«ميز نفت» گزارش می دهد:
چرا شیل نفت عمر کوتاهی دارد؟
توليد از منابع غير متعارف در سال اول با ۶۵ درصد كاهش و در سال دوم با ۳۵ درصد كاهش مواجه مي‌شود و در سال سوم با ۱۰ درصد و در سال چهارم نابود مي‌شود. هم‌چنين براي نگهداشت سالانه يك ميليون بشكه شيل نفت بايد سالانه ۲ هزار و ۵۰۰ حلقه چاه جديد حفر شود در حالي كه براي همين ميزان در عراق ۶۰ حلقه چاه كافي است.
با وجود محرز بودن نقش عربستان سعودي در دستكاري قيمت نفت و سقوط آن، دبير كل اوپك به هواخواهي از آل سعود، معتقد است كه وضعيت كنوني بازار نفت به دليل هجوم شيل نفت امريكا به بازار نفت است لذا اقدام اوپك براي كاهش ندادن سقف توليد به نفع اين سازمان خواهد بود.
سالم البدري در يك جهت‌گيري غير‌قابل پيش‌بيني «سفيد خواني» عملكرد «سياه» رياض را در پيش گرفته است در شرايطي كه بهانه شيل نفت‌ها براي تبرئه كردن عربستان مهم‌ترين دستاويز دبيركل ليبيايي اوپك لقب گرفته است.
عربستان و ساير كشورهاي همراه با آن به بهانه از دست ندادن سهم خود و به خيال ويراني اقتصاد ايران و روسيه و تأديب عراق براي تغيير رفتار سياسي است و براي «پوشش» اين هدف، موضوع شيل نفت را پيش مي‌كشد. اين در حالي است كه روز به روز زواياي پنهاني از جريان‌سازي شيل نفت‌ها روشن مي‌شود.
به گفته موافقان تثبيت سطح توليد اوپك، امريكا با روند فعلي توليد نفت خود به صادر‌كننده نفت تبديل خواهد شد و بازار را با تزلزل هميشگي روبه رو مي‌كند؛ مقوله‌اي كه به ظاهر عربستان را براي برچيده شدنش تحريك كرده است. بنا بر اين گزارش، توليد شيل نفت‌هاي امريكا در خوشبينانه‌ترين حالت خود طي دو سال آينده به مرز ۵ ميليون بشكه در روز خواهد رسيد و تاريخ مصرف آن در سال ۲۰۲۰ به سر مي‌آيد زيرا اين نوع نفت خام به دليل ساختار فيزيكي و شيميايي خود با كاهش ضريب توليد همراه خواهد بود.
بنا بر گزارش‌هاي مؤسسات تحقيقاتي، توليد از منابع غير متعارف در سال اول با ۶۵ درصد كاهش و در سال دوم با ۳۵ درصد كاهش مواجه مي‌شود و در سال سوم با ۱۰ درصد و در سال چهارم نابود مي‌شود. هم‌چنين براي نگهداشت سالانه يك ميليون بشكه شيل نفت بايد سالانه ۲ هزار و ۵۰۰ حلقه چاه جديد حفر شود در حالي كه براي همين ميزان در عراق ۶۰ حلقه چاه كافي است. جالب اينجاست كه براي حفظ ميزان توليد شيل نفت‌ها بايد ۱۶ هزار حلقه چاه حفاري شود.
نگاهي به وضعيت حضور دكل‌هاي حفاري در امريكا نشان مي‌دهد كه تعداد اين دكل‌ها از ۵۰۰ دستگاه به بيش از هزار دستگاه افزايش يافته است؛ از آنجايي كه بيش از ۵۰ درصد از توسعه ميادين نفتي و گازي را هزينه‌هاي حفاري تشكيل مي‌دهد، بيانگر اين واقعيت است كه صرفه اقتصادي توليد شيل نفت‌ها در مقايسه با ساير منابع نفتي بسيار سرسام‌آور است.
طي چهار سال اخير حدود ۳۰۰ ميليارد دلار سرمايه‌گذاري در شيل نفت صورت گرفته است كه خروجي آن توليد روزانه ۳ ميليون و ۵۰۰ هزار بشكه شيل نفتي است كه با بهره‌گيري از همه تكنولوژي‌ها نمي‌توانند بيش از ۵ سال دوام داشته باشند.
بر اساس گزارش آژانس بين‌المللي انرژي در سال ۲۰۱۳ بيش از سرمايه‌گذاري در صنعت نفت امريكا انجام شده است كه ۴۰ درصد آن روي شيل نفت‌ها بوده است.
داكوتاي شمالي به عنوان مهم‌ترين منبع توليد شيل نفت‌ها براي توليد هر بشكه شيل نفت بايد ۵۴ دلار كنار بگذارد تا تنها بتواند هزينه‌هاي خود را تأمين كند؛ اين رقم در مناطق ديگر و ساير سرمايه‌گذاران بين ۶۰ تا ۷۵ دلار برآورد مي‌شود.
بر اساس گزارش‌هاي رسمي، بيش از ۲۳ منطقه شيل نفت در جهان شناسايي شده است كه بر طبق برخي گزارش‌ها، حدود ۱۰ درصد از ذخاير اثبات شده نفت را تشكيل مي‌دهند اما آيا مي‌توان از آنها برداشت كرد؟
كشورهاي ديگر مانند امريكا توانايي چنين سرمايه‌گذاري را نداشته و نمي‌توانند ريسك كنند زيرا نه به اندازه امريكا قدرتمند هستند و نه توانايي اين كشور را در جهت دهي به معادلات بين‌المللي دارند.
امريكا تنها چهار سال روي اين پروژه سرمايه‌گذاري آزمايشي انجام داده است و تكنولوژي برتر را دارد در حالي كه كشورهاي ديگر مانند روسيه فاقد چنين توانايي هستند. از سوي ديگر توليد شيل نفت‌ها با هشدارهاي شديد سازمان‌ها و انجمن‌هاي حفاظت از محيط‌زيست همراه شده است؛ چراكه با عدم توقف اين فرآيند، اقليم آب و هوايي جهان دچار تغييرات منفي مانند گرم شدن كره‌زمين و ايجاد گازهاي گلخانه‌اي مي‌شود.
بر اساس گزارش نشنال جئوگرافي، با ايجاد اختلال در منطقه‌اي كه از آن شيل نفت استخراج مي‌شود، به چشمه‌ها كه منابع اصلي تأمين آب رودخانه‌ها و آب مورد نياز ميليون‌ها نفر در امريكا است، آسيب جدي وارد مي‌شود.
پژوهشي كه توسط نشنال جئوگرافي صورت گرفته، نشان مي‌دهد ۴۰ درصد از منابع شيل‌ها در مناطقي قرار گرفته‌اند كه كمبود منابع آبي وجود دارد. اين گزارش نشان مي‌دهد براي شكست هيدروليكي و به دست آمدن يك بشكه نفت خام به ۲۵ ليتر آب نياز است؛ نيمي از منابع شيل نفت امريكا نيز در مناطق كم آب قرار گرفته‌اند و اين وضعيت به حدي وخيم است كه ميزان آب مورد نياز براي توليد شيل نفت‌ها، از ميزان كل حجم آبي كه براي تمامي مصارف انسان در سال ۲۰۰۸ مصرف شده است، بيشتر خواهد بود. برخي جريان شيل نفت را شبيه به« جريان پانزي» مي‌دانند.
بر اين اساس، اين جريان يك عمليات سرمايه‌گذاري كلاهبردارانه است، در اين روش سود شركت از محل درآمدهاي شركت محاسبه نشده و سرمايه‌گذاري‌هاي بعدي به عنوان سود معرفي مي‌شود و همين طور ادامه مي‌يابد. در اين جريان بايد اين اطمينان حاصل شود كه پول همواره مي‌آيد و به نوعي حباب محسوب مي‌شود كه روزي خواهد تركيد.
سالم البدري در يك جهت‌گيري غير‌قابل پيش‌بيني «سفيد خواني» عملكرد «سياه» رياض را در پيش گرفته است در شرايطي كه بهانه شيل نفت‌ها براي تبرئه كردن عربستان مهم‌ترين دستاويز دبيركل ليبيايي اوپك لقب گرفته است.
عربستان و ساير كشورهاي همراه با آن به بهانه از دست ندادن سهم خود و به خيال ويراني اقتصاد ايران و روسيه و تأديب عراق براي تغيير رفتار سياسي است و براي «پوشش» اين هدف، موضوع شيل نفت را پيش مي‌كشد. اين در حالي است كه روز به روز زواياي پنهاني از جريان‌سازي شيل نفت‌ها روشن مي‌شود.
به گفته موافقان تثبيت سطح توليد اوپك، امريكا با روند فعلي توليد نفت خود به صادر‌كننده نفت تبديل خواهد شد و بازار را با تزلزل هميشگي روبه رو مي‌كند؛ مقوله‌اي كه به ظاهر عربستان را براي برچيده شدنش تحريك كرده است. بنا بر اين گزارش، توليد شيل نفت‌هاي امريكا در خوشبينانه‌ترين حالت خود طي دو سال آينده به مرز ۵ ميليون بشكه در روز خواهد رسيد و تاريخ مصرف آن در سال ۲۰۲۰ به سر مي‌آيد زيرا اين نوع نفت خام به دليل ساختار فيزيكي و شيميايي خود با كاهش ضريب توليد همراه خواهد بود.
بنا بر گزارش‌هاي مؤسسات تحقيقاتي، توليد از منابع غير متعارف در سال اول با ۶۵ درصد كاهش و در سال دوم با ۳۵ درصد كاهش مواجه مي‌شود و در سال سوم با ۱۰ درصد و در سال چهارم نابود مي‌شود. هم‌چنين براي نگهداشت سالانه يك ميليون بشكه شيل نفت بايد سالانه ۲ هزار و ۵۰۰ حلقه چاه جديد حفر شود در حالي كه براي همين ميزان در عراق ۶۰ حلقه چاه كافي است. جالب اينجاست كه براي حفظ ميزان توليد شيل نفت‌ها بايد ۱۶ هزار حلقه چاه حفاري شود.
نگاهي به وضعيت حضور دكل‌هاي حفاري در امريكا نشان مي‌دهد كه تعداد اين دكل‌ها از ۵۰۰ دستگاه به بيش از هزار دستگاه افزايش يافته است؛ از آنجايي كه بيش از ۵۰ درصد از توسعه ميادين نفتي و گازي را هزينه‌هاي حفاري تشكيل مي‌دهد، بيانگر اين واقعيت است كه صرفه اقتصادي توليد شيل نفت‌ها در مقايسه با ساير منابع نفتي بسيار سرسام‌آور است.
طي چهار سال اخير حدود ۳۰۰ ميليارد دلار سرمايه‌گذاري در شيل نفت صورت گرفته است كه خروجي آن توليد روزانه ۳ ميليون و ۵۰۰ هزار بشكه شيل نفتي است كه با بهره‌گيري از همه تكنولوژي‌ها نمي‌توانند بيش از ۵ سال دوام داشته باشند.
بر اساس گزارش آژانس بين‌المللي انرژي در سال ۲۰۱۳ بيش از سرمايه‌گذاري در صنعت نفت امريكا انجام شده است كه ۴۰ درصد آن روي شيل نفت‌ها بوده است.
داكوتاي شمالي به عنوان مهم‌ترين منبع توليد شيل نفت‌ها براي توليد هر بشكه شيل نفت بايد ۵۴ دلار كنار بگذارد تا تنها بتواند هزينه‌هاي خود را تأمين كند؛ اين رقم در مناطق ديگر و ساير سرمايه‌گذاران بين ۶۰ تا ۷۵ دلار برآورد مي‌شود.
بر اساس گزارش‌هاي رسمي، بيش از ۲۳ منطقه شيل نفت در جهان شناسايي شده است كه بر طبق برخي گزارش‌ها، حدود ۱۰ درصد از ذخاير اثبات شده نفت را تشكيل مي‌دهند اما آيا مي‌توان از آنها برداشت كرد؟
كشورهاي ديگر مانند امريكا توانايي چنين سرمايه‌گذاري را نداشته و نمي‌توانند ريسك كنند زيرا نه به اندازه امريكا قدرتمند هستند و نه توانايي اين كشور را در جهت دهي به معادلات بين‌المللي دارند.
امريكا تنها چهار سال روي اين پروژه سرمايه‌گذاري آزمايشي انجام داده است و تكنولوژي برتر را دارد در حالي كه كشورهاي ديگر مانند روسيه فاقد چنين توانايي هستند. از سوي ديگر توليد شيل نفت‌ها با هشدارهاي شديد سازمان‌ها و انجمن‌هاي حفاظت از محيط‌زيست همراه شده است؛ چراكه با عدم توقف اين فرآيند، اقليم آب و هوايي جهان دچار تغييرات منفي مانند گرم شدن كره‌زمين و ايجاد گازهاي گلخانه‌اي مي‌شود.
بر اساس گزارش نشنال جئوگرافي، با ايجاد اختلال در منطقه‌اي كه از آن شيل نفت استخراج مي‌شود، به چشمه‌ها كه منابع اصلي تأمين آب رودخانه‌ها و آب مورد نياز ميليون‌ها نفر در امريكا است، آسيب جدي وارد مي‌شود.
پژوهشي كه توسط نشنال جئوگرافي صورت گرفته، نشان مي‌دهد ۴۰ درصد از منابع شيل‌ها در مناطقي قرار گرفته‌اند كه كمبود منابع آبي وجود دارد. اين گزارش نشان مي‌دهد براي شكست هيدروليكي و به دست آمدن يك بشكه نفت خام به ۲۵ ليتر آب نياز است؛ نيمي از منابع شيل نفت امريكا نيز در مناطق كم آب قرار گرفته‌اند و اين وضعيت به حدي وخيم است كه ميزان آب مورد نياز براي توليد شيل نفت‌ها، از ميزان كل حجم آبي كه براي تمامي مصارف انسان در سال ۲۰۰۸ مصرف شده است، بيشتر خواهد بود. برخي جريان شيل نفت را شبيه به« جريان پانزي» مي‌دانند.
بر اين اساس، اين جريان يك عمليات سرمايه‌گذاري كلاهبردارانه است، در اين روش سود شركت از محل درآمدهاي شركت محاسبه نشده و سرمايه‌گذاري‌هاي بعدي به عنوان سود معرفي مي‌شود و همين طور ادامه مي‌يابد. در اين جريان بايد اين اطمينان حاصل شود كه پول همواره مي‌آيد و به نوعي حباب محسوب مي‌شود كه روزي خواهد تركيد.
دوشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۵۶
کد مطلب: 4325