بازی زیرکانه روسیه با برلین
بازی گازی پوتین با 8 آلمانی
میز نفت - آلمانی‌ها علاقه بسیاری دارند تا روسیه را در جنگ اوکراین نقره‌داغ کنند اما دستشان زیر ساطور گازی پوتین است. آلمان بزرگ‌ترین وابسته گازی به مسکو است و سالانه حدود 60 درصد از نیازهای انرژی خود را از تزارها تأمین می‌کند.
به گزارش میز نفت، اوضاع به‌قدری وخیم است که بانک فدرال آلمان هشدار داده است در صورت تحریم انرژی روسیه، اقتصاد آلمان کوچک‌تر خواهد شد.
بسیاری از کارشناسان آلمانی معتقدند بزرگ‌ترین اشتباه سیاستمداران این کشور موافقت با واردات گاز بیشتر از روسیه است به‌ویژه خط لوله نورد استریم 2 که میزان صادرات گاز مسکو را به صنایع آلمان افزایش می‌دهد. همان پروژه‌ای که تبدیل به یک دعوای سیاسی میان غرب و روسیه شد.
از سوی دیگر، بازیگران کلیدی در عرصه سیاست ژرمن‌ها از سوی ولادیمیر پوتین به بازی گرفته شدند تا نخبگان سیاسی، رسانه‌ای و دانشگاهی آلمان پس از سال‌ها سخنرانی در مورد لزوم کنترل روسیه اکنون بر روی یک سؤال جدید تمركز كنند: چگونه می‌توانستیم این‌قدر اشتباه کرده باشیم؟
آلمان روح خود را یک‌شبه به روسیه نفروخت. این فرآیندی بود که سال‌ها به طول انجامید و در پایان آن کل کشور شریک جرم بود. آنچه در ادامه می‌آید فهرستی جزئی از کسانی است که بیش از همه مقصر رویکرد نادرست آلمان در قبال روسیه و رهبر خودكامه آن هستند.
آنکلا مركل
هیچ آلمانی به‌اندازه مرکل، مسئول بحران اوکراین نیست. مرکل به‌عنوان صدراعظم از سال 2005 تا 2021 ميلادي، به‌قدری مطمئن بود که تعامل با روسیه راهی به‌سوی صلح است که باوجود اشغال کریمه توسط پوتین و جنگ در شرق اوکراین، به پروژه گازی نورد استریم 2 در سال 2015 ميلادي چراغ سبز نشان داد.
او روبروی ترامپ ایستاد و همان کاری را کرد که روسیه می‌خواست. یعنی افزایش نفوذ گازی روس‌ها در قاره سبز.
فرانک والتر اشتاین مایر
.jpg)
او که مدت‌ها مورد اعتماد صدراعظم سابق، گرهارد شرودر بود، از همان ابتدا از طرفداران اتحاد انرژی آلمان با روسیه از طریق خطوط لوله نورد استریم بود.
همانند بسیاری از سوسیال‌دموکرات‌ها، اشتاین مایر استدلال کرد که این پروژه با ایجاد وابستگی متقابل بین روسیه و آلمان، صلح را تضمین می‌کند. اشتاین مایر اذعان کرده که در حمایت از نورد استریم اشتباه کرده و سیاست‌های پوتین را به‌صورت نادرست ارزیابی کرده است.
گرهارد شرودر
شرودر چند هفته پس از پایان صدراعظمی‌اش، به شرکت گازپروم رفت و مسئولیت پروژه نورد استریم را در دست گرفت.
او به‌جای عقب‌نشینی، آغوش خود را محکم کرد و تبدیل به بزرگ‌ترین مدافع روس‌ها و انرژی این کشور در غرب شد. او روابط عمیقی با پوتین دارد و البته رئیس‌جمهور روسیه نیز وی را در منافع گازی کشورش سهیم کرده و حقوق جذابی به او پرداخت می‌کند. شرودر کاملاً در دست کرملین است.
جو کایزر
او به‌عنوان مدیر اجرایی غول مهندسی زیمنس از سال 2013 تا 2021 ميلادي در تجارت در روسیه خستگی‌ناپذیر بود. پس از الحاق کریمه در سال 2014 ميلادي، کایزر از لغو سفر به مسکو برای نشستن با پوتین در اقامتگاه شخصی خود امتناع کرد. کایزر پس‌ازآن به منتقدان خود هشدار داد و گفت که او اجازه نخواهد داد "تلاطم موقت تأثیر زیادی بر برنامه‌های بلندمدت ما داشته باشد." کایزر اخیراً بابت این اظهارات عذرخواهی کرد و گفت که پوتین او را فریب داده است.
ولفگانگ رایتزل
رایتزل به‌عنوان نیروی محرکه شركت لينده غول صنعت گاز در دو دهه گذشته، اين شرکت را به‌سوی روسیه سوق داد. سال گذشته، او بر آنچه به نظر می‌رسید بزرگ‌ترین کودتای لینده بود، نظارت داشت: قراردادی ۶ میلیارد دلاری با غول انرژی روسیه گازپروم برای ساخت یک مرکز بزرگ پالايش گاز در نزدیکی مرز روسیه با استونی.
تاکنون این شرکت به این پروژه پایبند بوده است. ، لینده اخیراً در بیانیه‌ای گفت که "عمیقاً در مورد بحران انسانی ناشی از آن نگران است."
فردریش مرز
او هم که روزگاری طرفدار گاز روسیه بود سرانجام پذيرفت كه نورد استریم 2 ممکن است ایده خوبی نباشد. حتی در آن زمان، مرز به‌عنوان یکی از حامیان قدیمی این پروژه، فقط خواستار توقف ساخت خط لوله شد.
اخیراً، او با مسدود کردن روسیه از سیستم پرداخت سوئیفت در آستانه حمله به 24 فوریه مخالفت کرد. مرز با هشدار به اینکه این اقدام می‌تواند معادل مشتعل کردن یک "بمب اتمی" باشد، ازنظر تأثیر بالقوه بر بازارهای مالی، در مورد بسته کردن روسیه هشدار داد.
مانوئلا شوسیگ
شوسیگ وزیر سابق امور خانواده در دوران مرکل بود؛ او در سال‌های اخیر به‌ندرت فرصتی را برای دفاع از این پروژه و روسیه از دست داد. او تا آنجا پیش رفت که یک بنیاد غیرانتفاعی با پول گازپروم برای تکمیل پروژه درصورتی‌که به دلیل تحریم‌های ایالات‌متحده متوقف شد، راه‌اندازی کرد.
شوسیگ در جلسه‌ای طولاني در سال 2020 به نمایندگان مجلس گفت: «شما بین گاز روسیه از خط لوله بالتیک یا گاز شيل آمریکایی که در خدمت منافع ایالات‌متحده است، حق انتخاب دارید.
الیور هرمس
.jpg)
پلتفرم اصلی آلمان برای دستیابی به بازار روسیه، سازمانی به نام اوست اووس یا کمیته شرق است که الیور هرمس، رئیس آن است. او شرکت‌های پتروشیمی و صنعتی را با پوتین متحد کرد ولی همین چند روز پیش اعلام کرد که برای تمرکز بر کمک به شرکت خود در جهت‌یابی چشم‌انداز ژئوپلیتیک جدید، از سمت خود کناره‌گیری می‌کند.
او جنگ را «به شدیدترین عبارات» محکوم کرد، اما همچنین گفت که «وابستگی‌های اقتصادی متقابل به‌صورت بالقوه به کاهش تنش کمک می‌کند».
بسیاری از کارشناسان آلمانی معتقدند بزرگ‌ترین اشتباه سیاستمداران این کشور موافقت با واردات گاز بیشتر از روسیه است به‌ویژه خط لوله نورد استریم 2 که میزان صادرات گاز مسکو را به صنایع آلمان افزایش می‌دهد. همان پروژه‌ای که تبدیل به یک دعوای سیاسی میان غرب و روسیه شد.
از سوی دیگر، بازیگران کلیدی در عرصه سیاست ژرمن‌ها از سوی ولادیمیر پوتین به بازی گرفته شدند تا نخبگان سیاسی، رسانه‌ای و دانشگاهی آلمان پس از سال‌ها سخنرانی در مورد لزوم کنترل روسیه اکنون بر روی یک سؤال جدید تمركز كنند: چگونه می‌توانستیم این‌قدر اشتباه کرده باشیم؟
آلمان روح خود را یک‌شبه به روسیه نفروخت. این فرآیندی بود که سال‌ها به طول انجامید و در پایان آن کل کشور شریک جرم بود. آنچه در ادامه می‌آید فهرستی جزئی از کسانی است که بیش از همه مقصر رویکرد نادرست آلمان در قبال روسیه و رهبر خودكامه آن هستند.
آنکلا مركل
هیچ آلمانی به‌اندازه مرکل، مسئول بحران اوکراین نیست. مرکل به‌عنوان صدراعظم از سال 2005 تا 2021 ميلادي، به‌قدری مطمئن بود که تعامل با روسیه راهی به‌سوی صلح است که باوجود اشغال کریمه توسط پوتین و جنگ در شرق اوکراین، به پروژه گازی نورد استریم 2 در سال 2015 ميلادي چراغ سبز نشان داد.
او روبروی ترامپ ایستاد و همان کاری را کرد که روسیه می‌خواست. یعنی افزایش نفوذ گازی روس‌ها در قاره سبز.
فرانک والتر اشتاین مایر
او که مدت‌ها مورد اعتماد صدراعظم سابق، گرهارد شرودر بود، از همان ابتدا از طرفداران اتحاد انرژی آلمان با روسیه از طریق خطوط لوله نورد استریم بود.
همانند بسیاری از سوسیال‌دموکرات‌ها، اشتاین مایر استدلال کرد که این پروژه با ایجاد وابستگی متقابل بین روسیه و آلمان، صلح را تضمین می‌کند. اشتاین مایر اذعان کرده که در حمایت از نورد استریم اشتباه کرده و سیاست‌های پوتین را به‌صورت نادرست ارزیابی کرده است.
گرهارد شرودر
شرودر چند هفته پس از پایان صدراعظمی‌اش، به شرکت گازپروم رفت و مسئولیت پروژه نورد استریم را در دست گرفت.
او به‌جای عقب‌نشینی، آغوش خود را محکم کرد و تبدیل به بزرگ‌ترین مدافع روس‌ها و انرژی این کشور در غرب شد. او روابط عمیقی با پوتین دارد و البته رئیس‌جمهور روسیه نیز وی را در منافع گازی کشورش سهیم کرده و حقوق جذابی به او پرداخت می‌کند. شرودر کاملاً در دست کرملین است.
جو کایزر
او به‌عنوان مدیر اجرایی غول مهندسی زیمنس از سال 2013 تا 2021 ميلادي در تجارت در روسیه خستگی‌ناپذیر بود. پس از الحاق کریمه در سال 2014 ميلادي، کایزر از لغو سفر به مسکو برای نشستن با پوتین در اقامتگاه شخصی خود امتناع کرد. کایزر پس‌ازآن به منتقدان خود هشدار داد و گفت که او اجازه نخواهد داد "تلاطم موقت تأثیر زیادی بر برنامه‌های بلندمدت ما داشته باشد." کایزر اخیراً بابت این اظهارات عذرخواهی کرد و گفت که پوتین او را فریب داده است.
ولفگانگ رایتزل
رایتزل به‌عنوان نیروی محرکه شركت لينده غول صنعت گاز در دو دهه گذشته، اين شرکت را به‌سوی روسیه سوق داد. سال گذشته، او بر آنچه به نظر می‌رسید بزرگ‌ترین کودتای لینده بود، نظارت داشت: قراردادی ۶ میلیارد دلاری با غول انرژی روسیه گازپروم برای ساخت یک مرکز بزرگ پالايش گاز در نزدیکی مرز روسیه با استونی.
تاکنون این شرکت به این پروژه پایبند بوده است. ، لینده اخیراً در بیانیه‌ای گفت که "عمیقاً در مورد بحران انسانی ناشی از آن نگران است."
فردریش مرز
او هم که روزگاری طرفدار گاز روسیه بود سرانجام پذيرفت كه نورد استریم 2 ممکن است ایده خوبی نباشد. حتی در آن زمان، مرز به‌عنوان یکی از حامیان قدیمی این پروژه، فقط خواستار توقف ساخت خط لوله شد.
اخیراً، او با مسدود کردن روسیه از سیستم پرداخت سوئیفت در آستانه حمله به 24 فوریه مخالفت کرد. مرز با هشدار به اینکه این اقدام می‌تواند معادل مشتعل کردن یک "بمب اتمی" باشد، ازنظر تأثیر بالقوه بر بازارهای مالی، در مورد بسته کردن روسیه هشدار داد.
مانوئلا شوسیگ
شوسیگ وزیر سابق امور خانواده در دوران مرکل بود؛ او در سال‌های اخیر به‌ندرت فرصتی را برای دفاع از این پروژه و روسیه از دست داد. او تا آنجا پیش رفت که یک بنیاد غیرانتفاعی با پول گازپروم برای تکمیل پروژه درصورتی‌که به دلیل تحریم‌های ایالات‌متحده متوقف شد، راه‌اندازی کرد.
شوسیگ در جلسه‌ای طولاني در سال 2020 به نمایندگان مجلس گفت: «شما بین گاز روسیه از خط لوله بالتیک یا گاز شيل آمریکایی که در خدمت منافع ایالات‌متحده است، حق انتخاب دارید.
الیور هرمس
پلتفرم اصلی آلمان برای دستیابی به بازار روسیه، سازمانی به نام اوست اووس یا کمیته شرق است که الیور هرمس، رئیس آن است. او شرکت‌های پتروشیمی و صنعتی را با پوتین متحد کرد ولی همین چند روز پیش اعلام کرد که برای تمرکز بر کمک به شرکت خود در جهت‌یابی چشم‌انداز ژئوپلیتیک جدید، از سمت خود کناره‌گیری می‌کند.
او جنگ را «به شدیدترین عبارات» محکوم کرد، اما همچنین گفت که «وابستگی‌های اقتصادی متقابل به‌صورت بالقوه به کاهش تنش کمک می‌کند».
چهارشنبه ۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۱ ساعت ۰۶:۰۵
کد مطلب: 32984