به گزارش «
ميزنفت»، منابع شیل نفت به طور میانگین در ۶۰۰ متری عمق زمین قرار دارند اما سنگ مخزنشان بر خلاف سنگ مخازن نفتی، متخلخل نبوده و صاف و مسطح هستند لذا برای شکاندن این سنگ و خارج کردن نفت از داخل سنگ، با کارگذاری دینامیت و مواد انفجاری در سطح سنگ، انفجار مهیبی می تواند سنگ را شکانده و نفت را به سطح بیاورد.
البته این شیوه، روشی ابتدایی در تولید شیل نفت هاست که با توجه به ایجاد زمین لرزه های مصنوعی در مناطق اطراف و مخل شدن زندگی ساکنان اطراف این مخازن، از روش شکست هیدرولیکی استفاده می شود.
شکست هیدرولیکی گرچه مبحثی فنی است و توضیح آن نیازمند تسلط مخاطبان به مباحث مهندسی است اما به زبان ساده باید گفت در این روش، آب با فشار بالا از طریق چاه های حفر شده به سطح سنگ اصابت کرده و با فشاری که به سنگ می آورد، قسمتی از سنگ را خرد کرده و نفت را آزاد می کند.
چندی پیش هم وزیر نفت ونزوئلا به این روش اعتراض کرد و گفت: ما به این اقدام دولت آمریکا اعتراض داریم زیرا با این کار به چشمهها که منابع اصلی تامین آب رودخانهها و آب مورد نیاز میلیون ها نفر در آمریکا است آسیب وارد میکند.
فعالان محیط زیست و مردم مناطق نزدیک به شیل نفت ها نسبت به برداشت این منابع که منجر به تغییر اقلیم آب و هوایی کره زمین می شوند هشدار داده اند به ویژه در امریکا که فعالان محیط زیست قدرت بسیاری دارند.