چه آینده‌ای در انتظار بازار نفت است؟
بازار داغ نفتکش‌ها در میان مدت
نفتکش‌ها در دو دهه آینده همچنان با تداوم تقاضا روبرو خواهند بود. تعداد زیادی از نفتکش‌ها سالانه روانه یاردهای اوراق سازی می‌شوند. همچنین بازار فرآورده‌های نفتی و سوخت های زیستی همچنان تداوم خواهد داشت.
میز نفت | در چند دهه آینده، تقاضا برای نفتکش‌ها همچنان با ثبات خواهد بود. موسسه گیبسون در گزارش اخیر خود اعلام کرده با وجود کاهش تدریجی تولید نفت از میادین دریای شمال، دولت نروژ در نظر دارد با آغاز بهره‌برداری از میدان ژوهان سویردراوپ در آینده نزدیک، بار دیگر میزان استخراج نفت از دریای شمال را افزایش دهد.
دنیای امروز همچنان با پیامدهای همه‌گیری ویروس کرونا روبرو است و شاخص‌های اقتصادی دنیا با کاهش چشمگیری روبرو شده است. بسیاری از شرکت‌های تجاری با شرایط بی‌سابقه‌ای روبرو شده اند. فعلا نمی‌توان در مورد زمان بازگشت دنیا به شرایط عادی سخن گفت. با وجود اجرای برنامه‌های واکسیناسیون در بسیاری از مناطق دنیا، همچنان آمار تلفات بیماری در حال افزایش است.
دولت انگلستان اعلام کرده تا چند سال آینده، مقررات محدود کننده اجتماعی همچنان وجود خواهد داشت. در سایه همه‌گیری کرونا، امروز بسیاری از افراد وادار شدند تا مسافرت‌های هوایی، ریلی و خودرویی خود را کنار بگذارند. دورکاری نیز باعث شده تا میزان مصرف سوخت خودروها کاهش قابل توجهی نشان دهد.
در گزارش موسسه گیبسون می‌خوانیم: پیش‌بینی می‌شود که با تغییرات به وجود آمده در بازار انرژی، تقاضای جهانی نفت هیچگاه به میزان سال ۲۰۱۹ میلادی باز نگردد. بدین ترتیب تغییرات به وجود آمده در عرضه و تقاضای انرژی همیشگی خواهد بود. اما این سوال به وجود می‌آید که آیا ما به دوره اوج تقاضای نفت رسیده ایم؟ و آیا با عبور از این دوره تاریخی، ما وارد نیمه دوم چرخه عمر تقاضای نفت شده‌ایم؟
کارزار مقابله با تغییر آب و هوا نیز در تقاضای میان مدت و بلندمدت نفت تاثیرگذار خواهد بود. جو بایدن از توقف انتشار دی اکسید کربن ایالات متحده در سال ۲۰۳۰ میلادی خبر داده است. اما تقاضای جهانی نفت در میان مدت و بلندمدت به عوامل مختلفی بستگی دارد. غول‌های نفتی تنها ۱۲ درصد ذخایر جهانی نفت را در اختیار دارند. ۶۶ درصد ذخایر جهانی نفت خام در اختیار شرکت‌های ملی نفت نظیر آرامکو عربستان سعودی، روسنفت روسیه و یا پیمکس مکزیک قرار دارد.
سایر شرکت‌های مستقل نفتی ۲۲ درصد باقیمانده ذخایر نفت دنیا را در اختیار دارند. لذا حتی اگر غول‌های نفتی تعهدات مربوط به تبدیل شدن به شرکت‌های پاک تر را بپذیرند، تاثیر آنها کمتر از گذشته خواهد بود.
باید دانست که نقش شرکت‌های ملی نفت نسبت به شرکت‌های بین المللی در آینده عرضه نفت تاثیرگذارتر است. اکثر کشورهای نفتی برای تامین ارز مورد نیاز وابستگی زیادی به فروش نفت دارند. به همین دلیل آنها تمایلی به کاهش تولید ندارند. با توجه به اینکه دنیای ما در آستانه دوره اوج تقاضای نفت پیک اویل قرار دارد،
این کشورها تلاش می‌کنند تا نفت بیشتری را به بازار عرضه کنند. آنها ترجیح می‌دهند تا نفت خود را با قیمتی اندک به فروش برسانند. اما این ذخایر در میدان‌های نفتی آنها بدون استفاده باقی نماند. شرکت‌های ملی نفت تلاش می‌کنند تا از فناوری‌های ذخیره‌سازی کربن برای تداوم تولید نفت و گاز استفاده کنند بدین ترتیب آنها می‌توانند میزان کربن انتشار یافته خود را جبران کنند.
در بخش دیگری از گزارش موسسه گیبسون می خوانیم: در مورد میزان تقاضای نفت سناریوهای مختلفی منتشر شده است. اگرچه تقاضای نفت کشورهای غربی با کاهش تدریجی روبروست، در کشورهای آسیایی به ویژه هند و چین در دو دهه آینده، همچنان شاهد افزایش تقاضای نفت خواهیم بود. با وجود تلاش های انجام شده برای برقی شدن خودروها و قطارها همچنان در حوزه کشتیرانی و هواپیمایی سوخت‌های فسیلی گزینه اصلی خواهد بود.
در صنایع تولید پلاستیک، پتروشیمی، کودهای شیمیایی، آفت کش‌ها، علف کش‌ها و نساجی نیز در بلندمدت شاهد تداوم تقاضای نفت برای تولید این محصولات خواهیم بود. در مجموع برای سبز شدن اقتصاد جهانی چالش های مختلفی در حوزه حمل و نقل و تولید برق وجود دارد.
ترکیب انرژی‌های تجدیدپذیر و خودرو های برقی بدین معناست که نفت در حوزه‌های صنعتی و حمل و نقل باید رقابت دشواری را پشت سر بگذارند. نفت پیشران توسعه دنیای مدرن بوده و یافتن جایگزینی برای طلایی سیاه و فراورده‌های آن با دشواری‌های زیادی روبرو است.
نفتکش‌ها در دو دهه آینده همچنان با تداوم تقاضا روبرو خواهند بود. تعداد زیادی از نفتکش‌ها سالانه روانه یاردهای اوراق سازی می‌شوند. همچنین بازار فرآورده‌های نفتی و سوخت های زیستی همچنان تداوم خواهد داشت.
منبع: Hellenic Shipping News
دنیای امروز همچنان با پیامدهای همه‌گیری ویروس کرونا روبرو است و شاخص‌های اقتصادی دنیا با کاهش چشمگیری روبرو شده است. بسیاری از شرکت‌های تجاری با شرایط بی‌سابقه‌ای روبرو شده اند. فعلا نمی‌توان در مورد زمان بازگشت دنیا به شرایط عادی سخن گفت. با وجود اجرای برنامه‌های واکسیناسیون در بسیاری از مناطق دنیا، همچنان آمار تلفات بیماری در حال افزایش است.
دولت انگلستان اعلام کرده تا چند سال آینده، مقررات محدود کننده اجتماعی همچنان وجود خواهد داشت. در سایه همه‌گیری کرونا، امروز بسیاری از افراد وادار شدند تا مسافرت‌های هوایی، ریلی و خودرویی خود را کنار بگذارند. دورکاری نیز باعث شده تا میزان مصرف سوخت خودروها کاهش قابل توجهی نشان دهد.
در گزارش موسسه گیبسون می‌خوانیم: پیش‌بینی می‌شود که با تغییرات به وجود آمده در بازار انرژی، تقاضای جهانی نفت هیچگاه به میزان سال ۲۰۱۹ میلادی باز نگردد. بدین ترتیب تغییرات به وجود آمده در عرضه و تقاضای انرژی همیشگی خواهد بود. اما این سوال به وجود می‌آید که آیا ما به دوره اوج تقاضای نفت رسیده ایم؟ و آیا با عبور از این دوره تاریخی، ما وارد نیمه دوم چرخه عمر تقاضای نفت شده‌ایم؟
کارزار مقابله با تغییر آب و هوا نیز در تقاضای میان مدت و بلندمدت نفت تاثیرگذار خواهد بود. جو بایدن از توقف انتشار دی اکسید کربن ایالات متحده در سال ۲۰۳۰ میلادی خبر داده است. اما تقاضای جهانی نفت در میان مدت و بلندمدت به عوامل مختلفی بستگی دارد. غول‌های نفتی تنها ۱۲ درصد ذخایر جهانی نفت را در اختیار دارند. ۶۶ درصد ذخایر جهانی نفت خام در اختیار شرکت‌های ملی نفت نظیر آرامکو عربستان سعودی، روسنفت روسیه و یا پیمکس مکزیک قرار دارد.
سایر شرکت‌های مستقل نفتی ۲۲ درصد باقیمانده ذخایر نفت دنیا را در اختیار دارند. لذا حتی اگر غول‌های نفتی تعهدات مربوط به تبدیل شدن به شرکت‌های پاک تر را بپذیرند، تاثیر آنها کمتر از گذشته خواهد بود.
باید دانست که نقش شرکت‌های ملی نفت نسبت به شرکت‌های بین المللی در آینده عرضه نفت تاثیرگذارتر است. اکثر کشورهای نفتی برای تامین ارز مورد نیاز وابستگی زیادی به فروش نفت دارند. به همین دلیل آنها تمایلی به کاهش تولید ندارند. با توجه به اینکه دنیای ما در آستانه دوره اوج تقاضای نفت پیک اویل قرار دارد،
این کشورها تلاش می‌کنند تا نفت بیشتری را به بازار عرضه کنند. آنها ترجیح می‌دهند تا نفت خود را با قیمتی اندک به فروش برسانند. اما این ذخایر در میدان‌های نفتی آنها بدون استفاده باقی نماند. شرکت‌های ملی نفت تلاش می‌کنند تا از فناوری‌های ذخیره‌سازی کربن برای تداوم تولید نفت و گاز استفاده کنند بدین ترتیب آنها می‌توانند میزان کربن انتشار یافته خود را جبران کنند.
در بخش دیگری از گزارش موسسه گیبسون می خوانیم: در مورد میزان تقاضای نفت سناریوهای مختلفی منتشر شده است. اگرچه تقاضای نفت کشورهای غربی با کاهش تدریجی روبروست، در کشورهای آسیایی به ویژه هند و چین در دو دهه آینده، همچنان شاهد افزایش تقاضای نفت خواهیم بود. با وجود تلاش های انجام شده برای برقی شدن خودروها و قطارها همچنان در حوزه کشتیرانی و هواپیمایی سوخت‌های فسیلی گزینه اصلی خواهد بود.
در صنایع تولید پلاستیک، پتروشیمی، کودهای شیمیایی، آفت کش‌ها، علف کش‌ها و نساجی نیز در بلندمدت شاهد تداوم تقاضای نفت برای تولید این محصولات خواهیم بود. در مجموع برای سبز شدن اقتصاد جهانی چالش های مختلفی در حوزه حمل و نقل و تولید برق وجود دارد.
ترکیب انرژی‌های تجدیدپذیر و خودرو های برقی بدین معناست که نفت در حوزه‌های صنعتی و حمل و نقل باید رقابت دشواری را پشت سر بگذارند. نفت پیشران توسعه دنیای مدرن بوده و یافتن جایگزینی برای طلایی سیاه و فراورده‌های آن با دشواری‌های زیادی روبرو است.
نفتکش‌ها در دو دهه آینده همچنان با تداوم تقاضا روبرو خواهند بود. تعداد زیادی از نفتکش‌ها سالانه روانه یاردهای اوراق سازی می‌شوند. همچنین بازار فرآورده‌های نفتی و سوخت های زیستی همچنان تداوم خواهد داشت.
منبع: Hellenic Shipping News
جمعه ۱۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۱۳:۲۶
کد مطلب: 29892
