سیاه و سفید مدیران نفت دولت نهم
داستان مدیران شرکت ملی نفت در دولت محمود احمدی نژاد روایتی خواندنی و پرحاشیه دارد؛ به نسبت تعداد وزرا و سرپرستان وزارت نفت، شرکت ملی نفت با تغییرات اندک اما اثرگذاری همراه بود؛ غلامحسین نوذری، سیف الله جشن ساز و احمد قلعه بانی سه مدیری بودند که طی هشت سال سکان NIOC را در دست گرفتند.
به گزارش «ميزنفت»، زمانی که سید کاظم وزیری هامانه به بالاترین سمت وزارت نفت رسید، غلامحسین نوذری را از شرکت نفت مناطق مرکزی فراخواند تا کلید یکی از مهمترین اتاق های طبقه پانزدهم وزارت نفت را به وی بسپارد. وی جانشین سید مهدی میرمعزی شد و کار خود را از سال ۱۳۸۴ آغاز کرد.
مدیر کازرونی که سابقه نمایندگی مجلس و تجربه رياست بر حراست مناطق نفت‌خيز جنوب را در کارنامه خود داشت. در دوران وزارت زنگنه -وزیر نفت دوره اصلاحات- مديرعاملي شركت ملي نفت مناطق مركزي را بر عهده گرفته بود تا یکی از مدیران ارشد نفتی باشد که سابقه مدیریت در آن دوران را داشت. این موضوع از آن بابت حائز اهمیت است که در روزهای نخست ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، میراث زنگنه در مدیریت با شعار «مافیا زدایی» از نفت قلع و قمع شدند.
عضو سابق در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی و مسئول شاخه کارگری آن حزب در جنوب کشور، روزگاری مدیریت حراست مناطق نفتخیز را در کف خود داشت؛ مسئولیتی که محمدجواد عاصمی پور حکمش را در بحبوحه جنگ برای وی صادر کرد.
مدیرعامل اسبق شرکت ملی نفت ایران ۱۳ دی ماه ۱۳۸۴، کار خود را در شرکت ملی نفت آغاز کرد و نگاه خود را بر میادین نفتی و پارس جنوبی متمرکز کرد؛ وی در یکی از نخستین انتصاب های خود سیف الله جشن ساز را به مدیرعاملی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب منصوب کرد تا روند تولید نفت را در مدار افزایش قرار دهد. این انتصاب برای وی بسیار خوش یمن بود زیرا جشن ساز و تیم فنی وی عملکرد مطلوبی را از خود به جای گذاشتند که نمونه ساده آن توسعه میدان نفتی آزادگان بود.
وی این فضا را با تفویض اختیار شرکت ملی نفت به این شرکت ایجاد کرد و با مهره چینی فنی در این شرکت، نتیجه اعتماد خود به تیم جدید مناطق را گرفت. بهانه های تمام ناشدنی اینپکس هم پایانی نداشت تا وی به طرح سیف الله جشن ساز برای توسعه زودهنگام میدان آزادگان رای دهد تا این تصمیم مدیریتی باعث شود آزادگان تا به امروز بیش از هشت میلیارد دلار برای کشور درآمد کسب کند، آن هم با هزینه ای کمتر از ۳۰۰ میلیارد تومان.
نوذری در یکی دیگر از انتصاب های خود، حکم قائم مقامی خود را برای محمدجواد عاصمی پور صادر کرد تا خلأ عدم احاطه وی به مسائل فنی، با حضور عاصمی پور برطرف شود. در این دوران هماهنگی مطلوبی میان شرکت های توسعه ای و بهره بردار با شرکت ملی نفت برقرار شد و کارها به خوبی پیش رفت. وی همچنین در انتصاب دیگری محمود زیرکچیان زاده را به نفت فلات قاره رساند همان مدیری که در دولت یازدهم به دلیل یک محالفت برکنار شد.
انتصاب های وی در نفت مورد قبول بسیاری از کارشناسان قرار گرفت و همه چیز بر وفق مراد پیش می رفت تا اینکه سید کاظم وزیری هامانه، زیر بار پذیرش قائم مقامی علی کردان نرفت تا به راحتی برکنار شود. ۲۱ مرداد ۱۳۸۶ روزی بود که رئیس جمهوری وقت حکم سرپرستی وزارت نفت را برای غلامحسین نوذری صادر کرد تا وی همزمان اداره وزارت نفت و شرکت ملی نفت را بر عهده بگیرد.
*ورود سیف الله جشن ساز
نوذری در همان دوران سرپرستی وزارت نفت تغییرات را کلید زد و نژادحسینیان را برکنار و حسین نقره کار شیرازی را بر مسند معاونت بین الملل نشاند. اکبر ترکان نیز از نفت و گاز پارس به خیابان طالقانی منتقل شد و معاونت برنامه ریزی را سمت جدید خود دید. با قطعی شدن معرفی نوذری به مجلس برای حضور در کسوت وزارت، نمایندگان مجلس وی را در تاریخ ۲۳ آبان ۱۳۸۶ به وزارت برگزیدند. اسفند ۱۳۸۶، غلامحسین نوذری دست به انتخاب مهمی زد و مهم ترین سمت صنعت نفت را به سیف الله جسن ساز واگذار کرد. مدیری که با سوابق روشنی مانند مدیر پروژه هاى بازسازى و نوسازى مناطق نفتخیز، متصدى خدمات پشتیبانى – مناطق نفت خیز، رئیس خدمات پشتیبانى دکل هاى استیجارى مناطق نفتخیز، رئیس اداره تعمیرات خطوط لوله مناطق نفتخیز، رئیس منطقه خارگ، رئیس اداره کل حفارى مناطق نفتخیز، مدیرعامل شرکت ملى حفارى ایران و مدیرعامل شرکت ملى مناطق نفتخیز جنوب و عضو اصلى هیئت مدیره شرکت ملى نفت ایران.
جشن ساز هم چندان به چینش مدیران نفت دست نزد و با تغییر در استراتژی های صنعت نفت، رکوردار تولید نفت در ایران شد و با برنامه هایی مبتنی بر توان داخلی شرکت ملی نفت را با تحولی بزرگ روبه رو کرد که تا به امروز هیچ مدیری نتوانست به میزان تولید آن دوران برسد که کاملا با اصول تولید صیانتی همسو بود. در زمان مدیریت جشن ساز در شرکت ملی نفت، این شرکت با ثبت رقم چهار میلیون و ٢٣٠ هزار بشکه رکوردار تولید نفت پس از پیروزی انقلاب اسلامی شد.
واگذاری ساخت بسیاری از تجهیزات صنعت نفت از سوی صنعتگران یکی از این برنامه ها بود که نتایج آن برای مدیر بعدی به جا گذاشته شد. وی محمد جواد عاصمی پور را به سمت مدیرعاملی نیکو، ناجی سعدونی را به سمت مدیر عاملی شرکت مهندسی و توسعه نفت، علی محمدی را به سمت ریاست صندوق بازنشستگی صنعت نفت، حجت الله غنیمی فر را به سمت معاون سرمایه گذاری شرکت ملی نفت، هدایت الله خادمی را به سمت مدیرعاملی حفاری شمال، منصوب کرد.
جشن ساز یکی از مدیران اصلی در پیگیری پرونده کرسنت بود و به شدت با اجرایی شدن آن به دلیل بروز برخی ابهام ها مخالف بود اما گذر ایام، امضا کننده کرسنت را جایگزین وی در شرکت ملی نفت ایران کرد!
در زمان جشن ساز کلید حفاری چاه در دریای خزر زده شد هرچند که مسولان ارشد دولت این اقدام را به تأخیر انداختند، اما وی با تمام سختی ها، دکل نیمه شناور ایران – البرز را به بهره برداری رساند. (این دکل حفاری دریایی هم اکنون ایران - امیرکبیر نام دارد)
به باور بسیاری از کارشناسان در صورت تداوم حضور وی در شرکت ملی نفت، موضوع پارس جنوبی و میادین غرب کارون امروز دیگر دغدغه دولت نبود، اما مسعود میرکاظمی بی توجه به توصیه ها، وی را در اردیبهشت سال ۱۳۸۹ از سمتش برکنار کردو احمد قلعه بانی را جایگزین وی کرد. جشن ساز هم عازم نیکو شد تا به مهم ترین و موفقیت آمیز ترین ماموریت خود مشغول شود.
مدیر کازرونی که سابقه نمایندگی مجلس و تجربه رياست بر حراست مناطق نفت‌خيز جنوب را در کارنامه خود داشت. در دوران وزارت زنگنه -وزیر نفت دوره اصلاحات- مديرعاملي شركت ملي نفت مناطق مركزي را بر عهده گرفته بود تا یکی از مدیران ارشد نفتی باشد که سابقه مدیریت در آن دوران را داشت. این موضوع از آن بابت حائز اهمیت است که در روزهای نخست ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، میراث زنگنه در مدیریت با شعار «مافیا زدایی» از نفت قلع و قمع شدند.
عضو سابق در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی و مسئول شاخه کارگری آن حزب در جنوب کشور، روزگاری مدیریت حراست مناطق نفتخیز را در کف خود داشت؛ مسئولیتی که محمدجواد عاصمی پور حکمش را در بحبوحه جنگ برای وی صادر کرد.
مدیرعامل اسبق شرکت ملی نفت ایران ۱۳ دی ماه ۱۳۸۴، کار خود را در شرکت ملی نفت آغاز کرد و نگاه خود را بر میادین نفتی و پارس جنوبی متمرکز کرد؛ وی در یکی از نخستین انتصاب های خود سیف الله جشن ساز را به مدیرعاملی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب منصوب کرد تا روند تولید نفت را در مدار افزایش قرار دهد. این انتصاب برای وی بسیار خوش یمن بود زیرا جشن ساز و تیم فنی وی عملکرد مطلوبی را از خود به جای گذاشتند که نمونه ساده آن توسعه میدان نفتی آزادگان بود.
وی این فضا را با تفویض اختیار شرکت ملی نفت به این شرکت ایجاد کرد و با مهره چینی فنی در این شرکت، نتیجه اعتماد خود به تیم جدید مناطق را گرفت. بهانه های تمام ناشدنی اینپکس هم پایانی نداشت تا وی به طرح سیف الله جشن ساز برای توسعه زودهنگام میدان آزادگان رای دهد تا این تصمیم مدیریتی باعث شود آزادگان تا به امروز بیش از هشت میلیارد دلار برای کشور درآمد کسب کند، آن هم با هزینه ای کمتر از ۳۰۰ میلیارد تومان.
نوذری در یکی دیگر از انتصاب های خود، حکم قائم مقامی خود را برای محمدجواد عاصمی پور صادر کرد تا خلأ عدم احاطه وی به مسائل فنی، با حضور عاصمی پور برطرف شود. در این دوران هماهنگی مطلوبی میان شرکت های توسعه ای و بهره بردار با شرکت ملی نفت برقرار شد و کارها به خوبی پیش رفت. وی همچنین در انتصاب دیگری محمود زیرکچیان زاده را به نفت فلات قاره رساند همان مدیری که در دولت یازدهم به دلیل یک محالفت برکنار شد.
انتصاب های وی در نفت مورد قبول بسیاری از کارشناسان قرار گرفت و همه چیز بر وفق مراد پیش می رفت تا اینکه سید کاظم وزیری هامانه، زیر بار پذیرش قائم مقامی علی کردان نرفت تا به راحتی برکنار شود. ۲۱ مرداد ۱۳۸۶ روزی بود که رئیس جمهوری وقت حکم سرپرستی وزارت نفت را برای غلامحسین نوذری صادر کرد تا وی همزمان اداره وزارت نفت و شرکت ملی نفت را بر عهده بگیرد.
*ورود سیف الله جشن ساز
نوذری در همان دوران سرپرستی وزارت نفت تغییرات را کلید زد و نژادحسینیان را برکنار و حسین نقره کار شیرازی را بر مسند معاونت بین الملل نشاند. اکبر ترکان نیز از نفت و گاز پارس به خیابان طالقانی منتقل شد و معاونت برنامه ریزی را سمت جدید خود دید. با قطعی شدن معرفی نوذری به مجلس برای حضور در کسوت وزارت، نمایندگان مجلس وی را در تاریخ ۲۳ آبان ۱۳۸۶ به وزارت برگزیدند. اسفند ۱۳۸۶، غلامحسین نوذری دست به انتخاب مهمی زد و مهم ترین سمت صنعت نفت را به سیف الله جسن ساز واگذار کرد. مدیری که با سوابق روشنی مانند مدیر پروژه هاى بازسازى و نوسازى مناطق نفتخیز، متصدى خدمات پشتیبانى – مناطق نفت خیز، رئیس خدمات پشتیبانى دکل هاى استیجارى مناطق نفتخیز، رئیس اداره تعمیرات خطوط لوله مناطق نفتخیز، رئیس منطقه خارگ، رئیس اداره کل حفارى مناطق نفتخیز، مدیرعامل شرکت ملى حفارى ایران و مدیرعامل شرکت ملى مناطق نفتخیز جنوب و عضو اصلى هیئت مدیره شرکت ملى نفت ایران.
جشن ساز هم چندان به چینش مدیران نفت دست نزد و با تغییر در استراتژی های صنعت نفت، رکوردار تولید نفت در ایران شد و با برنامه هایی مبتنی بر توان داخلی شرکت ملی نفت را با تحولی بزرگ روبه رو کرد که تا به امروز هیچ مدیری نتوانست به میزان تولید آن دوران برسد که کاملا با اصول تولید صیانتی همسو بود. در زمان مدیریت جشن ساز در شرکت ملی نفت، این شرکت با ثبت رقم چهار میلیون و ٢٣٠ هزار بشکه رکوردار تولید نفت پس از پیروزی انقلاب اسلامی شد.
واگذاری ساخت بسیاری از تجهیزات صنعت نفت از سوی صنعتگران یکی از این برنامه ها بود که نتایج آن برای مدیر بعدی به جا گذاشته شد. وی محمد جواد عاصمی پور را به سمت مدیرعاملی نیکو، ناجی سعدونی را به سمت مدیر عاملی شرکت مهندسی و توسعه نفت، علی محمدی را به سمت ریاست صندوق بازنشستگی صنعت نفت، حجت الله غنیمی فر را به سمت معاون سرمایه گذاری شرکت ملی نفت، هدایت الله خادمی را به سمت مدیرعاملی حفاری شمال، منصوب کرد.
جشن ساز یکی از مدیران اصلی در پیگیری پرونده کرسنت بود و به شدت با اجرایی شدن آن به دلیل بروز برخی ابهام ها مخالف بود اما گذر ایام، امضا کننده کرسنت را جایگزین وی در شرکت ملی نفت ایران کرد!
در زمان جشن ساز کلید حفاری چاه در دریای خزر زده شد هرچند که مسولان ارشد دولت این اقدام را به تأخیر انداختند، اما وی با تمام سختی ها، دکل نیمه شناور ایران – البرز را به بهره برداری رساند. (این دکل حفاری دریایی هم اکنون ایران - امیرکبیر نام دارد)
به باور بسیاری از کارشناسان در صورت تداوم حضور وی در شرکت ملی نفت، موضوع پارس جنوبی و میادین غرب کارون امروز دیگر دغدغه دولت نبود، اما مسعود میرکاظمی بی توجه به توصیه ها، وی را در اردیبهشت سال ۱۳۸۹ از سمتش برکنار کردو احمد قلعه بانی را جایگزین وی کرد. جشن ساز هم عازم نیکو شد تا به مهم ترین و موفقیت آمیز ترین ماموریت خود مشغول شود.
شنبه ۱۸ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۰۷
کد مطلب: 5126