به گزارش
میز نفت، مسعود پزشکیان نشان داده در انتخاب همکاران خود در دولت چهاردهم برخلاف پیش بینی ها و نهایی شدن گزینه ها حرکت می کند؛ نمونه بارز آن را باید در انتصاب معاونان اول، اجرایی و پارلمانی دولت دید؛ سمت هایی که برخلاف نهایی شدن برخی گزینه ها، به افراد دیگری رسید.
در نفت هم گویا برنامه همین است؛ هرچند نمی توان با اطمینان کامل چنین گزاره ای را برای
وزارت نفت پیش بینی کرد اما همه چیز امکان دارد بویژه که دو نام جدید از خبرهای غیررسمی در فضای مجازی می چرخد.
برخی می گویند
محمد مخبر معاون اول دولت رئیسی و محمد اسلامی رئیس سازمان
انرژی اتمی دو گزینه دیگری هستند که شاید
پزشکیان وزارت نفت را با آنها نهایی کند.
ممکن است این نام ها هم در کنار سایر نامزدهای پوششی قرار گیرد؛ همانطور که امکان دارد یکی از این افراد به عنوان گزینه نهایی به مجلس معرفی شوند.
آیا قابل پذیرش است که وزیر آموزش و پرورش از بدنه فرهنگیان کشور نباشد؟
آیا انتصاب فرد غیر نظامی برای وزارت دفاع درست است؟
چرا وزیر بهداشت حتما باید از جامعه درمانی کشور باشد؟
پاسخ سوالات فوق و موارد مشابه کاملا بدیهی است.
در وزارت نفت باتوجه به وجود مدیران شایسته نفتی در بدنه صنعت نفت با بیش از ۳۰ سال تجربه کار از کارشناسی تا سطوح عالی و معاونت وزیر چرا باید افراد غیر نفتی که بعضا اقوام درجه یک ایشان محکومیت های مالی هم دارند به عنوان گزینه وزارت مطرح باشند؟
ایران به عنوان دارنده بیشترین ذخایر هیدروکربوری جهان، فرصتی برای کارآموزی مدیران سالخورده غیرنفتی دارد؟
باتوجه به اینکه رئیس جمهور محترم دغدغه گشایش مالی و فروش نفت را دارند ، باید امیدوار بود از مدیران سالم نفتی برای این وزارتخانه کلیدی استفاده کنند.
سوال اساسی اینجاست که چرا مدیران پرسابقه مانند آقایان جهانگیری، شریعتمداری، آخوندی و امثالهم که طی سالیان قبل خدمات قابل توجهی هم داشته اندحاضر نیستند در سنگرهای مهمی مانند آموزش و پرورش خدمت کنند؟
صنعت نفت برای رشد و جهش نیازمند مدیری از بدنه نفت است.