به گزارش میز نفت، دو روز پیش بود که نمایشگاه توانمندیهای تولید داخلی در حسینیه امام خمینی برپا شد تا مقام معظم رهبری از این نمایشگاه بازدید کرده و از نزدیک با آخرین دستاوردهای ملی آشنا شوند.
صنعت نفت هم بهعنوان یکی از بخشهای اصلی اقتصادی کشور هم در این نمایشگاه حضور داشت و مسئولان دولتی و فعالان خصوصی به بیان دغدغههای خود پرداختند. پس از بازدید
رهبر انقلاب و شنیدن گلایههای برخی مدیران حاضر در این نمایشگاه، نکات مهمی توسط ایشان مطرح شد.
رهبری، در یکی از مهمترین محورهای سخنرانی خود به موضوع
واردات بنزین اشاره کردند و با انتقاد از شرایط موجود گفتند: «ما الان در مسئلهی سوخت، به معنای واقعی کلمه مشکل داریم. ما کشور تولیدکنندهی نفت، بااینهمه منابع زیرزمینی نفتی،
بنزین وارد کنیم؟ این معنی دارد؟ معنایش همین است که ما در یک مسئلهی کلان دچار مشکلیم.»
این انتقاد جدی در شرایطی مطرح شد که وزارت نفت بهعنوان متولی تولید و توزیع بنزین، در بدترین روزهای خود قرار دارد و با سیاستهای اشتباه و کلان خود، کشور را از «صادرکننده» بنزین به «واردکننده» این فرآورده نفتی تبدیل کرده است.
اما دیگر انتقاد مهم رهبری، به موضوع باز کردن فضای کار برای بخش خصوصی برمیگشت: «فعالیت در عرصههای مختلف بالادستی نظیر نفت و فولاد و گاز تا مشاغلی همچون صنایعدستی را نمایانگر زمینه بسیار گسترده مشارکت بخش خصوصی است. به چه دلیل مذاکره برای فعالیت یک شرکت بخش خصوصی در صنایع بالادستی نفت باید ۳ سال طول بکشد؟»
این گلایه هم در حالی مطرح شد که اصولاً بروکراسی وحشتناک در وزارت نفت و شرکت ملی نفت، روند سرمایهگذاری در بخش بالادست را در شرایط بحرانی قرار داده است که انتقاد رهبر انقلاب، نشان داد وزارت نفت در مسیر تسهیل سرمایهگذاری و میدان دادن به بخش خصوصی واقعی کوتاهی کرده است.
در این دیدار که با گلایههای آیتالله خامنهای همراه بود، وزیر نفت چهرهای پراضطراب داشت که مدام در حال یادداشت کردن مطالبی بود که رهبر انقلاب به آن اشاره میکردند. به همین دلیل، پسازاین دیدار زمزمههایی مبنی بر تذکر جدی به دولت برای سامان دادن به مسائل
وزارت نفت به رسانهها آمد و کار به جایی رسید که صدای استیضاح وزیر نفت و یا استعفای او، در شبکههای اجتماعی منتشر شد.
البته اوجی برای در امان ماندن از خطر احتمالی، شاید به سراغ تغییر برخی معاونان خود ازجمله
جلیل سالاری رود تا شاید با کنار گذاشتن او، اینگونه القا کند که برای تحقق منویات رهبری، دست به یک انقلاب بزرگ در این حوزه زده است.
اما مشکل کلیدی در نفت، سیاسی است.
۱-باید به مفت خوری چین خاتمه داد.
۲-باید به نفوذ پلید روسیه خاتمه داد.
۳-باید در خصوص FATF بر اساس منافع ملی تصمیم منطقی گرفت.
۴-ما در دنیا دشمن نداریم، آنچه هست رقیب و رقابت اقتصادیست. باید نگاهمان را اصلاح کنیم.
۵-تحریم نعمت نیست، نکبت است.
۶- دور زدن تحریم ها توهمی بیش نیست و توجیهی برای دلالان فاسد است.
۷- تحریم ها برای چند برابر کردن هزینه ها و کاهش قابل توجه سود ما ایجاد شده اند، نه برای توقف کامل تولید نفت.
۶-باید دست مافیای مخوف را از نفت و اقتصاد ایران کوتاه کرد.