صف سوخت در جنگ جهانی اول | عکس

به گزارش میز نفت، نقش نفت در چنگ جهانی اول بی بدیل بود؛ ماده ای که نشان داد تا چه میزان می تواند سرنوشت کشورها را تغییر دهد.

در جنگ جهانی اول، تامین نفت انگلستان از طریق ایران بسیار عالی انجام می شد تا این که عثمانی ها در کنار آلمان با متفقین وارد جنگ شدند. انگلستان برای دفاع از پالایشگاه آبادان و چاه های نفت مسجد سلیمان، بندر بصره را تصرف کرد تا حمله ای از سوی باختر به ایران نشود.

 تا اواخر سال 1915 تهیه و تدارک نفت برای متفقین آسان بود، ولی از ژانویه 1916، خطر کمبود نفت به شدت احساس شد و این به دلیل افزایش چشمگیر فعالیت های زیر دریایی آلمان بود. زیر دریایی های گازوییل سوز آلمان ها، سبب وحشت در اقیانوس اطلس شده بودند و مانع رسیدن تدارکات به بریتانیا و فرانسه می شدند.

استاندارد اویل و شرکت شل، بسیاری از نفتکش های خود را از دست دادند. سوخت در انگلستان و فرانسه جیره بندی شده بود و تنها به مصارف نظامی می رسید. با ورود آمریکا به صحنه جنگ، با رقه های امیدی در دل انگلستان و فرانسه روشن شد و پس از کنفرانس فوریه 1918، دول متفق تصمیم به استفاده از کاروان های دریایی به عنوان راه چاره ای در برابر حمله زیردریایی های آلمان گرفتند.

ورود آمریکا به جنگ، وضعیت نفت آن کشور را پیچیده کرد. به دستور پرزیدنت «ویلسون» اداره ای به نام «اداره سوخت » تشکیل شد تا بر مصرف سوخت در کشور نظارت کند. سرمای شدید سال های 1917 و 1918 سبب کمبود زغال سنگ شده بود و از سویی صدها کشتی مملو از کالا که عازم اروپا بودند، بدون سوخت ماندند.

 

دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ساعت ۰۱:۵۸