به گزارش میز نفت، در اواخر دهه ۷۰ شمسی بود که شرکت ملی نفتکش ایران ساخت چندین نفتکش را به شرکتهای کرهای و ژاپنی آغاز کرد؛ همزمان با این سفارشها، شرکتهای ایرانی خواستار مشارکت خود در نوسازی ناوگان حملونقل دریایی شدند که برایناساس، ساخت ۳ کشتی حمل محصولات پتروشیمی به شرکت کشتیسازی و صنایع فراساحل ایران (ایزوایکو) واگذار شد.
هر یک از این کشتیها، ۳۵ هزارتنی بودند که با قرارداد ۷۰ میلیوندلاری به ایزوایکو رسید؛ اما باوجود سپریشدن ۲۰ سال از این قرارداد، هیچ اقدامی دراینخصوص صورت نگرفته است.
بررسیهای میز نفت در این باره نشان میدهد بخش مهمی از این پول در اختیار ایزوایکو قرار گرفته که این شرکت، بخشی از آن را برای خرید قطعات موردنیاز و همچنین ماشینآلات هزینه کرده و حتی کار ساخت کشتی اول را هم آغاز کرده؛ اما بهمرورزمان، این کشتی هم به حال خود رها شد.
ایزوایکو هنوز درباره این قرارداد و خسارتی که به کشور وارد شده، روشنگری نکرده است؛ اما آنچه مشخص است، این است که ساخت کشتیهای انتقال نفت، گاز مایع و پتروشیمی تبدیل به یکی از نقاط ضعف حملونقل دریایی شده است که باید تصمیم مشخص و قاطعی درباره آن گرفته شود.
سه شنبه ۴ دی ۱۴۰۳ ساعت ۰۴:۱۶