توقف پروژه‌ها، علت ناترازی انرژی
تصمیمات زنگنه و بحران سوخت
میز نفت - مدیرعامل سابق پالایشگاه اصفهان با اشاره به تأثیر تصمیمات مدیریتی بیژن زنگنه، وزیر نفت دولت دوازدهم، بر وضعیت بحرانی سوخت تأکید کرد: توقف پروژه‌های پالایشگاهی و هدایت منابع به پروژه‌های غیرضروری باعث تشدید ناترازی انرژی و سوخت در ایران شده است.
به گزارش میز نفت ، محسن قدیری، مدیرعامل سابق پالایشگاه اصفهان در نشست خبری خود اعلام داشت: در سال‌های اخیر، به‌ویژه با توجه به چشم‌انداز 1404، شاهد مشکلات جدی در بخش‌های مختلف صنعتی و اقتصادی کشور، از جمله صنعت نفت و پالایشگاه‌داری هستیم. علیرغم تمام تلاش‌ها و برنامه‌های بلندمدت، امروز با عقب‌گرد چشمگیر در بسیاری از شاخص‌ها و آمارهای پیش‌بینی‌شده در این چشم‌انداز روبه‌رو هستیم. یکی از اصلی‌ترین دلایل این عقب‌گرد، مشکلاتی است که در حوزه زیرساخت‌ها، مدیریت و اجرای پروژه‌ها مشاهده می‌شود.
وی افزود: امروز، صنعت برق و به‌ویژه صنایع کوچک و متوسط کشور با مشکلات جدی در تأمین برق روبه‌رو هستند. بسیاری از این صنایع حتی در روز، برای مدت‌های طولانی با قطع برق مواجه‌اند، به‌طوری که برخی اوقات این قطع برق تا ساعت 10 شب ادامه دارد. علاوه بر این، مردم نیز در تأمین آب، برق و سوخت با مشکلات فراوانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این وضعیت به‌خوبی نشان‌دهنده ناترازی‌هایی است که در سال‌های گذشته در این بخش‌ها به وجود آمده است.
قدیری یکی از دلایل اصلی این بحران‌ها را به تصمیمات اشتباه و مدیریت ناکارآمد در سال‌های گذشته مرتبط دانست و گفت: در دوره وزارت بیژن زنگنه که در دولت‌های مختلف مسئولیت وزارت نفت را بر عهده داشت، شاهد ترک فعل‌های زیادی بودیم که تأثیرات منفی آن تا امروز ادامه دارد. آقای زنگنه که برای 16 سال در وزارت نفت مشغول به کار بودند، علیرغم داشتن فرصت‌های فراوان برای اجرای پروژه‌های زیرساختی و توسعه‌ای، بسیاری از پروژه‌های مهم را متوقف کردند.
وی تصریح کرد: به‌طور خاص، در دوره دوم وزارت زنگنه، پروژه‌های بسیاری که می‌توانستند به بهبود وضعیت سوخت کشور و جلوگیری از ناترازی‌ها کمک کنند، متوقف شدند یا به شکلی غیرکاربردی ادامه پیدا کردند. پروژه‌هایی مانند فاز دوم پالایشگاه آبادان که در زمان این شخص به دو بخش تقسیم شد و تنها بخش کوچکی از آن اجرایی شد، از جمله پروژه‌هایی بودند که می‌توانستند به‌طور جدی مشکلات ناترازی تولید سوخت و کیفیت سوخت را حل کنند. این پروژه‌ها اگر به‌درستی پیش می‌رفتند، می‌توانستند تأثیرات زیادی بر کاهش بحران‌های موجود در صنعت پالایشگاه‌داری و تولید سوخت‌های پاک داشته باشند.
مدیرعامل سابق پالایشگاه اصفهان، تمرکز بیش از حد بر برجام و مسائل سیاسی دوران روحانی و زنگنه را عامل توقف پروژه‌های نفتی کشور عنوان و اعلام داشت: از سال 92 تا 96 که دولت حسن روحانی بر سر کار بود، بسیاری از پروژه‌های نفتی به بهانه اهمیت برجام و به‌خاطر سیاست‌های خاص، متوقف شدند. در این مدت، دولت به‌جای پیگیری پروژه‌های اولویت‌دار، کشور را به پذیرش برجام سوق داد و بسیاری از طرح‌ها و پروژه‌های پالایشگاهی به حالت تعلیق درآمدند.
وی افزود: این روند حتی در پروژه‌هایی مانند پالایشگاه آبادان نیز قابل مشاهده است. فاز دوم این پالایشگاه که قرار بود از سال 88 آغاز شود، پس از برجام به تأخیر افتاد و به‌جای اجرای کامل پروژه، تنها بخش کوچکی از آن عملیاتی شد. این پروژه که می‌توانست ظرفیت پالایشگاه آبادان را بهبود بخشد و مشکلات ناترازی سوخت را حل کند، عملاً تبدیل به یک پروژه بدون تأثیر اقتصادی برای کشور شد.
قدیری تصریح کرد: پروژه‌هایی مانند پروژه گوره-جاسک که میلیاردها دلار هزینه داشتند، به‌خوبی نشان‌دهنده سوءمدیریت در تخصیص منابع هستند. این پروژه که در ابتدا با هدف افزایش ظرفیت صادرات نفت خام طراحی شد، پس از اتمام، به مرحله‌ای رسید که لوله‌ها به‌جای استفاده برای انتقال نفت خام، به محلی برای ذخیره نفت خام تبدیل شدند. در حال حاضر، این لوله‌ها به دلیل عدم آمادگی کامل تلمبه‌خانه‌ها و مخازن، دچار خوردگی شدید شده‌اند و حتی در مواردی لوله‌ها به سرقت رفته‌اند. این پروژه که در ابتدا برای حل مشکلات اقتصادی کشور طراحی شده بود، به یک معضل بزرگ و هدررفت منابع تبدیل شده است.
مدیرعامل سابق پالایشگاه اصفهان، یکی دیگر از مشکلات بزرگ در صنعت پالایشگاه‌داری ایران را عدم توجه به پروژه‌های کیفی‌سازی و ناترازی‌های تولید سوخت عنوان و اعلام داشت: این پروژه‌ها که می‌توانستند بهبود قابل‌توجهی در کیفیت سوخت‌های تولیدی ایجاد کنند، اغلب به دلیل عدم تخصیص منابع و تمرکز بر پروژه‌های غیر اولویت‌دار، نادیده گرفته شده‌اند. در همین راستا، تیم‌های مدیریتی جدید که پس از تغییر دولت‌ها به کار گرفته شدند، توجه چندانی به این پروژه‌ها نکردند و حتی جلسات ماهیانه‌ای که در دولت آقای روحانی برگزار می‌شد و در آن مدیران پالایشگاه‌ها تجارب خود را به اشتراک می‌گذاشتند، متوقف شد.
قدیری در ادامه به حضور تیم زنگنه در وزارت نفت دولت چهاردهم اشاره و اظهار کرد: در دوره اخیر، برخی از افراد که مسئولیت‌های کلیدی در وزارت نفت و شرکت‌های تابعه داشتند، به دلیل مداخلات نادرست و تعارض منافع، به‌شدت تحت انتقاد قرار گرفته‌اند. به‌عنوان‌مثال، برخی از مدیران وزارت نفت که قبلاً در بانک‌های خصوصی مشغول به کار بودند، پس از برکناری از وزارت نفت به این بانک‌ها برگشتند و پست‌های جدید گرفتند.
وی افزود: این مسائل که به‌نوعی تعارض منافع و احتمال فساد را نشان می‌دهند، موجب ایجاد شک و تردید در عملکرد صحیح وزارت نفت شده‌اند. در همین راستا، برخی از پروژه‌ها به این بانک‌ها واگذار شدند که موجب ابهام در روند تخصیص منابع و نحوه مدیریت پروژه‌ها شده است.
مدیر سابق پالایشگاه اصفهان خاطرنشان کرد: در نهایت، همه این مشکلات به ناترازی‌های جدی در تأمین سوخت و بحران‌هایی که امروز در پالایشگاه‌ها مشاهده می‌کنیم، منجر شده است. در حالی که بسیاری از پروژه‌های پالایشگاهی می‌توانستند به حل مشکلات سوختی و زیست‌محیطی کشور کمک کنند، سوءمدیریت و تصمیمات نادرست در مقاطع مختلف باعث شده که بسیاری از این پروژه‌ها به نتیجه نرسند. این در حالی است که ایران با داشتن منابع غنی نفت و گاز، باید در صدر تولید سوخت و انرژی در منطقه قرار داشته باشد.
وی تصریح کرد: مشکلات مدیریت منابع در وزارت نفت، پروژه‌های غیر اولویت‌دار، فساد و ترک فعل‌های متعدد، همه باعث شده‌اند که امروز شاهد بحران ناترازی در صنعت پالایشگاه‌داری کشور باشیم. این مشکلات تنها با تغییر در سیاست‌ها، تخصیص منابع به پروژه‌های اولویت‌دار و بهبود مدیریت پروژه‌ها قابل‌حل خواهند بود. اگر ایران بخواهد در آینده به جایگاه شایسته خود در صنعت پالایشگاه‌داری و تأمین سوخت دست یابد، باید از تجربیات گذشته درس بگیرد و با برنامه‌ریزی دقیق‌تر و اجرای صحیح پروژه‌ها، مسیر توسعه را هموار کند.
قدیری در بخش دیگری از اظهارات خود به مازوت‌سوزی و قطعی برق اشاره و اعلام داشت: مطابق با چشم‌انداز 1404، باید سوخت پاک به نیروگاه‌ها تحویل داده می‌شد، اما به دلیل بحران سوخت و کمبود گاز، مجبور هستیم از سوخت‌های آلوده‌ای مانند مازوت با درصد گوگرد بالا استفاده کنیم. این مشکل ناشی از مصرف شدید گاز در کشور است که خود این موضوع هم شاید به‌خاطر فلسفه نادرست گازرسانی در کشور باشد.
وی ادامه داد: اگر اقداماتی که باید در گذشته انجام می‌شد، انجام شده بود، امروز وضعیت به این شکل نبود. اگر ما سوخت پاک و مازوت به‌اندازه کافی برای نیروگاه‌ها داشتیم، مشکلاتی نظیر بحران سوخت و خاموشی‌های گسترده را نداشتیم.
به گفته مدیر سابق پالایشگاه اصفهان، سوخت‌های مایع مانند مازوت در نیروگاه‌ها باید استفاده شوند، اما واقعیت این است که تمام مسئولین در حال ایجاد پروپاگاندا هستند تا نشان دهند که در سه نیروگاه مازوت‌سوزی وجود ندارد، درحالی‌که پالایشگاه‌ها همچنان سوخت‌های مایع را می‌سوزانند.
وی بحران قطعی برق را متوجه دولت سیزدهم دانست و گفت: در سال گذشته انفجارهای گازی رخ داد و باعث شد که مجبور شویم بخشی از سوخت مایع را بسوزانیم، زیرا گاز به‌اندازه کافی در دسترس نبود. اما از ابتدای شهریورماه، دولت جدید تغییراتی در مدیریت خود ایجاد کرد و به نظر می‌رسد که این تغییرات باعث شد که ذخیره‌سازی سوخت و واردات سوخت به‌درستی انجام نشود.
قدیری ادامه داد: مسئولین جدید حتی سه ماه فرصت داشتند تا ذخیره‌سازی را کامل کنند و واردات سوخت را به‌طور مناسب انجام دهند، اما این کار انجام نشد. نتیجه این وضعیت این است که حالا در کشور با کسری سوخت مواجهیم و مجبور به سوزاندن مازوت شده‌ایم.
منبع : تسنیم
وی افزود: امروز، صنعت برق و به‌ویژه صنایع کوچک و متوسط کشور با مشکلات جدی در تأمین برق روبه‌رو هستند. بسیاری از این صنایع حتی در روز، برای مدت‌های طولانی با قطع برق مواجه‌اند، به‌طوری که برخی اوقات این قطع برق تا ساعت 10 شب ادامه دارد. علاوه بر این، مردم نیز در تأمین آب، برق و سوخت با مشکلات فراوانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این وضعیت به‌خوبی نشان‌دهنده ناترازی‌هایی است که در سال‌های گذشته در این بخش‌ها به وجود آمده است.
بیژن زنگنه با ترک فعل، پروژه‌های توسعه‌ای کشور را متوقف ساخت
قدیری یکی از دلایل اصلی این بحران‌ها را به تصمیمات اشتباه و مدیریت ناکارآمد در سال‌های گذشته مرتبط دانست و گفت: در دوره وزارت بیژن زنگنه که در دولت‌های مختلف مسئولیت وزارت نفت را بر عهده داشت، شاهد ترک فعل‌های زیادی بودیم که تأثیرات منفی آن تا امروز ادامه دارد. آقای زنگنه که برای 16 سال در وزارت نفت مشغول به کار بودند، علیرغم داشتن فرصت‌های فراوان برای اجرای پروژه‌های زیرساختی و توسعه‌ای، بسیاری از پروژه‌های مهم را متوقف کردند.
وی تصریح کرد: به‌طور خاص، در دوره دوم وزارت زنگنه، پروژه‌های بسیاری که می‌توانستند به بهبود وضعیت سوخت کشور و جلوگیری از ناترازی‌ها کمک کنند، متوقف شدند یا به شکلی غیرکاربردی ادامه پیدا کردند. پروژه‌هایی مانند فاز دوم پالایشگاه آبادان که در زمان این شخص به دو بخش تقسیم شد و تنها بخش کوچکی از آن اجرایی شد، از جمله پروژه‌هایی بودند که می‌توانستند به‌طور جدی مشکلات ناترازی تولید سوخت و کیفیت سوخت را حل کنند. این پروژه‌ها اگر به‌درستی پیش می‌رفتند، می‌توانستند تأثیرات زیادی بر کاهش بحران‌های موجود در صنعت پالایشگاه‌داری و تولید سوخت‌های پاک داشته باشند.
برجام و تأثیرات منفی آن بر پروژه‌های پالایشگاهی
مدیرعامل سابق پالایشگاه اصفهان، تمرکز بیش از حد بر برجام و مسائل سیاسی دوران روحانی و زنگنه را عامل توقف پروژه‌های نفتی کشور عنوان و اعلام داشت: از سال 92 تا 96 که دولت حسن روحانی بر سر کار بود، بسیاری از پروژه‌های نفتی به بهانه اهمیت برجام و به‌خاطر سیاست‌های خاص، متوقف شدند. در این مدت، دولت به‌جای پیگیری پروژه‌های اولویت‌دار، کشور را به پذیرش برجام سوق داد و بسیاری از طرح‌ها و پروژه‌های پالایشگاهی به حالت تعلیق درآمدند.
وی افزود: این روند حتی در پروژه‌هایی مانند پالایشگاه آبادان نیز قابل مشاهده است. فاز دوم این پالایشگاه که قرار بود از سال 88 آغاز شود، پس از برجام به تأخیر افتاد و به‌جای اجرای کامل پروژه، تنها بخش کوچکی از آن عملیاتی شد. این پروژه که می‌توانست ظرفیت پالایشگاه آبادان را بهبود بخشد و مشکلات ناترازی سوخت را حل کند، عملاً تبدیل به یک پروژه بدون تأثیر اقتصادی برای کشور شد.
قدیری تصریح کرد: پروژه‌هایی مانند پروژه گوره-جاسک که میلیاردها دلار هزینه داشتند، به‌خوبی نشان‌دهنده سوءمدیریت در تخصیص منابع هستند. این پروژه که در ابتدا با هدف افزایش ظرفیت صادرات نفت خام طراحی شد، پس از اتمام، به مرحله‌ای رسید که لوله‌ها به‌جای استفاده برای انتقال نفت خام، به محلی برای ذخیره نفت خام تبدیل شدند. در حال حاضر، این لوله‌ها به دلیل عدم آمادگی کامل تلمبه‌خانه‌ها و مخازن، دچار خوردگی شدید شده‌اند و حتی در مواردی لوله‌ها به سرقت رفته‌اند. این پروژه که در ابتدا برای حل مشکلات اقتصادی کشور طراحی شده بود، به یک معضل بزرگ و هدررفت منابع تبدیل شده است.
عدم توجه به پروژه‌های کیفی‌سازی و کم‌کاری در پالایشگاه‌ها
مدیرعامل سابق پالایشگاه اصفهان، یکی دیگر از مشکلات بزرگ در صنعت پالایشگاه‌داری ایران را عدم توجه به پروژه‌های کیفی‌سازی و ناترازی‌های تولید سوخت عنوان و اعلام داشت: این پروژه‌ها که می‌توانستند بهبود قابل‌توجهی در کیفیت سوخت‌های تولیدی ایجاد کنند، اغلب به دلیل عدم تخصیص منابع و تمرکز بر پروژه‌های غیر اولویت‌دار، نادیده گرفته شده‌اند. در همین راستا، تیم‌های مدیریتی جدید که پس از تغییر دولت‌ها به کار گرفته شدند، توجه چندانی به این پروژه‌ها نکردند و حتی جلسات ماهیانه‌ای که در دولت آقای روحانی برگزار می‌شد و در آن مدیران پالایشگاه‌ها تجارب خود را به اشتراک می‌گذاشتند، متوقف شد.
پشت پرده حضور تیم زنگنه در وزارت نفت دولت چهاردهم
قدیری در ادامه به حضور تیم زنگنه در وزارت نفت دولت چهاردهم اشاره و اظهار کرد: در دوره اخیر، برخی از افراد که مسئولیت‌های کلیدی در وزارت نفت و شرکت‌های تابعه داشتند، به دلیل مداخلات نادرست و تعارض منافع، به‌شدت تحت انتقاد قرار گرفته‌اند. به‌عنوان‌مثال، برخی از مدیران وزارت نفت که قبلاً در بانک‌های خصوصی مشغول به کار بودند، پس از برکناری از وزارت نفت به این بانک‌ها برگشتند و پست‌های جدید گرفتند.
وی افزود: این مسائل که به‌نوعی تعارض منافع و احتمال فساد را نشان می‌دهند، موجب ایجاد شک و تردید در عملکرد صحیح وزارت نفت شده‌اند. در همین راستا، برخی از پروژه‌ها به این بانک‌ها واگذار شدند که موجب ابهام در روند تخصیص منابع و نحوه مدیریت پروژه‌ها شده است.
ناترازی سوخت و بحران‌های موجود در پالایشگاه‌ها
مدیر سابق پالایشگاه اصفهان خاطرنشان کرد: در نهایت، همه این مشکلات به ناترازی‌های جدی در تأمین سوخت و بحران‌هایی که امروز در پالایشگاه‌ها مشاهده می‌کنیم، منجر شده است. در حالی که بسیاری از پروژه‌های پالایشگاهی می‌توانستند به حل مشکلات سوختی و زیست‌محیطی کشور کمک کنند، سوءمدیریت و تصمیمات نادرست در مقاطع مختلف باعث شده که بسیاری از این پروژه‌ها به نتیجه نرسند. این در حالی است که ایران با داشتن منابع غنی نفت و گاز، باید در صدر تولید سوخت و انرژی در منطقه قرار داشته باشد.
وی تصریح کرد: مشکلات مدیریت منابع در وزارت نفت، پروژه‌های غیر اولویت‌دار، فساد و ترک فعل‌های متعدد، همه باعث شده‌اند که امروز شاهد بحران ناترازی در صنعت پالایشگاه‌داری کشور باشیم. این مشکلات تنها با تغییر در سیاست‌ها، تخصیص منابع به پروژه‌های اولویت‌دار و بهبود مدیریت پروژه‌ها قابل‌حل خواهند بود. اگر ایران بخواهد در آینده به جایگاه شایسته خود در صنعت پالایشگاه‌داری و تأمین سوخت دست یابد، باید از تجربیات گذشته درس بگیرد و با برنامه‌ریزی دقیق‌تر و اجرای صحیح پروژه‌ها، مسیر توسعه را هموار کند.
پروپاگاندای دولت برای مازوت‌سوزی و آلودگی هوا
قدیری در بخش دیگری از اظهارات خود به مازوت‌سوزی و قطعی برق اشاره و اعلام داشت: مطابق با چشم‌انداز 1404، باید سوخت پاک به نیروگاه‌ها تحویل داده می‌شد، اما به دلیل بحران سوخت و کمبود گاز، مجبور هستیم از سوخت‌های آلوده‌ای مانند مازوت با درصد گوگرد بالا استفاده کنیم. این مشکل ناشی از مصرف شدید گاز در کشور است که خود این موضوع هم شاید به‌خاطر فلسفه نادرست گازرسانی در کشور باشد.
وی ادامه داد: اگر اقداماتی که باید در گذشته انجام می‌شد، انجام شده بود، امروز وضعیت به این شکل نبود. اگر ما سوخت پاک و مازوت به‌اندازه کافی برای نیروگاه‌ها داشتیم، مشکلاتی نظیر بحران سوخت و خاموشی‌های گسترده را نداشتیم.
به گفته مدیر سابق پالایشگاه اصفهان، سوخت‌های مایع مانند مازوت در نیروگاه‌ها باید استفاده شوند، اما واقعیت این است که تمام مسئولین در حال ایجاد پروپاگاندا هستند تا نشان دهند که در سه نیروگاه مازوت‌سوزی وجود ندارد، درحالی‌که پالایشگاه‌ها همچنان سوخت‌های مایع را می‌سوزانند.
ذخیره‌سازی سوخت در دولت چهاردهم صورت نگرفت
وی بحران قطعی برق را متوجه دولت سیزدهم دانست و گفت: در سال گذشته انفجارهای گازی رخ داد و باعث شد که مجبور شویم بخشی از سوخت مایع را بسوزانیم، زیرا گاز به‌اندازه کافی در دسترس نبود. اما از ابتدای شهریورماه، دولت جدید تغییراتی در مدیریت خود ایجاد کرد و به نظر می‌رسد که این تغییرات باعث شد که ذخیره‌سازی سوخت و واردات سوخت به‌درستی انجام نشود.
قدیری ادامه داد: مسئولین جدید حتی سه ماه فرصت داشتند تا ذخیره‌سازی را کامل کنند و واردات سوخت را به‌طور مناسب انجام دهند، اما این کار انجام نشد. نتیجه این وضعیت این است که حالا در کشور با کسری سوخت مواجهیم و مجبور به سوزاندن مازوت شده‌ایم.
منبع : تسنیم
چهارشنبه ۵ دی ۱۴۰۳ ساعت ۱۰:۴۷
کد مطلب: 40197
