اختلاف 7 هزار میلیارد تومانی

به گزارش میز نفت ، در دهه 70 بود که دولت گاز ال پی جی را برای استفاده از تاکسی‌ها در نظر گرفت اما چند سال بعد از اجرای این طرح، سی ان جی جایگزین آن شد تا این حامل انرژی برای مصارف خانگی و صادرات در نظر گرفته شود. با افزایش تولید گاز از پارس جنوبی و افزایش تولید این گاز، میزان صادرات ال پی جی نیز صعودی شد ولی با تحریم‌های غرب علیه ایران، کار فروش بسیار سخت شد.

یکی از محدودیت‌های ایران در فروش ال پی جی، نداشتن کشتی‌های مخصوص حمل ال پی جی است ضمن آنکه با توجه به جریمه شرکـت‌های خریدار گاز ایران، محدودیت‌های صادرات آن بیشتر شده است. به همین دلایل در دوران تحریم‌های گذشته و البته فعلی، بخشی از این ثروت یا روی فلرها سوخت و یا به شبکه خانگی تزریق شد.

امروز فروش ال پی جی برای ایران بسیار سخت شده و با وجود تخفیف‌های زیادی که ارائه می‌شود، اما باز هم خبری از مشتریان قبلی نیست. کارشناسان برای حل این مشکل دو پیشنهاد ارائه دادند، یکی تزریق ال پی جی به شبکه حمل و نقل عمومی و دیگری استفاده از آن به عنوان گاز خوراک در برخی شرکت‌های پتروشیمی.

بر اساس آخرین آمارها، از میزان  8.5 میلیون تن تولید این محصول، حدود 6.5 میلیون تن از آن به کشور­های مختلف صادر می­شود و مابقی نیز به عنوان مصارف خانگی، سوخت خودروها و خوراک پتروشیمی‌ها در داخل کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد.با چنین مکانیزمی میزان مصرف بنزین باز هم کاهش می‌یابد تا سهم بیشتری به صادرات بنزین اختصاص یابد.

به گفته کارشناسان، اختلاف قیمت صادرات بنزین و ال پی جی  عددی در حدود 180 دلار به ازای هرتن است. در طول چند سال اخیر و با تولید گاز شیل توسط آمریکا، عرضه ال پی جی  نسبت به تقاضای آن در بازار جهانی بیشتر شده است؛ فلذا قیمت آن که در گذشته برابر با قیمت بنزین بود؛ کاهش پیدا کرده است و هم‌اکنون 180 دلار بر تن نسبت به بنزین ارزان‌تر است.

از سوی دیگر، ارزش حرارتی گازمایع بیشتر از بنزین است و در نتیجه مقدار پیمایش خودرو با هر کیلوگرم ال پی جی  ،20 درصد بیشتر از پیمایش با یک کیلوگرم بنزین است. لذا با مصرف 2 میلیون تن از ال پی جی  صادراتی در داخل کشور به عنوان سوخت خودروها، میتوان 2.4 میلیون تن بنزین را صادر کرد. یعنی نه تنها قیمت بنزین از ال پی جی  180 دلار به ازای هر تن بیشتر است بلکه با استفاده از این حامل انرژی به عنوان سوخت خودروها، مقدار بیشتری بنزین برای صادرات در اختیار وزارت نفت قرار می‌گیرد.

محاسبات اقتصادی نشان میدهد که با صادرات 2.4 میلیون تن بنزین و عدم صادرات 2 میلیون تن ال پی جی  ، مجموعا 6.8 هزار میلیارد تومان درآمد دولت افزایش می‌یابد. همچنین با فروش داخلی 2 میلیون تن گاز مایع و عدم فروش داخلی 2.4 میلیون تن بنزین (معادل 3.2 هزار میلیون لیتر) درآمد دولت 3.8 هزار میلیارد تومان کاهش می‌یابد. در نتیجه اختلاف افزایش درآمدهای حاصل از صادرات و کاهش درآمدهای حاصل از فروش داخلی نشان میدهد از محل این اقدام حدود 3 هزار میلیارد تومان به درآمدهای دولت افزوده می‌شود.

درنتیجه در صورت کاهش صادرات یک میلیون تنی ال پی جی، استفاده از این سوخت به جای بنزین به عنوان سوخت خودروها و صادرات بنزین ذخیره شده، درآمدی بیش از 7 هزار میلیارد تومان برای دولت به ارمغان می‌آورد. با این وجود وزارت نفت موضعی متفاوت دارد و اصرار دارد که این گاز برای صادرات در نظر گرفته شده است.
 
 
مخالفت وزارت نفت
اما معاون مدیرعامل شرکت ملی پخش با اشاره به سیاست وزارت نفت در این باره گفت: شرکت ملی پخش اساسا استفاده از ال پی جی  را به عنوان سوخت خودرویی قبول ندارد و سیاست کنونی وزارت نفت، توزیع خانگی  این گاز در کنار صادرات مازاد آن است.

حمید قاسمی‌ده‌چشمه در گفت‌وگو با فارس تصریح کرد: ما جایگزین خوبی به نام سی ان جی برای سوخت خودرویی داریم که هم در سطح کشور موجود است و جایگاه‌های آن به صورت رسمی کار می‌­کنند و هم توسط همه نهادهای کشور قابل نظارت است. از طرفی ما نمی‌­توانیم  سی ان جی را به سادگی به نقاط دوردست صادر کنیم ولی ال پی جی  سوختی محسوب می‌شود که قابل صادرات است.

قاسمی‌ در خصوص تنوع سبد سوخت کشور اظهار داشت: تنوع سبد سوخت برای کشورهایی که وابستگی خاص به یک انرژی دارند، در بلندمدت ضروری محسوب می­‌شود. ولی با توجه به اینکه ایران نیمی از منابع گازی دنیا را در اختیار دارد، ما نباید نگران این موضوع باشیم. در این شرایط باید 50 درصد سوخت مصرفی در خودروها  سی ان جی باشد ولی در حال حاضر سهم آن فقط 20 درصد سوخت مصرفی است.

قاسمی‌ با اشاره به قیمت ال پی جی  و بنزین در بورس انرژی تصریح کرد: ما سه نوع بنزین صادراتی داریم: بنزین اکتان 87، بنزین اکتان 91 است و بنزین اکتان 95. بنزین سوپر، همان بنزین با اکتان 95 است.  قیمت هر تن بنزین سوپر حدود 500 دلار است و ما LPG را نیز در همین قیمت‌ها می‌فروشیم.

معاون مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی با اشاره به عدم صادرات یک میلیون تنی ال پی جی  در سال 1396 و تزریق آن در خط لوله گاز خانگی گفت: این اتفاق شاید مربوط به زمانی بود که مجوزهایی در دنیا برای استفاده از گازوئیل وجود داشت. در آن شرایط هر نوع گازوئیلی با هر گریدی در دنیا پیدا می­شد. اما اکنون دنیا به سمت گازبیس (Gas_base) حرکت می‌کند. حتی شما در شهرهای بزرگ دنیا می‌بینید که استفاده از گاز همطراز برق است.
 
 
 منبع: جوان
 

چهارشنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ ساعت ۱۱:۰۹