چند آمار حیرت آوری که منتشر شد:
57 شرکت عامل تولید 80 درصد گازهای گلخانه‌ای
میز نفت- یک مطالعه دقیق نشان می‌دهد که 57 تولیدکننده نفت، گاز، زغال‌سنگ و سیمان به‌طور مستقیم عامل انتشار 80 درصد انتشار CO2 در جهان هستند.
به گزارش میز نفت، پایگاه داده Carbon Majors که توسط محققان مشهور جهانی گردآوری شده است در گزارشی نوشته است:
« این گروه قدرتمند از شرکت‌های تحت کنترل دولتی و شرکت‌های چندملیتی متعلق به سهامداران، محرک‌های اصلی بحران آب و هوا هستند.»
اگرچه دولت‌ها در موافقتنامه پاریس متعهد شدند که گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند، اما این تحلیل نشان می‌دهد که بیشتر تولیدکنندگان بزرگ، تولید سوخت‌های فسیلی و انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط با آن را در هفت سال پس از توافق آب‌وهوایی در مقایسه با هفت سال قبل افزایش داده اند.
بازیگران اصلی انتشار کربن
محققان دریافتند که 65 درصد از نهادهای دولتی و 55 درصد از شرکت های بخش خصوصی تولید دی اکسید کربن را افزایش داده اند؛ در میان غول های نفتی بزرگترین شرکتی که گازهای گلخانه ای را تولید می کند اگزون موبیل آمریکاست که 1.4 درصد از حجم تولیدی گازهای گلخانه ای را منتشر می کند.
پس از اگرون موبیل، شرکت های شل، بی پی، شورون و توتال قرار دارند که هر یک، سهم یک درصدی در انتشار این گازها را در دست دارند.
با این حال، اصلی ترین مقصر افزایش انتشار این گازها به تولیدکنندگان دولتی آسیایی به ویژه در بخش زغال سنگ آسیا مربوط است؛ این افزایش انتشار که از آن زمان تاکنون ادامه دارد، برخلاف هشدار جدی آژانس بین المللی انرژی است که می گوید:«اگر جهان در محدوده ایمن گرمایش جهانی باقی بماند، هیچ میدان نفت و گاز جدیدی نمی تواند افتتاح شود.»
مردم مقصر هستند یا دولت ها؟
ریچارد هید، که مجموعه داده‌های Carbon Majors را در سال 2013 ایجاد کرد، گفت: «این آمار برای شرکتها از نظر اخلاقی مذموم است که به توسعه اکتشاف و تولید سوخت‌های کربنی مشغول هستند باوجود اینکه به خوبی می دانند محولات آنها تا چه میزان برای مردم خطرناک است. مصرف‌کنندگان را نباید سرزنش کرد زیرا به دلیل بی توجهی این شرکتها به انرژی های نو، مجبور هستند به نفت و گاز متکی باشند.»
تحقیقات Carbon Majors با تقسیم انتشار گازهای گلخانه ای به نهادهایی که از خارج کردن سوخت های فسیلی از زمین سود می‌برند، به جای افرادی که بعداً آنها را به شکل گازهای گلخانه‌ای می‌سوزانند و تخلیه می‌کنند، به تغییر روایت در مورد مسئولیت بحران آب و هوایی کمک کرده است.
« این گروه قدرتمند از شرکت‌های تحت کنترل دولتی و شرکت‌های چندملیتی متعلق به سهامداران، محرک‌های اصلی بحران آب و هوا هستند.»
اگرچه دولت‌ها در موافقتنامه پاریس متعهد شدند که گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند، اما این تحلیل نشان می‌دهد که بیشتر تولیدکنندگان بزرگ، تولید سوخت‌های فسیلی و انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط با آن را در هفت سال پس از توافق آب‌وهوایی در مقایسه با هفت سال قبل افزایش داده اند.
بازیگران اصلی انتشار کربن
محققان دریافتند که 65 درصد از نهادهای دولتی و 55 درصد از شرکت های بخش خصوصی تولید دی اکسید کربن را افزایش داده اند؛ در میان غول های نفتی بزرگترین شرکتی که گازهای گلخانه ای را تولید می کند اگزون موبیل آمریکاست که 1.4 درصد از حجم تولیدی گازهای گلخانه ای را منتشر می کند.
پس از اگرون موبیل، شرکت های شل، بی پی، شورون و توتال قرار دارند که هر یک، سهم یک درصدی در انتشار این گازها را در دست دارند.
با این حال، اصلی ترین مقصر افزایش انتشار این گازها به تولیدکنندگان دولتی آسیایی به ویژه در بخش زغال سنگ آسیا مربوط است؛ این افزایش انتشار که از آن زمان تاکنون ادامه دارد، برخلاف هشدار جدی آژانس بین المللی انرژی است که می گوید:«اگر جهان در محدوده ایمن گرمایش جهانی باقی بماند، هیچ میدان نفت و گاز جدیدی نمی تواند افتتاح شود.»
مردم مقصر هستند یا دولت ها؟
ریچارد هید، که مجموعه داده‌های Carbon Majors را در سال 2013 ایجاد کرد، گفت: «این آمار برای شرکتها از نظر اخلاقی مذموم است که به توسعه اکتشاف و تولید سوخت‌های کربنی مشغول هستند باوجود اینکه به خوبی می دانند محولات آنها تا چه میزان برای مردم خطرناک است. مصرف‌کنندگان را نباید سرزنش کرد زیرا به دلیل بی توجهی این شرکتها به انرژی های نو، مجبور هستند به نفت و گاز متکی باشند.»
تحقیقات Carbon Majors با تقسیم انتشار گازهای گلخانه ای به نهادهایی که از خارج کردن سوخت های فسیلی از زمین سود می‌برند، به جای افرادی که بعداً آنها را به شکل گازهای گلخانه‌ای می‌سوزانند و تخلیه می‌کنند، به تغییر روایت در مورد مسئولیت بحران آب و هوایی کمک کرده است.
شنبه ۱۸ فروردين ۱۴۰۳ ساعت ۱۴:۱۷
کد مطلب: 37446