درباره راهی که مدیرعامل جدید انتخاب کرده است:
جنگ شریعتمداری با شبکه باجگیران
میز نفت - با توجه به جایگاه مستحکم شریعتمداری از یک سو، و انتخاب مدیران جدید با چنین روحیه‌ای از سوی دیگر، باید طی هفته‌های آینده شاهد حملات تندتر شبکه باجگیران از او بود.
وحید حاجی پور | طی سال‌های گذشته، پدیده‌ای قدیمی با شکلی امروزی «نوظهور» شده که صنعت نفت و مدیرانش را متاثر کرده است؛ مدیرانی که اغلب ضعیف و قدکوتاه بوده و در مسیر رانت و بازی‌های سیاسی، به نان و نوایی رسیده و در فقر خود، ادعای غنی بودن داشتند. همان‌هایی که برای بقا، شل کردن سر کیسه را از بر بوده و هستند.
کیسه‌های صنعت پتروشیمی اما از همه گشادتر است؛ همه چیز هم از دوره جعفر ربیعی در هلدینگ خلیج فارس کلید خورد که پول پاشی‌ها در رسانه‌ها و شبه رسانه‌ها، به شکلی خارق العاده روند اطلاع رسانی در این صنعت را تغییر داد و تیترها را طوری ساخت که باب میل خودش بود. صفت‌های گل درشت با تصاویر مدیران، سفارش داده می‌شد تا در کف مجازی ول شوند.
همه می‌دانیم چنین پدیده‌ای، ناشی از ضعف مدیریتی و پنهان کردن سوءمدیریت‌ها بود و است که در سه سال گذشته، دروغ را پای عملکردهای ضعیف نشاند؛ به همان اندازه که مدیران نالایق و سیاسی وارد صنعت پتروشیمی شدند، خرج کردن‌ها مضاعف شد، ظریف‌تر از اولی، نکره تر از دومی: و اگر کسی عقب می‌کشید، آماج انواع تهمت‌های کاری و غیرکاری قرار می‌گرفت.
اکانت‌های بی نام و نشان در شبکه‌های اجتماعی، به شب نامه نویسی خو کرده و برای چرب شدنشان، مدیران را تهدید می‌کردند. برخی دیگر هم که برای حسن شهرت، به هیچ درخواستی «نه» نمی‌گفته و البته نمی‌گویند.
رسم غلطی که جعفر ربیعی گذاشت، با علی عسگری در هلدینگ خلیج فارس مستحکم‌تر شد و حالا نوبت به محمد شریعتمداری رسیده است. شریعتمداری می‌تواند «دانه» ببیند و «دام» نبیند و همان جاده‌ای را طی کند که اسلافش طی کردند و یا با تغییر مسیر، شرایط امروز را اصلاح کند.
روحیه کاری شریعتمداری اما چند ویژگی اساسی دارد؛ نخست آنکه اهل شنیدن تعریف و تمجید از خود نیست و اساساً با آن غریبه است. دوم هم به محکم بودن او و تیمش در برابر خواسته‌های عجیب و غریب بر می‌گردد که سابقه‌اش را می‌توان در دوره‌های وزارتش یافت. سوم اینکه او برخلاف اسلاف خود، اهل باج دادن نیست و برای تیترهای منفی، تره هم خرد نمی‌کند. و از همه مهم‌تر آنکه، او با سال‌ها وزارت و فعالیت در سطوح بالای نظام، براحتی می‌تواند ریشه باجگیری را در پتروشیمی بخشکاند.
چیزی که شبکه سیاه صنعت پتروشیمی را دچار واهمه کرده، دستور شریعتمداری برای بررسی هزینه‌های هلدینگ و شرکت‌های زیرمجموعه برای امور نمایشگاهی و رسانه‌ای است که موجب شده، حملات به وی آغاز شود. مصداق ضرب المثلی که می‌گوید در خانه قاضی، گردو بسیار است اما شماره دارد.
با توجه به جایگاه مستحکم شریعتمداری از یک سو، و انتخاب مدیران جدید با چنین روحیه‌ای از سوی دیگر، باید طی هفته‌های آینده شاهد حملات تندتر شبکه باجگیران از او بود.
باید دید شریعتمداری جزئی از سرویس دهندگان به این شبکه خواهد بود یا این شبکه را متلاشی می‌کند. زمان مشخص می‌کند که خبر در واگن عقبی است یا همین واگن.
کیسه‌های صنعت پتروشیمی اما از همه گشادتر است؛ همه چیز هم از دوره جعفر ربیعی در هلدینگ خلیج فارس کلید خورد که پول پاشی‌ها در رسانه‌ها و شبه رسانه‌ها، به شکلی خارق العاده روند اطلاع رسانی در این صنعت را تغییر داد و تیترها را طوری ساخت که باب میل خودش بود. صفت‌های گل درشت با تصاویر مدیران، سفارش داده می‌شد تا در کف مجازی ول شوند.
همه می‌دانیم چنین پدیده‌ای، ناشی از ضعف مدیریتی و پنهان کردن سوءمدیریت‌ها بود و است که در سه سال گذشته، دروغ را پای عملکردهای ضعیف نشاند؛ به همان اندازه که مدیران نالایق و سیاسی وارد صنعت پتروشیمی شدند، خرج کردن‌ها مضاعف شد، ظریف‌تر از اولی، نکره تر از دومی: و اگر کسی عقب می‌کشید، آماج انواع تهمت‌های کاری و غیرکاری قرار می‌گرفت.
اکانت‌های بی نام و نشان در شبکه‌های اجتماعی، به شب نامه نویسی خو کرده و برای چرب شدنشان، مدیران را تهدید می‌کردند. برخی دیگر هم که برای حسن شهرت، به هیچ درخواستی «نه» نمی‌گفته و البته نمی‌گویند.
رسم غلطی که جعفر ربیعی گذاشت، با علی عسگری در هلدینگ خلیج فارس مستحکم‌تر شد و حالا نوبت به محمد شریعتمداری رسیده است. شریعتمداری می‌تواند «دانه» ببیند و «دام» نبیند و همان جاده‌ای را طی کند که اسلافش طی کردند و یا با تغییر مسیر، شرایط امروز را اصلاح کند.
روحیه کاری شریعتمداری اما چند ویژگی اساسی دارد؛ نخست آنکه اهل شنیدن تعریف و تمجید از خود نیست و اساساً با آن غریبه است. دوم هم به محکم بودن او و تیمش در برابر خواسته‌های عجیب و غریب بر می‌گردد که سابقه‌اش را می‌توان در دوره‌های وزارتش یافت. سوم اینکه او برخلاف اسلاف خود، اهل باج دادن نیست و برای تیترهای منفی، تره هم خرد نمی‌کند. و از همه مهم‌تر آنکه، او با سال‌ها وزارت و فعالیت در سطوح بالای نظام، براحتی می‌تواند ریشه باجگیری را در پتروشیمی بخشکاند.
چیزی که شبکه سیاه صنعت پتروشیمی را دچار واهمه کرده، دستور شریعتمداری برای بررسی هزینه‌های هلدینگ و شرکت‌های زیرمجموعه برای امور نمایشگاهی و رسانه‌ای است که موجب شده، حملات به وی آغاز شود. مصداق ضرب المثلی که می‌گوید در خانه قاضی، گردو بسیار است اما شماره دارد.
با توجه به جایگاه مستحکم شریعتمداری از یک سو، و انتخاب مدیران جدید با چنین روحیه‌ای از سوی دیگر، باید طی هفته‌های آینده شاهد حملات تندتر شبکه باجگیران از او بود.
باید دید شریعتمداری جزئی از سرویس دهندگان به این شبکه خواهد بود یا این شبکه را متلاشی می‌کند. زمان مشخص می‌کند که خبر در واگن عقبی است یا همین واگن.
جمعه ۱۴ دی ۱۴۰۳ ساعت ۲۳:۵۲
کد مطلب: 40444