گزارشی با چند عدد کلیدی:
چشم انداز بازار انرژی در سال ۲۰۲۵
میز نفت - سال ۲۰۲۵ میلادی، سالیست که این تحول باید به صورت جدی آغاز شود. تا فوریه سال آینده، از کشورها انتظار می‌رود مشارکت‌های تعیین‌شده ملی به‌روزرسانی شده را ارائه کرده و نحوه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و انطباق با اثرات آب و هوایی را توضیح دهند.
به گزارش میز نفت، ایجاد تعادل میان تامین امنیت انرژی و گذار انرژی نیازمند رویکردی متنوع است که نفت و گاز در کوتاه مدت در آن، نقش ایفا می‌کنند، در حالی که انرژی‌های تجدیدپذیر در بلندمدت در اولویت قرار دارند.
تامین مالی راهبردهای آب و هوا برای حمایت از کشورهای در حال توسعه در گذار آنها به انرژی پاک و سازگاری با اثرات آب و هوایی ضروری است. با پایان سال ۲۰۲۴ میلادی، سال پرآشوب انتخابات، تنش‌های ژئوپلیتیکی و گفتگوهای جهانی درباره انتشار گازهای گلخانه‌ای، به نظر می‌رسد سال ۲۰۲۵ میلادی، سالی مهم در مبارزه با تغییرات آب و هوایی، تضمین ثبات انرژی و تقویت رشد اقتصادی پایدار باشد.
برای دولت‌های سرتاسر جهان، سال فرارو، نقطه‌ای مهم برای سرعت گرفتن تلاش‌هاییست که سال‌ها مورد بررسی قرار گرفته، اما به میزان زیادی محقق نشده‌اند.
در حالی که موضوعاتی نظیر هزینه زندگی و تنش‌های ژئوپلیتیکی در سرفصل‌های اخبار سال ۲۰۲۴ میلادی قرار داشته‌اند، واضح است که زمان اقدام برای مقابله با بحران تغییر اقلیم فرا رسیده است.
امسال سال انتخابات هایی کلیدی بود که تقریباً نیمی از جمعیت جهان در بیش از ۶۰ کشور از جمله مردم چند کشور اتحادیه اروپا پای صندوق‌های رای رفتند. با وجود فوریت اقدامات اقلیمی، اکثر کمپین‌ها مسائل زیست محیطی را به نفع نگرانی‌های فوری‌تر، مانند تورم، قیمت انرژی و امنیت ملی کنار گذاشته‌اند.
در حالی که رأی دهندگان طبیعتاً به موضوعاتی که بر زندگی روزمره آنها تأثیر می‌گذارد، اولویت می‌دهند، غفلت مداوم از اقدامات اقلیمی خطری را برای نسل‌های آینده با چالش‌های زیست محیطی شدیدتر تحمیل می‌کند.
همه نگاه‌ها به ایالات متحده نیز معطوف است و این سوال باقی می‌ماند که آیا دولت آینده دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب، از تعهدات اقلیمی این کشور عقب‌نشینی خواهد کرد یا خیر.
یک لحظه کلیدی در پایان سال ۲۰۲۴ میلادی، پایان اجلاس COP29 در باکو پایتخت آذربایجان بود، جایی که رهبران جهان گرد هم آمدند تا در مورد آینده سیستم انرژی جهانی گفتگو کنند. اجلاس سران COP29 بر چهارراه مهمی که سیستم انرژی جهان در آن قرار گرفته است، تأکید کرد، و تأمین مالی آب و هوا به عنوان یک موضوع اصلی در حال ظهور است.
یکی از نتایج، تعهد کشورهای توسعه‌یافته برای تأمین مالی سالانه ۳۰۰ میلیارد دلاری برای اقلیم تا سال ۲۰۳۵ میلادی بود که سه برابر هدف فعلی است، اگرچه هنوز بسیار کمتر از ۱.۳ تریلیون دلار در سال درخواست کشورهای در حال توسعه است.
هدف این تعهد، حمایت از اقتصادهای نوظهور در گذار از سوخت‌های فسیلی، ایجاد انعطاف‌پذیری در برابر اثرات آب و هوایی و رسیدگی به خسارات و آسیب‌های ناشی از بلایای طبیعی است. این گامی در جهت درست است. با این حال، مانند همیشه، چالش واقعی در تبدیل این تعهدات به اقدامات مشخص و قابل اندازه گیری نهفته است.
سال ۲۰۲۵ میلادی، سالیست که این تحول باید به صورت جدی آغاز شود. تا فوریه سال آینده، از کشورها انتظار می‌رود مشارکت‌های تعیین‌شده ملی به‌روزرسانی شده را ارائه کرده و نحوه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و انطباق با اثرات آب و هوایی را توضیح دهند.
همانطور که در گزارش ترکیبی مشارکت‌های تعیین شده ملی سازمان ملل در سال ۲۰۲۴ میلادی مشخص شده است، برنامه‌های فعلی به صورت قابل توجهی اندک هستند.
دور بعدی برنامه‌های ملی آب و هوا باید نشان دهنده افزایش قابل توجهی در اقدام‌های حوزه آب و هوا باشد. دولت‌ها باید به تعهدات خود در COP29 عمل کرده و اطمینان حاصل کنند که هم تعهدات مالی آب و هوا و هم اهداف بلندپروازانه کاهش انتشار به صورت کامل محقق می‌شوند.
تعادل امنیت انرژی با اهداف انتقال انرژی مستلزم رسیدگی به نیازهای کوتاه مدت و بلند مدت است. نفت و گاز نقش مهمی در ترکیب انرژی جهانی برای دهه‌ها خواهد داشت. در حالی که تقاضای نفت ممکن است در دهه آینده به اوج خود برسد، بیش از نیمی از مصرف امروز نفت هنوز تا سال ۲۰۵۰ میلادی ضروری خواهد بود.
بر اساس گزارش سناریوهای انرژی جهانی ریستاد انرژی در سال ۲۰۲۴ میلادی، بیش از ۹۰ درصد از جمعیت جهان در مناطقی زندگی می‌کنند که منابع تجدیدپذیر می‌توانند نیازهای انرژی آینده را برآورده کرده یا از آنها فراتر رود، در حالی که بیش از ۸۰ درصد در کشورهای وابسته به سوخت‌های فسیلی وارداتی زندگی می‌کنند. انرژی‌های تجدیدپذیر منبع انرژی غیرمتمرکز، باثبات و محلی را فراهم می‌کنند و وابستگی به بازارهای جهانی را کاهش داده و امنیت انرژی را بهبود می‌بخشند.
در پایان، در حالی که ممکن است هیجان‌های پس از وقایع سال ۲۰۲۴ میلادی در حال فرونشستن باشد، کار پیش رو تازه شروع شده است. دولت‌ها باید در سال ۲۰۲۵ میلادی از این لحظه استفاده کرده و متعهد به اقدامات جسورانه‌ای شوند که گذار به آینده انرژی پایدار را تسریع کند.
این امر در صورتی امکان‌پذیر است که سرمایه‌گذاری‌ها، سیاست‌ها و اصلاحات نظارتی درست انجام شده و راه‌حل‌ها باید متناسب با شرایط منحصر به فرد هر کشور باشد.
در ریستاد انرژی، ما پیچیدگی‌های سیستم انرژی جهانی و مسیرهای مختلف برای دستیابی به انتشار خالص صفر را درک می‌کنیم. ما همه منابع انرژی، از تولید تا مصرف، ارائه داده‌های قابل اعتماد، پیش‌بینی‌ها و توصیه‌های استراتژیک را که به دولت‌ها و شرکت‌ها برای برنامه‌ریزی آینده کمک می‌کند، ردیابی می‌کنیم. ماموریت ما حمایت از یک انتقال انرژی مسئولانه با حصول اطمینان از دسترسی به انرژی برای همه و در عین حال دستیابی به اهداف بلندپروازانه اقلیمی است.
تامین مالی راهبردهای آب و هوا برای حمایت از کشورهای در حال توسعه در گذار آنها به انرژی پاک و سازگاری با اثرات آب و هوایی ضروری است. با پایان سال ۲۰۲۴ میلادی، سال پرآشوب انتخابات، تنش‌های ژئوپلیتیکی و گفتگوهای جهانی درباره انتشار گازهای گلخانه‌ای، به نظر می‌رسد سال ۲۰۲۵ میلادی، سالی مهم در مبارزه با تغییرات آب و هوایی، تضمین ثبات انرژی و تقویت رشد اقتصادی پایدار باشد.
برای دولت‌های سرتاسر جهان، سال فرارو، نقطه‌ای مهم برای سرعت گرفتن تلاش‌هاییست که سال‌ها مورد بررسی قرار گرفته، اما به میزان زیادی محقق نشده‌اند.
زمان مقابله با بحران اقلیم
در حالی که موضوعاتی نظیر هزینه زندگی و تنش‌های ژئوپلیتیکی در سرفصل‌های اخبار سال ۲۰۲۴ میلادی قرار داشته‌اند، واضح است که زمان اقدام برای مقابله با بحران تغییر اقلیم فرا رسیده است.
امسال سال انتخابات هایی کلیدی بود که تقریباً نیمی از جمعیت جهان در بیش از ۶۰ کشور از جمله مردم چند کشور اتحادیه اروپا پای صندوق‌های رای رفتند. با وجود فوریت اقدامات اقلیمی، اکثر کمپین‌ها مسائل زیست محیطی را به نفع نگرانی‌های فوری‌تر، مانند تورم، قیمت انرژی و امنیت ملی کنار گذاشته‌اند.
در حالی که رأی دهندگان طبیعتاً به موضوعاتی که بر زندگی روزمره آنها تأثیر می‌گذارد، اولویت می‌دهند، غفلت مداوم از اقدامات اقلیمی خطری را برای نسل‌های آینده با چالش‌های زیست محیطی شدیدتر تحمیل می‌کند.
همه نگاه‌ها به ایالات متحده نیز معطوف است و این سوال باقی می‌ماند که آیا دولت آینده دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب، از تعهدات اقلیمی این کشور عقب‌نشینی خواهد کرد یا خیر.
یک نکته کلیدی
یک لحظه کلیدی در پایان سال ۲۰۲۴ میلادی، پایان اجلاس COP29 در باکو پایتخت آذربایجان بود، جایی که رهبران جهان گرد هم آمدند تا در مورد آینده سیستم انرژی جهانی گفتگو کنند. اجلاس سران COP29 بر چهارراه مهمی که سیستم انرژی جهان در آن قرار گرفته است، تأکید کرد، و تأمین مالی آب و هوا به عنوان یک موضوع اصلی در حال ظهور است.
یکی از نتایج، تعهد کشورهای توسعه‌یافته برای تأمین مالی سالانه ۳۰۰ میلیارد دلاری برای اقلیم تا سال ۲۰۳۵ میلادی بود که سه برابر هدف فعلی است، اگرچه هنوز بسیار کمتر از ۱.۳ تریلیون دلار در سال درخواست کشورهای در حال توسعه است.
هدف این تعهد، حمایت از اقتصادهای نوظهور در گذار از سوخت‌های فسیلی، ایجاد انعطاف‌پذیری در برابر اثرات آب و هوایی و رسیدگی به خسارات و آسیب‌های ناشی از بلایای طبیعی است. این گامی در جهت درست است. با این حال، مانند همیشه، چالش واقعی در تبدیل این تعهدات به اقدامات مشخص و قابل اندازه گیری نهفته است.
سال ۲۰۲۵ میلادی، سالیست که این تحول باید به صورت جدی آغاز شود. تا فوریه سال آینده، از کشورها انتظار می‌رود مشارکت‌های تعیین‌شده ملی به‌روزرسانی شده را ارائه کرده و نحوه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و انطباق با اثرات آب و هوایی را توضیح دهند.
همانطور که در گزارش ترکیبی مشارکت‌های تعیین شده ملی سازمان ملل در سال ۲۰۲۴ میلادی مشخص شده است، برنامه‌های فعلی به صورت قابل توجهی اندک هستند.
دور بعدی برنامه‌های ملی آب و هوا باید نشان دهنده افزایش قابل توجهی در اقدام‌های حوزه آب و هوا باشد. دولت‌ها باید به تعهدات خود در COP29 عمل کرده و اطمینان حاصل کنند که هم تعهدات مالی آب و هوا و هم اهداف بلندپروازانه کاهش انتشار به صورت کامل محقق می‌شوند.
تعادل امنیت انرژی با اهداف انتقال انرژی مستلزم رسیدگی به نیازهای کوتاه مدت و بلند مدت است. نفت و گاز نقش مهمی در ترکیب انرژی جهانی برای دهه‌ها خواهد داشت. در حالی که تقاضای نفت ممکن است در دهه آینده به اوج خود برسد، بیش از نیمی از مصرف امروز نفت هنوز تا سال ۲۰۵۰ میلادی ضروری خواهد بود.
مردمی که به تجدیدپذیرها دسترسی دارند
بر اساس گزارش سناریوهای انرژی جهانی ریستاد انرژی در سال ۲۰۲۴ میلادی، بیش از ۹۰ درصد از جمعیت جهان در مناطقی زندگی می‌کنند که منابع تجدیدپذیر می‌توانند نیازهای انرژی آینده را برآورده کرده یا از آنها فراتر رود، در حالی که بیش از ۸۰ درصد در کشورهای وابسته به سوخت‌های فسیلی وارداتی زندگی می‌کنند. انرژی‌های تجدیدپذیر منبع انرژی غیرمتمرکز، باثبات و محلی را فراهم می‌کنند و وابستگی به بازارهای جهانی را کاهش داده و امنیت انرژی را بهبود می‌بخشند.
در پایان، در حالی که ممکن است هیجان‌های پس از وقایع سال ۲۰۲۴ میلادی در حال فرونشستن باشد، کار پیش رو تازه شروع شده است. دولت‌ها باید در سال ۲۰۲۵ میلادی از این لحظه استفاده کرده و متعهد به اقدامات جسورانه‌ای شوند که گذار به آینده انرژی پایدار را تسریع کند.
این امر در صورتی امکان‌پذیر است که سرمایه‌گذاری‌ها، سیاست‌ها و اصلاحات نظارتی درست انجام شده و راه‌حل‌ها باید متناسب با شرایط منحصر به فرد هر کشور باشد.
در ریستاد انرژی، ما پیچیدگی‌های سیستم انرژی جهانی و مسیرهای مختلف برای دستیابی به انتشار خالص صفر را درک می‌کنیم. ما همه منابع انرژی، از تولید تا مصرف، ارائه داده‌های قابل اعتماد، پیش‌بینی‌ها و توصیه‌های استراتژیک را که به دولت‌ها و شرکت‌ها برای برنامه‌ریزی آینده کمک می‌کند، ردیابی می‌کنیم. ماموریت ما حمایت از یک انتقال انرژی مسئولانه با حصول اطمینان از دسترسی به انرژی برای همه و در عین حال دستیابی به اهداف بلندپروازانه اقلیمی است.
يکشنبه ۲ دی ۱۴۰۳ ساعت ۰۳:۵۴
کد مطلب: 40072
