رمزگشایی از تلاش آقای وزیر برای تحولات ساختاری
آخرین ضربه در آخرین ماه‌ها
نهایتاً این طرح نیز به نتیجه خاصی نرسید و فقط طرح یکپارچه کردن زنجیره گاز از دل آن بیرون آمد که بدنبال ایجاد بخش بالادستی در شرکت گاز بود که آسیب‌های بسیاری داشت .
به گزارش میز نفت، طی ۱۶ سال مدیریت بیژن نامدار زنگنه بر نفت واژه ای به نام "تغییر ساختار" همواره مورد بحث کارشناسان بوده؛ هر چند که نحوه و علت اتخاذ چنین تصمیم‌هایی همواره در هاله ای از ابهام قرار داشته تا جاییکه به اعتقاد بسیاری از کارشناسان در اکثر این تغییرات ساختار نتیجه ای جزء بازگشت به عقب یا ویرانی یک بخش، محقق نشده است.
"تغییر ساختار" به اذعان کارشناسان یکی از فعالیت‌های شگرف زنگنه طی ۱۶ سال ریاست بر نفت کشور بوده است. اتفاقی که در دهه ۷۰ در دور اول مدیریت بیژن نامدار زنگنه کلید خورد و تاکنون نیز ادامه دارد.
به اعتقاد بسیاری از کارشناسان این وزیردر دهه ۷۰ و در دور اول وزارت خود با توسعه ساختار و تبدیل نمودن تولید نفت از خشکی به چندین شرکت تابعه و سپس ایجاد تعداد زیادی شرکت بهره‌بردار هزینه گزافی را به سیستم تحمیل کرده است. تا جاییکه تنها در مناطق نفت‌خیز جنوب اقدام به ایجاد ۹ شرکت زیرمجموعه ستاد کرد.
نهایتاً هم هیچ دستاوردی برای وی حاصل نشد جز اینکه سیستم متورم گردید و نیروی انسانی زیادی جذب گردید. این اتفاقی در حال بوقوع پیوسته که زنگنه مدعی است که طی مدیریت هشت ساله دولت احمدی نژاد بر کشور، جمعیت صنعت نفت ۲ برابر شده است.
در حالی‌که بسیاری از کارشناسان معتقدند این افزایش جمعیت نفت آشی است که شخص زنگنه با توسعه ساختار ایجاد کرده است.دراین بین تغییر ساختار در نفت پس از بازگشت مجدد زنگنه به نفت مجددا کلید خورد. تا جایی که در دهه ۹۰ با همکاری دستیارش آیدین ختلان بدنبال شرکت بلژیکی ADL رفت تا با کلید زدن پروژه توانا در صنعت نفت دوباره اقدام به تغییر ساختار کند.
نهایتاً این طرح نیز به نتیجه خاصی نرسید و فقط طرح یکپارچه کردن زنجیره گاز از دل آن بیرون آمد که بدنبال ایجاد بخش بالادستی در شرکت گاز بود که آسیب‌های بسیاری داشت و قبلاً در گزارشی به آن پرداخته شد.
در آخرین تلاش برای تغییر ساختارهای پر ابهام درشرکت‌های زیرمجموعه وزارت نفت با بهانه قرار دادن به نتیجه نرسیدن طرح شکست خورده EPC/EPD که با نام طرح نگهداشت و افزایش تولید از میادین در حال بهره‌برداری شناخته می‌شود اقدام به ایجاد مدیریت نگهداشت و افزایش تولید در شرکت‌های تابعه شرکت ملی نفت ایران نمود تا به اعتقاد بسیاری از کارشناسان فنی، با اینکار یک مدیریت موازی مدیریت فنی ایجاد کند و امر توسعه و تولید را که ۲ امر جدانشدنی هستند از هم جدا کند.
در حال حاضر همچنان بحث تغییر ساختارهای مبهم دولت روحانی همچنان به قوت خود باقی است و هنوز مشخص نیست چه سرنوشتی طی چندماه آینده مدیریت تیم روحانی بر نفت، برای این صنعت رقم خواهد خورد؟ اما یک چیز کاملا مشخص است و آن اینکه قطعا دولت بعد برای بازگرداندن این صنعت برریل توسعه و رساندن وضعیت آن به ۱۵ سال پیش راه آسانی در پیش نخواهند داشت تا جایی که برخی از کارشناسان با نگاهی بدبینانه معتقدند ادامه روند فعلی حتی در چند ماه پایانی دولت می‌تواند منجر به آب ریخته‌ای شود که دیگر بازگرداندن آن غیرممکن خواهد بود!
منبع: نفتی‌ها
"تغییر ساختار" به اذعان کارشناسان یکی از فعالیت‌های شگرف زنگنه طی ۱۶ سال ریاست بر نفت کشور بوده است. اتفاقی که در دهه ۷۰ در دور اول مدیریت بیژن نامدار زنگنه کلید خورد و تاکنون نیز ادامه دارد.
به اعتقاد بسیاری از کارشناسان این وزیردر دهه ۷۰ و در دور اول وزارت خود با توسعه ساختار و تبدیل نمودن تولید نفت از خشکی به چندین شرکت تابعه و سپس ایجاد تعداد زیادی شرکت بهره‌بردار هزینه گزافی را به سیستم تحمیل کرده است. تا جاییکه تنها در مناطق نفت‌خیز جنوب اقدام به ایجاد ۹ شرکت زیرمجموعه ستاد کرد.
نهایتاً هم هیچ دستاوردی برای وی حاصل نشد جز اینکه سیستم متورم گردید و نیروی انسانی زیادی جذب گردید. این اتفاقی در حال بوقوع پیوسته که زنگنه مدعی است که طی مدیریت هشت ساله دولت احمدی نژاد بر کشور، جمعیت صنعت نفت ۲ برابر شده است.
در حالی‌که بسیاری از کارشناسان معتقدند این افزایش جمعیت نفت آشی است که شخص زنگنه با توسعه ساختار ایجاد کرده است.دراین بین تغییر ساختار در نفت پس از بازگشت مجدد زنگنه به نفت مجددا کلید خورد. تا جایی که در دهه ۹۰ با همکاری دستیارش آیدین ختلان بدنبال شرکت بلژیکی ADL رفت تا با کلید زدن پروژه توانا در صنعت نفت دوباره اقدام به تغییر ساختار کند.
نهایتاً این طرح نیز به نتیجه خاصی نرسید و فقط طرح یکپارچه کردن زنجیره گاز از دل آن بیرون آمد که بدنبال ایجاد بخش بالادستی در شرکت گاز بود که آسیب‌های بسیاری داشت و قبلاً در گزارشی به آن پرداخته شد.
در آخرین تلاش برای تغییر ساختارهای پر ابهام درشرکت‌های زیرمجموعه وزارت نفت با بهانه قرار دادن به نتیجه نرسیدن طرح شکست خورده EPC/EPD که با نام طرح نگهداشت و افزایش تولید از میادین در حال بهره‌برداری شناخته می‌شود اقدام به ایجاد مدیریت نگهداشت و افزایش تولید در شرکت‌های تابعه شرکت ملی نفت ایران نمود تا به اعتقاد بسیاری از کارشناسان فنی، با اینکار یک مدیریت موازی مدیریت فنی ایجاد کند و امر توسعه و تولید را که ۲ امر جدانشدنی هستند از هم جدا کند.
در حال حاضر همچنان بحث تغییر ساختارهای مبهم دولت روحانی همچنان به قوت خود باقی است و هنوز مشخص نیست چه سرنوشتی طی چندماه آینده مدیریت تیم روحانی بر نفت، برای این صنعت رقم خواهد خورد؟ اما یک چیز کاملا مشخص است و آن اینکه قطعا دولت بعد برای بازگرداندن این صنعت برریل توسعه و رساندن وضعیت آن به ۱۵ سال پیش راه آسانی در پیش نخواهند داشت تا جایی که برخی از کارشناسان با نگاهی بدبینانه معتقدند ادامه روند فعلی حتی در چند ماه پایانی دولت می‌تواند منجر به آب ریخته‌ای شود که دیگر بازگرداندن آن غیرممکن خواهد بود!
منبع: نفتی‌ها
سه شنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۵۳
کد مطلب: 28578
