به گزارش میز نفت، طی سه سال گذشته عددی بالغ بر ۵۰ هزار میلیارد تومان از منابع وزارت نفت به حوزه مسئولیتهای اجتماعی اختصاصدادهشده بود که در هزینهکرد آن، سازوکار مشخصی وجود ندارد و فردی به نام بابک دارابی، باید توضیح دهد این مبالغ با چه مجوزهایی در اختیار برخی پروژهها قرار گرفته است.
جدای از این موضوع، انتخاب محل هزینه این پول است؛ پولی که بیشتر باید برای ساخت مدارس، مراکز درمانی و بهداشتی، آموزشگاههای فنی، امور عمرانی و زیرساختها هزینه شود؛ اما سر از مسجدسازی درآورده است.
باتوجهبه تراکم مساجد و مراکز مذهبی در اغلب شهرهای ایران و البته خالی ماندن ۷۰ درصد این مراکز، چه لزومی برای ساخت مساجد جدید و مهدیهها وجود داشته که وزارت نفت در دوره گذشته، تصمیم گرفته این مبالغ هنگفت را بهجای برطرفکردن نیازهای مردم شهرهای کوچک، صرف ساخت مساجد و حسینیهها کند.
این در حالی است که همین سال گذشته، ابوالقاسم دولابی نماینده ویژه ابراهیم رئیسی در امور روحانیت گفته بود از ۷۵ هزار مسجد، درِ ۵۰ هزار مسجد بسته است و این فاجعهای است که باید بر آن خون گریست.
از سوی دیگر، چه نظارتی بر برآورد پروژههای مسجدسازی وجود داشته و بر چه اساسی چند صد میلیارد تومان از بودجه مسئولیتهای اجتماعی وزارت نفت، برای این موضوع در نظر گرفته شده است؟ و سؤال مهمتر اینکه آیا همه پول تزریق شده به این پروژهها، در همین پروژه خرج میشود یا خیر؟