وحید حاجیپور | بیش از شش سال از عمر دولت روحانی میگذرد؛ همه برنامههای جذاب و پر طمطراقی که روحانی و تیم اقتصادیاش درباره برون رفت کشور از بحران اقتصادی ارائه داده بودند، به شکست بزرگی منجر شد که حالا برای اصلاح آن، همان راهکارهایی را در پیش گرفتهاند که پیشتر، خود منتقد بزرگش بودند.
اصلاح قیمت بنزین و افزایش بهای سوخت در چند ماه گذشته با تکیه بر کارت سوخت، همان روشی بود که احمدی نژاد در دولت خود اجرایی کرد و از قضا موجب صرفه جویی 70 میلیارد دلاری در طول حیات کارت سوخت شد.
در همان ایام و البته در اوایل دولت یازدهم، بودند چهرههایی که در مقام «نق زن»، کارت سوخت را یک اقدام برگرفته از ایدههای عقب مانده خواندند و بر این طبل کوبیدند که برای مهار مصرف بنزین، باید سیاستهای قیمتی درست اعمال کرد و نه سهمیهبندی.
همین افراد، مدام بر تکالیف قانونی تاکید میکردند که باید سالانه بیست درصد بر قیمت بنزین افزوده شود تا پس از 5 سال، بهای بنزین عرضه شده، به میزان قیمت تمام شده و بدون یارانه باشد و حتی در مراحل بعد، دولت به سود مالیات بستن بر بنزین باشد، مانند اروپا.
اما همین مدعیان، در طول شش سال دولتداری خود این ایده خود را به پستو بردند چرا که برای تداوم قدرتشان، ثبات قیمت بنزین را ضروری میدانستند؛ چنین رویکردی موجب سه رقمی شدن مصرف بنزین شد و میلیاردها دلار از ثروت کشور را سوزاند و دست آخر برای آنکه منبعی برای درامدزایی خود بدوزند، مجبور به احیای سهمیهبندی شدند.
ورود مجدد کارت سوخت به ادبیات اقتصادی کشور، این بار با دفاع همان منتقدان مواجه شد بطوری که مسعود نیلی که به آزادسازی قیمتها علاقه ویژهای دارد، در گزارشی پژوهشی به حمد و ثنای کارت سوخت پرداخت. وزیر نفت هم به دفاع از نقش کارت سوخت در کاهش مصرف و قاچاق سوخت مشغول شد و در این میان، انگار نه انگار که سرمایههای ملی کشور طی سالهایی که کارت سوخت حذف شده بود، بر باد فنا رفت.
کارت سوخت و مکانیزمی که برای کاهش مصرف سوخت طراحی شده بود، پس از چند سال محبوب قلوبی شد که صاحبانش، کینه تلخی از آن داشتند. اینان همانهایی هستند که وقتی بنزین نوروزی را رویت میکردند، آن را یک عوام فریبی و بازی پوپولیستی میدانستند که رئیسجمهور سابق، آن را ابزاری کرده برای محبوب سازی خود به قیمت تضییع منافع ملی . اعداد و ارقام جور میکردند، آسمان و زمین را به هم میبافتند تا به مخاطبان خود بقبولانند بنزین نوروزی سم مهلکی است برای اقتصاد ایران.
حالا همان افراد با روحیهای دیگر به دنبال اهدای سهمیه نوروزی به مردم هستند؛ زنگنه وزیر نفت گفته پیشنهاد بنزین نوروزی مطرح شده و در حال تصمیم گیری هستند. این بدان معناست که دولت فعلی همان راهکاری را در دست گرفته است که پیشتر منتقدش بود. همان دولتی که میگفت یارانه دادن گدا پروری است اما توزیع کالایی را برای مردم تدارک میبیند که چندین نفر از از مردم در صفهای تشکیل شده، جان خود را از دست دادند.
دولت امروز، همان منتقد دیروز است با این تفاوت که به آرامی و با اعتماد به نفسی خاص، گذشته را احیا کرده است تا کمی از نارضایتیهای مردم بکاهد. این همان دولت است با همه ادعایی که میگفت ما کاری میکنیم کارستان؛ این همان دولتی است که مردم را در سال 96 از پدیدههایی ترساند که اکنون خودش، عامل پیادهسازی همان واهمههاست. این دولت روحانی است؛ احمدی نژادیتر از احمدینژاد!
يکشنبه ۲۷ بهمن ۱۳۹۸ ساعت ۱۲:۰۳