چرا این تحریم پس از اظهارات نسنجیده وزیر نفت در صحن علنی مجلس، شکل گرفت؟ هدف وزیر نفت از افشای کمک نیروهای مسلح به دور زدن تحریم‌ها چه بود؟

وحید حاجی پور | با جدی‌تر شدن تهاتر نفت و کالا، حالا همه کپی‌کاری‌ها از دولت قبل تکمیل شد؛ روحانی و تیمش طی سال‌های اخیر بار‌ها برای «ردگم‌کنی» و فرار از پاسخگویی، اقدامات دولت قبل را به باد انتقاد می‌گرفتند و در مراحل بعدی، تصمیمات پیشین را باطل کرده و از تصمیماتی می‌گفتند که از «عقل» سرچشمه می‌گیرد....

از نمایندگان مجلس گرفته تا چهره‌های نظارتی و امنیتی در سیستم وزیر نفت جایگاه رفیعی دارند چه آنان‌که خدمتی به او کردند و چه افرادی که به کار گرفته شدند تا کسی از او بازخواست نکند.

برای مصداق سازی خود، پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس را شتری بر نردبان می‌کنند تا همه ببینند با این پالایشگاه، ایران در تولید بنزین خودکفا که هیچ، بلکه صادرکننده بنزین شده است؛ پالایشگاهی که مثل سیراف یک پروژه کاغذی نبود و با پیشرفت 70 درصدی تحویل زنگنه شد.

اینکه مدیر یا مسئولی برای آنکه به هدفش برسد، با استفاده از شرایط قانونی و اختیارات کار‌ها را به شیوه خود به پیش ببرد، به امید آنکه امدادی قرار است برسد، زمانی پذیرفته شده است که منافع ملی تأمین شود و نه آنکه میلیارد‌ها دلار از منافع ایرانیان به دلیل اجتهاد ساختگی، از کف برود.

موضوع بسیار ساده‌تر از آن چیزی است که می‌توان تصورش کرد؛ زنگنه می‌داند با تصمیم و دیدگاهش نسبت به تصمیم دولت قبل چه خسارتی به کشور وارد کرده است و حالا که اعداد به میان آمده است، می‌گوید اصلا نه به من مربوط است و نه ارتباطی به افزایش مصرف دارد.

​در سال 88 و بحران بنزین، نظام هزینه لجاجت‌ها و خودبزرگ‌بینی‌های ژنرال را پس داده است و اگر قرار است افتخارات بقیه به اسم ایشان ثبت شود، مشکلی نیست؛ طبل هر چه تو خالی‌تر، صدایش بیشتر!

او راهی را برای صنعت نفت برگزیده که چیزی جز خسران برای منافع ملی ندارد، هرچند که مدافعانش معتقدند ژنرال بسیار فراتر از زمان می‌اندیشد و تصمیم می‌گیرد. او که بالاخره دیروز حرف آخر را درباره پالایشگاه زد و پالایشگاه‌سازی را «کثافت» نامید، یکبار دیگر نشان داد راه خود را می‌رود!

وزیر نفت به خوبی می‌داند چه می‌کند؛ او از خلا و ضعف برخی نمایندگان و سران قوا از مباحث تخصصی نفت و اتفاقات رخ داده در صنعت نفت استفاده کرده و با ردیف کردن چند عدد و رقم، می‌تواند واقعیات کاملا برعکس جلوه دهد.

وحید حاجی پور| به زنگنه هر چه بیاید، حمایت از شرکت‌های ایرانی نمی‌آید؛ هر کارش که کنند چیزی جز انتقاد از او انتظار نیست هرچند که در مسیر تخریب، خودی‌ها را کنار می‌گذارد و غیرخودی‌ها را «کفِ جاده» می‌کند.

مخلص کلام آنکه در کشورمان گرفتار پدیده‌ای شده‌ایم که صاحب منصبان منافع ملی را به باد می‌دهند و در کمال آرامش می‌گویند چیزی نشده است....!

دست و پا زدن‌های پی در پی برای آنکه خود را محق نشان دهد، بیشتر باعث بازشدن اشتباهات دولتی می‌شود که معتقد بود در ماجرای ترکمنستان شاهکار کرده است!

حجم عظیم ذخایر نفت کشور (که با فرا رسیدن پیک تقاضای نفت در معرض بلااستفاده ماندن برای همیشه قرار دارند) پتانسیل کم‌نظیری را برای توسعه به وجود آورده که با استفاده از مدل‌های امتیازی می‌تواند جهش تولید را در این صنعت رقم زند.

بدون تردید در تاریخ نفت، غیر محبوب‌ترین وزیر در میان کارکنان، همان مردی است که دوسوم نفتی‌ها را زائد و اضافه خواند اما تا توانست، دوستان و شاگردان و نمایندگان مجلس را «همه‌کاره» نفت کرد... بله آقای زنگنه!

این هم یکی از زیرکی‌های خاص وزارت نفتی است که در سال پایانی دولت، می‌خواهد از خود یک قهرمان بسازد درحالی‌که در حوزه منابع انسانی، بدترین عملکرد به‌پای زنگنه و گروه وی نوشته‌شده است.

وحید حاجی‌پور | همزمان با افزایش سهم آمریکا از بازار گاز ترکیه، توتال فرانسه هم قرارداد سه ساله‌ای را برای صادرات ال ان جی به ترکیه امضا کرده است....

اگر از او می‌خواستید که امکاناتی در اختیارتان برای تهیه گزارش از وضعیت زندگی این مردم رنج‌کشیده و جنگ‌زده بگذارد هنوز به اهواز نرسیده بودی ماشین پی‌‌ات می‌فرستاد تا بروی، ببینی و بنویسی.

وحید حاجی پور| آیا رویکرد ایران تغییر کرده است؟ آیا ایران به جنگ مستقیم با تحریم‌های آمریکا رفته است؟ واکنش آمریکا نسبت به رویکرد جدید ایران در این حوزه چیست؟ این پرسش‌ها و سؤالاتی ازاین‌دست، یک‌هفته‌ای است که در میان تحلیلگران مطرح‌شده و پاسخ‌های متفاوتی برای آن عرضه می‌شود.

وحید حاجی پور | ازنظر کارگزارانی ها آنچه مهم است، «که» هست تا «چه»؛ در دولت گذشته وقتی تحریم‌های بی‌سابقه‌ای علیه جمهوری اسلامی شکل گرفت و فروش نفت در دورانی به 700 هزار بشکه در روز رسید، دو راهکار توسط وزارت نفت طراحی شد.

وزارت نفت رقم ضرر 35 میلیارد دلار از عدم توسعه فاز 11 را «عددسازی خیالی» عنوان کرده است اما گویا فراموش کرده است «پایه» این عدد، اظهارات زنگنه در مجلس بود.