مدل‌های جدید دفع سرمایه‌گذار!

میز نفت/ متن زیر توسط یکی از مخاطبان پایگاه اطلاع رسانی میز نفت نوشته و ارسال شده است که با اندکی اصلاحات منتشر می شود.

چندی پیش یکی از دوستانم، یک شرکت سرمایه‌گذار خارجی (شرکت خارجی وابسته به دولت کشور خود است) را جهت کمک به اقتصاد نفتی کشورمان معرفی کرد و پس از بررسی‌های به‌عمل‌آمده مشخص شد که شرکت مزبور دارای توان مالی بسیار کلانی در سطح دنیا بوده و در بیش از 110 نقطه دنیا پروژه‌های ریزودرشت دارد و در حال حاضر با توجه به توان مالی بالا حاضر به سرمایه‌گذاری در پروژه‌های نفتی و همچنین خرید فرآورده‌های نفتی صادراتی ایران است.

 پس از پیگیری‌های به‌عمل‌آمده از سوی یکی از کارکنان وزارت نفت جلسه‌ای در اسفندماه سال گذشته (1395) جهت تعدادی از پروژه‌های اولویت‌دار شرکت ملی نفت ایران با مدیریت شرکت مربوطه و با حضور شرکت خارجی برگزار شد. علیرغم هماهنگی‌های به‌عمل‌آمده با مدیر جوان شرکت ملی نفت درزمینهٔ سرعت بخشیدن به تشریفات قانونی برای انجام مناقصه و اعلام حدودی تاریخ برگزاری مناقصه، ایشان اعلام کردند که با توجه به نیاز مبرم پروژه‌های دارای اولویت به منابع ارزی، در حال حاضر اسناد مناقصه آماده نبوده و تاریخ دقیقی در این خصوص برای سال 1396 متصور نیست لذا در صورت تهیه شدن اسناد مناقصه و برگزاری آن از طریق سایت شرکت ملی نفت، متقاضی می‌تواند در مناقصه شرکت کنید!

علیرغم اصرار نمایندگان شرکت خارجی در خصوص اعلام حدودی تاریخ برگزاری مناقصه، مدیر محترم از دادن زمان موردنظر خودداری کرد و درواقع بجای اینکه نگران از دست دادن فرصت سرمایه‌گذاری باشند، باکمال آرامش اعلام کردند که کلیه کارهای مناقصه باید طبق روال قانونی صورت پذیرد و پس‌ازآن شما می‌توانید با مراجعه به سایت Investment.nioc.ir در مناقصه موردنظر شرکت کنید.

این حرکت غیرمسئولانه این مدیر باعث شد علیرغم پیگیری‌های متعدد تا آن زمان هیچ‌گونه اقدامی در خصوص دریافت اطلاعات اولیه برای برگزاری مناقصه به دست شرکت سرمایه‌گذار نرسد و شرکت مذکور متأسفانه ایران را به مقصد شمال عراق ترک کرد.

دومین فرصت سوزی با این شرکت سرمایه‌گذار خارجی که متقاضی خرید فرآورده‌های نفتی ازجمله میعانات گازی و گاز مایع به میزان 500 هزار تن در سال بود که در سال 96 اتفاق افتاد. متأسفانه پیرو جلسه حضوری نماینده شرکت خریدار خارجی با مدیر مربوطه و قول مساعد جهت فروش فرآورده‌های مذکور از سوی آنان پس از وصول درخواست و تکمیل مدارک متقاضی، باوجود پیگیری‌های متعدد و ارسال مدارک موردنظر جهت ثبت در سامانه متقاضیان خرید گاز (اصطلاحاً ریجستر شدن) به منتج هیچ نتیجه‌ای نشد.

مدیر محترم تأکید داشتند که با توجه به انباشت تولیدات گازی در کشور و عدم امکان ذخیره‌سازی آن در مخازن ذی‌ربط در اکثر مواقع شرکت‌های تولیدی ناچار هستند تا سرمایه کشور را طور دیگری مصرف کنند! جالب اینجاست که در پی پیگیری‌های به‌عمل‌آمده از سوی نماینده شرکت خریدار محصولات گازی از مدیریت محترم مبنی بر علت عدم پاسخ شرکت به مدارک ارسالی خریدار، ایشان فرمودند که مدارک باید بررسی شود و ما برای فروش محصولات گازی هیچ عجله‌ای نداریم و در صورت نبود خریدار مورد تائید شرکت، برای فروش گاز به مشتریان دیگر در سال 2018 برنامه‌ریزی خواهیم کرد!

سومین داستان اما مربوط به شرکت خارجی دیگری می‌شود که تعدادی از مدیران ارشدش برای مذاکره با یکی از مدیران ارشد شرکت ملی نفت راهی تهران می‌شود ولی به دلیل عدم هماهنگی میان دفتر آقای مدیر و حراست سازمان، هیئت خارجی 30 دقیقه در لابی شرکت معطل شده و از این رفتار بسیار عصبانی می‌شوند تا درنهایت ساختمان را ترک کرده و نسبت به حضور در ایران مردد شوند. این شرکت باوجود ارائه پیشنهاد خود اما عزمی برای نهایی کردن قرارداد ندارد تا نشان داده شود حتی در ساده‌ترین امور سرمایه‌گذاری مشکل‌داریم.

حال سؤال اینجاست که آیا وجود قوانین ناکارآمد در وزارت نفت باعث به وجود آمدن این فرصت سوزی‌ها می‌شود؟ یا عدم تعهد مدیران و مسئولین متولی صادرات و یا خدای‌نکرده اهمیت مسائلی بر منافع ملی باعث می‌شود تا فرصت‌های سرمایه‌گذاری و فروش محصولات را به‌راحتی از دست بدهیم؟
 

شنبه ۵ اسفند ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۰۰