به گزارش میز نفت، در سال ۱۳۸۶ بود که ترکمنستان در اوج سرمای ایران که بیتکرار بود تصمیم گرفت جریان گاز را روی ایران ببندد. پس از این اتفاق بحرانی بزرگ شمال کشور را در بر گرفت. شرکت ملی گاز با یک بن بست مواجه شد که هیچ راهی جز متقاعدکردن طرف ترکمن در پیش نداشت. کسایی زاده در برنامه «گفت و نفت» به آن روزها میپردازد. بخشهای مهم اظهارات وی در ادامه میآید:
نرخ گاز ترکمنستان در زمان امضای قرارداد – سال ۱۳۷۴- خیلی مناسب بود.
در سال ۱۳۸۵ ترکمنستان روی قیمت گاز دست گذاشت و نرخش افزایش یافت.
کیفیت گاز دریافتی از ترکمنستان طبق قرارداد نبود و ما سالها با دولت مقابل اختلاف داشتیم.
ایران و ترکمنستان طبق قرارداد، میتوانستند هر سه سال یکبار درخواست تغییر قیمت دهند؛ اما آنها هر سال در خواست میدادند!
سال ۸۵ احمدینژاد یک الحاقیه بدون تاریخ با ترکمنستان امضا کرد تا گازبها افزایش یابد.
برای ترکمنستان چیزی به نام همسایگی مهم نیست.
مرحوم کردان که قائممقام وقت وزیر نفت برای مذاکره به ترکمنستان رفت؛ ولی آنها زیر بار کاهش قیمت نرفتند.
به آقای کردان زنگ زدم و گفتم اینها تخفیف را نمیپذیرند. ایشان گفت چرا از آنها قول گرفتم بیایند تهران و مذاکره کنیم.
همان زمان که مرحوم کردان در ترکمنستان بود، ترکمن گاز با ارسال فکسی به شرکت گاز اعلام کردند فردا خط را بسته و صادرات گاز را قطع خواهند کرد.
دقیقا فردا هم گاز را قطع کرده و ما با یک بحران مواجه شدیم
.