به گزارش «
ميزنفت»، در این نامه آمده است:
متاسفانه چند روز پیش طی سانحه تصادف تاسف باری یک دستگاه خوردرو دوکابین استیجاری شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون با یک دستگاه کامیون در محور رامشیر به اهواز، سه تن از بهترین همکارانمان را از دست دادیم . حادثه بقدری دلخراش بود که تصاویر آن در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود و تاثیر جبران ناپذیری در روحیه کارکنان زحمت کش شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب گذاشته است.
متاسفانه در طی سالها به دفعات مکرر عادت کرده ایم در مراسم ختم دوستان و همکاران عزیزمان شرکت نماییم و نمیدانیم بالاخره روز ما کی فراخواهد رسید. اگرچه پروژه چهار بانده کردن این محور مواصلاتی مصوب گردیده و مقداری نیز به انجام رسیده لیکن باقیماندن همین ۲۵ کیلومتر که برای ما کارکنان که به جاده مرگ لقب گرفته ، طی سالهای اخیر جان بسیاری از عزیزانمان را در مارون و آغاجاری و سایر انسان های بی گناه دیگر گرفته است.
این رقم در گچساران به لحاظ صعب العبوری و وسعت مناطق عملیاتی به مراتب بالاتر است و کابوس تردد به بهره برداری بی بی حکیمه یک ، رگ سفید ۲ و ... به مراتب دلهره آور تر است. در آغاجاری محور امیدیه به جایزان برای دسترسی به واحدهای بهره برداری کرنج وپارسی حدود هفت سال است که در دست تعمیر است و جاده خاکی آن قابل تردد نیست بگونه ای که همکاران برای دسترسی به محل کار و مراجعت باید از جاده امیدیه به بهبهان و عبور از گردنه خطرناک آغاجاری استفاده نمایند و از طرفی دیگر فاز دوم اتوبان امیدیه به سه راهی سر انجام نزدیک به ۸ سال است بلا تکلیف مانده و عریزان همکار در بهره برداری مارون ۲ و ان جی ال ۵۰۰ در طی تردد با خطرات عدیده ای مواجهند.
حال جای این پرسش مطرح است مگر نه آنکه امنیت جان پرسنل زحمت کش و از جان گذشته شرکت نفت از اولین اولویت موجود در سیاست گذاری مدیران است پس چرا این همه سهل انگاری و اهمال در حفظ جان کارکنان! آیا نباید همان اندازه که برای تولید اهمیت قائل هستیم و در دفاتر خود جلسات پی گیری تولید می گذاریم برای حفظ سلامت نیروی انسانی هم جلسه ، هماهنگی و بودجه در نظر بگیریم؟
حوادث اخیر جاده مارون وجاده ماهشهر به امیدیه تاثیر منفی بسزایی در روحیه کارکنان خدوم صنعت نفت جنوب گذاشته است لذا برآن شدیم تا طی این گلایه از مدیران پیشین و مسئولان سابق که کوتاهی و قصور نمود ه اند از مدیران کنونی عاجزانه استدعا نماییم فکر به حال امنیت کارکنان خود در مارون ، گچساران و آغاجاری نمایند و به عنوان یک اقدام بسیجی وار در اسرع وقت ابتداً نسبت به تعریض ۲۵ کیلومتر باقیمانده منطقه مارون اقدام نموده و سپس نسبت به سامان دهی سایر محورهای مواصلاتی به واحد های عملیاتی اقدام نموده و در یک کلام به دادمان برسید .