ننگ فاز 11 - ضرر 35 میلیارد دلاری کشور

وحید حاجی پور | اداره کل روابط عمومی وزارت نفت در پاسخ به گزارشی در خصوص ضرر 35 میلیارد دلاری کشور از عدم توسعه فاز 11 طی هفت سال اخیر جوابیه‌ای منتشر کرده است که حاوی چند نکته مهم است.
 
1 – خود وزارت نفت اعتراف کرده است توسعه این فاز در سال 79 به تصویب شورای اقتصاد رسیده و مناقصه آن در سال 1381 برگزارشده و توتال برنده آن شده است؛ اما بعد از سه سال و در سال 1384 طرح خود را ارائه داده است! در این جوابیه آمده است روند مذاکرات به دلیل افزایش قیمت نفت و تحریم‌ها تا سال 1387 به درازا انجامید و درنهایت در سال 1388 توتال از این پروژه کنار رفت.

شرکت ملی نفت در مرحله بعد سراغ شرکت چینی CNPC رفت و این شرکت هم کار نکرد تا در دولت یازدهم، این شرکت کنار گذاشته شود تا دوباره به توتال اعتماد شود؛ اما نکته مهم این جوابیه آن است که وزارت نفت اتفاقات سال 91 و 92 را نادیده گرفته است که دولت دهم، توسعه این فاز را به شرکت پتروپارس واگذار کرد و این شرکت در مهر 92 قصد آغاز حفاری در فاز 11 را داشت که وزیر نفت با آن مخالفت کرد.
 
2 – نکته بعدی درباره کمبود منابع مالی در توسعه فاز 11 در زمان روی کار آمدن زنگنه است؛ وزارت نفت همچنان معتقد است در آن دوره پولی برای توسعه این فاز نبوده و تصمیم وزارت نفت، یک تصمیم عاقلانه بوده درحالی‌که اسناد موجود به‌خوبی نشان می‌دهد منابع مالی این پروژه پیش‌بینی‌شده بود.

اگر این‌گونه نبود پس چگونه و بر چه اساسی بود که شرکت ملی نفت و شرکت پتروپارس این قرارداد را امضا کرده بودند؟ یعنی این کارفرما و پیمانکار با علم به اینکه پولی برای توسعه نیست این قرارداد را امضا کرده بودند؟! هر عقل سلیمی به این پدیده بنگرد و اسناد را رؤیت کرده باشد می‌تواند به این فرار به جلوی وزارت نفت پی ببرد. کما اینکه در دولت یازدهم هیچ بی‌پولی برای آغاز عملیات این فاز وجود نداشت و بارها وزیر نفت و مدیرعامل وقت شرکت نفت و گاز پارس از عدم مشکلات مالی در پارس جنوبی گفته بودند.
 
3 – وزارت نفت رقم ضرر 35 میلیارد دلار از عدم توسعه فاز 11 را «عددسازی خیالی» عنوان کرده است اما گویا فراموش کرده است «پایه» این عدد، اظهارات زنگنه در مجلس بود. وی در تاریخ 21 تیر 96 در صحن علنی مجلس رسماً گفت هرسال تأخیر در بهره‌برداری از هر فاز پارس جنوبی معادل از دست دادن 5 میلیارد دلار درآمد است. گرچه وزیر نفت قصد داشت با این عدد، موافقت مجلس را برای امضای قرارداد با توتال جلب کند اما به‌هرحال با توجه به 7 سال تأخیر در بهره‌برداری از این فاز در دولت یازدهم و دوازدهم،ناگفته پیداست که 35 میلیارد دلار از درآمدهای گازی از بین رفته است. اگر اداره کل روابط عمومی وزارت نفت معتقد است این 35 میلیارد دلار عددسازی است، باید این نقد را به وزیری وارد کند که در عددسازی، ید طولایی دارد. چنانچه رقم 35 میلیارد دلار «توهم» بوده، متهم نخست این توهم شخص وزیر نفت است!
 
4 – و اما درباره تیتر گزارش مورداشاره؛ «خادم افتخاری قطری‌ها» تیتری نبود که با اتفاقات رخ‌داده در فاز 11 بیگانه باشد، به‌حسب تصمیمات وزارت نفت طی 7 سال اخیر، قطری‌ها بیشترین نفع را برده و بجای اینکه 35 میلیارد دلار نصیب ایران شود، به قطری‌ها رسیده است. وزارت نفت معتقد است این رسانه با مهندسی کردن اعداد، سعی کرده مطالب را طور دیگری جلوه دهد درحالی‌که اگر قرار به مهندسی بودن باشد، این وزارت نفت است که با مهندسی کردن عملیات توسعه فاز 11 راه را اشتباه رفته و بیشتر در خدمت قطر بوده است تا جمهوری اسلامی ایران.
 
5 – در بخش دیگری از این جوابیه، گفته‌شده در سال 91 فاز 11 فقط یک جکت داشت و کار دیگری نشده بود؛ این هم از عجایب این روزهای وزارت نفت است زیرا اصولاً نخستین مرحله توسعه هر فاز پارس جنوبی، ساخت و نصب جکت برای عملیات حفاری است و پتروپارس هم با این روند طبیعی، جکت را به‌سرعت ساخت که با دستور زنگنه در سال 92 به انبار قشم منتقل شد.

امروز که وزارت نفت می‌گوید فاز 11 را با پتروپارس می‌خواهد توسعه دهد، آیا نمی‌داند همین توجیه خنده‌دار، در زمان فعلی هم کاربرد دارد؟! امروز هم فاز 11 تنها یک جکت دارد و بارگیری آن برای نصب در محل در نظر گرفته‌شده، در شرایطی تبدیل به یک نمایش قدرت شده است که می‌شد در سال 92 هم همین کار را کرد ولی شخص زنگنه مجوزش را صادر نکرد تا 7 سال بعد، دقیقه کاری را انجام دهد که در سال 92 می‌توانست انجام دهد. جکتی که امروز وزارت نفت برای آن فیلم می سازد، همان جکتی است که در سال 92 ساخته شد ولی آن دوره همه چیز بد بود و این دوره همان جکت، نشانه تدبیر وزارت نفتی است که در فاز 11 مدافع قطر بوده تا جمهوری اسلامی ایران!
 
6 – اداره کل روابط عمومی وزارت نفت، به زمین و آسمان چنگ زده، مثل همیشه و در آستانه پایان کار دولت دوازدهم، دولت گذشته را مقصر همه‌چیز جلوه دهد تا کسی از شیفتگی عاشقانه‌اش به توتال، سراغی نگیرد. نه توهمی در کار است و نه عدد سازی، تنها چیزی که به‌واسطه تصمیم غلط زنگنه به کشور تحمیل‌شده، ضرر 35 میلیارد دلاری است که خود زنگنه مبدع این عدد است. بهتر بود روابط عمومی وزارت نفت، راحت اعتراف می‌کرد به دلیل علاقه به توتال فرانسه، منافع ملی را فدای این شرکت فرانسوی کرد که اطلاعات کامل پارس جنوبی را گرفت و امروز در قطر، در حال خدمت به منافع این کشور و البته خودش است.
 

چهارشنبه ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۹ ساعت ۱۳:۱۲