شکست طرح استقلال از گاز روسیه

به گزارش میز نفت، اویل پرایس نوشت:

اخیراً اروپا تبدیل به بزرگترین مشتری تولیدکنندگان گاز طبیعی مایع ایالات متحده شده است؛ آمارها می گویند بیش از 50 درصد از کل محموله های گازی آمریکا در سه ماه گذشته راهی اروپا شده اما LNG ایالات متحده و سایر کشورهای تولیدکننده تنها یک مسکن کوتاه مدت است.

در بازار گاز جهان، قراردادهای بلندمدتی وجود دارد که همه تولیدکنندگان LNG در ایالات متحده، استرالیا و قطر از قبل با خریداران دیگر منعقد کرده و به آن پایبند هستند که نخستین مشکل اروپایی هاست.

مشکل بعدی، نبود زیرساختهای لازم برای دریافت LNG است؛ آلمان تصمیم خود را مبنی بر ساخت فوری دو پایانه LNG اعلام کرده است - این کشور در حال حاضر هیچ پایانه ای ندارد - اما این احتمال وجود دارد که این ترمینال ها ظرف یک یا دو ماه دیگر آماده نشوند.ساخت پایانه صادرات LNG سه تا چهار سال طول می کشد. 

مساله بعدی، تانکرهای LNG است؛ بریا ساخت یک تانکر گازی به 24 تا 30 ماه زمان نیاز است که حتی اگر اروپا بتواند گاز مایع وارد کند، ظرفیت محدود کشتی ها مشکل بزرگی را برای اهالی قاره سبز ایجاد می کند. با این حال، اتحادیه اروپا هدف بلندپروازانه خود را برای کاهش واردات گاز طبیعی روسیه تا دو سوم تا پایان سال تعیین کرده است.

اروپا به دنبال تنوع بخشیدن به عرضه گاز، سرعت بخشیدن به عرضه گازهای تجدیدپذیر و جایگزینی گاز در گرمایش و تولید برق خواهد بود. این امر می تواند تقاضای اتحادیه اروپا برای گاز روسیه را تا قبل از پایان سال به میزان دو سوم کاهش دهد.

اقدامات ذکر شده در این طرح شامل الزام اعضای اتحادیه اروپا به پر کردن 90 درصد ظرفیت ذخیره‌سازی گاز تا اول اکتبر سال جاری، افزایش واردات LNG و تنوع واردات خط لوله و افزایش بهره‌وری انرژی است. البته، افزایش ظرفیت تولید بادی و خورشیدی نیز بخشی از برنامه است، و البته افزایش تولید هیدروژن.

به نظر می رسد افزایش واردات LNG یکی از سریع ترین راه ها برای کاهش وابستگی به گاز طبیعی روسیه باشد. طرح ساخت پایانه های وارداتی نشان می دهد این طرح بلندمدت است.

یک نکته بسیار مهم اما به قیمت کالا مربوط می شود. ال‌ان‌جی در حال حاضر تنها به این دلیل که بیشتر آن به نفت مرتبط است و بنابراین بسیار ارزان‌تر از محموله‌های تک محموله ای است، منبع سوختی مناسب برای آسیاست. 

به عبارت دیگر، خریداران آسیایی بیشتر LNG خود را از طریق قراردادهای بلندمدت دریافت می کنند. اروپا در حال حاضر از این امتیاز برخوردار نیست زیرا LNG کافی برای تولیدکنندگان وجود ندارد که بتوانند به چنین خریداران بزرگ جدیدی متعهد شوند. با توجه به زمان لازم برای ساخت یک کارخانه مایع سازی، حتی بدون تاخیر، که به نظر می رسد در صنعت LNG رایج است، برای مدتی LNG کافی وجود نخواهد داشت.

وضعیت کاملاً طعنه آمیز است زیرا اتحادیه اروپا در چند سال گذشته تلاش کرده است اتکای خود را به قراردادهای بلندمدت با گازپروم کاهش دهد و سهم معاملات اسپات در گاز طبیعی را افزایش دهد، با این فرض  که عرضه گاز همیشه فراوان و ارزان خواهد بود

اکنون، گاز تنها از پشت بام عبور نمی کند، بلکه تولیدکنندگان LNG، همانطور که میلر از Energy Intelligence خاطرنشان می کند، خواستار تعهدات بین 15 تا 20 سال از خریداران بالقوه هستند. آیا خریداران اروپایی برای مقابله با یک مشکل کوتاه مدت آماده پذیرش چنین تعهدات آتی گسترده ای خواهند بود؟ 

اتحادیه اروپا زمان ندارد. فصل گرمایش جدید کمتر از هفت ماه دیگر آغاز می شود. این بدان معناست که کشورهای عضو کمتر از هفت ماه می توانند مخازن ذخیره سازی خود را تا 90 درصد با گازی که باید از جایی تامین شود پر کنند، هرچند که مشخص نیست که از کجا.

همچنین کمتر از هفت ماه برای افزایش ظرفیت انرژی باد و خورشید باقی مانده است. باز هم، مشخص نیست که دقیقاً چگونه این اتفاق می افتد که با توجه به افزایش قیمت جهانی فلزات، هزینه آن سر به فلک خواهد گذاشت. حتی مشخص نیست که وقتی باد متوقف می شود چه فاجعه ای رخ خواهد داد؛ چالشی که اغلب در زمستان اروپا اتفاق می افتد.

اینها تنها بخشی از سوالاتی است که طرح استقلال انرژی اتحادیه اروپا مطرح می کند. با این حال، پاسخ به این سوال که آیا LNG می تواند جایگزین 40 درصد گاز مصرفی اروپا شود که گازپروم در حال حاضر تامین می کند، کاملاً واضح به نظر می رسد:« هیچ امکان فیزیکی برای آن وجود ندارد».

سه شنبه ۲۴ اسفند ۱۴۰۰ ساعت ۰۹:۱۶