به گزارش میز نفت، جنگ جهاني دوم نخستين جنگ کاملا مکانيزه در تاريخ است و نفت، چه نفت خام و چه روغن ترکيبي، نقشي مهم در برنامه ريزي نظامي داشت. در سال 1942 ميلادي، زيردريايي هاي آلمان نازي (معروف به يو-بوت) در نزديکي سواحل شرقي آمريکا و در خليج مکزيک در جنوب اين کشور، کمين کرده و در تلاش براي پيش گيري از رسيدن نفت به انگليس، منتظر نفتکش هايي بودند که به سوي پايانه ها در ساحل شرقي آمريکا حرکت مي کردند.
به شکلي مشابه، نيروهاي متفقين متوجه شدند تخريب صنعت نفت که نيازهاي ماشين جنگي آلمان و ايتاليا را تأمين مي کرد، مي توانست گامي مهم در پيروزي نيروهاي متفقين باشد. در کنفرانس کازابلانکا در ماه هاي ژانويه و فوريه سال 1943 ميلادي، نيروهاي متفقين پيش نويس حمله دسته جمعي بمب افکن ها را تدوين کردند و نفت را در بالاي فهرست اهداف برنامه ريزي شده، قرار دادند. آلمان يک صنعت نفت داخلي کوچک داشت و براي تأمين نفت و بيشتر فراورده هاي نفتي خود، به شهر پلويشت که در شهرستان پرئوا در کشور روماني واقع شده است، وابسته بودند.