سوگُلی ژنرال با 5 پروژه

وحید حاجی پور| پاشنه‌ای که «دربِ نفت» روی آن می‌چرخد همانی است که بود؛ جامه «اکتشاف و تولید» را هم به آن اضافه کنید باز هم اتفاق خاصی نمی‌افتد چرا که تصمیم‌ها توسط یک نفر گرفته می‌شود بر اساس خط فکری همان یک نفر.

همین چند سال پیش بود که از کلاه شعبده‌بازان وزارت نفت، واژه‌ای بیرون آمد به نام «اکتشاف و تولید»؛ فخر زمین و زمان، قرار بود تحولی اساسی در توسعه صنعت نفت به وجود بیاورد. از شرکت‌های نفتی خواسته شد تا مدارک خود را به وزارت نفت ارسال کنند تا با ارزیابی دقیق این وزارتخانه، شرکت‌های نفتی هم‌رده شرکت‌های بزرگ جهان شوند. بیش از یک سال زمان برای تهیه فهرستی صرف شد که بروندادش قرار بود نیشتری شود بر پیکره نحیف نفت.

همایش‌ها، هم‌فکری‌ها، سمینارها و واژه‌هایی ازاین‌دست به میان آمد تا با توسل به آن، تفاوت وزارت «ژنرال» با سایر وزرا مشخص شود. شوآفی که وزارت نفت کارگردانش بود، همه را دعوت کرد؛ از شرکت گلوبال پتروتک کیش و حفاری شمال تا هر شرکتی که چند نیروی نفتی داشت جزو دعوت‌شدگان باشد. همه در ضیافت « E &P» ها حاضری زدند تا ضیافت و نمایش وزارت نفت، به بهترین شکل ممکن برگزار شود.

حالا از آن روزها گذشته است، وزارت نفت در واژه‌ای که زائیده فکری شیخش است، مانده است؛ هیچ‌چیزی تغییر نکرد و بهانه‌ها نیز رنگ تکرار به خود گرفته است. تحریم‌ها و فشارهای داخلی عصاره همه فرافکنی‌های وزارت نفتی است که قرار بود تا پایان سال جاری صدها هزار شغل برای شرکت‌های ایرانی ایجاد کند. شرکت‌های ایرانی که از ترس وزیر، جملگی «اکتشافی و تولیدی» شدند، این روزها در باتلاق تفکرات آقای وزیر دست‌وپا می‌زنند جز یک شرکت.

پتروپارس از همان ابتدا موردعلاقه وزیر نفت و سوگلی‌اش بوده است، شرکتی که خودش ایجاد کرد و برعکس پتروایران که به حدی در نگاهش ناچیز است که سلبعلی کریمی را به ریاست هیئت‌مدیره آن منصوب می‌کند. پتروپارس این روزها «پر پروژه‌» ترین شرکت E & p ایران است که از نفت تا گاز پروژه‌های بسیاری را از آن خود کرده است.

سایر شرکت‌ها در حال اخراج نیروهای خود هستند اما پتروپارس چند پروژه بزرگ را با دستور وزیر نفت به سبد کاری خود اضافه کرده است. این شرکت عهده‌دار MC آزادگان جنوبی است، از طرف دیگر ساخت و احداث کارخانه فرآورش این میدان را نیز با قراردادی 300 میلیون دلاری در دست گرفته است.

قرار است به‌زودی 5 حلقه چاه در فاز 11 حفاری کرده و عملیات تولید از این فاز را آغاز کند. همچنین فرزاد بی نیز در اختیار پتروپارس قرارگرفته تا این شرکت عملیات حفر چاه‌های اکتشافی را آغاز کند. روز گذشته هم که توسعه میدان بلال را در یک قرارداد عجیب و شلخته‌وار به آن سپرده شد.

همه عنایات وزیر نفت به پتروپارس نه از سر تخصص این شرکت، بلکه به دلیل آن است که وزیر نفت به چیزی که خود از آن دم می‌زد اعتقادی ندارد. او شرکت‌های دیگر را «حساب» نمی‌کند، در نگاه او بیشتر شرکـت‌ها خوار هستند و چیزی که در نگاهش بزرگ می‌نماید، تنها و تنها پتروپارس است.

اعطای 5 پروژه به‌صورت هم‌زمان و طی یک سال به پتروپارس، یک بدعت عجیب در وزارت نفت است به قیمت بیکاری و ورشکستگی سایر شرکـت‌های پیمانکار تمام می‌شود. وزیری که معتقد بوده و است شرکت‌های ایرانی توانایی مدیریت پروژه اندکی دارند حالا پروژه‌ها را یک‌به‌یک به پتروپارس می‌دهد چراکه فردا روزی باید بگوید پتروپارس را من «آفریدم» و ببینید چه پروژه‌های بزرگی را اجرا کرده است. اگر من پتروپارس را تأسیس نمی‌کردم نفت و گاز ایران زیر زمین می‌ماند!

يکشنبه ۲۴ شهريور ۱۳۹۸ ساعت ۱۲:۲۶