وحید حاجی پور| چند روز پیش بود که روزنامه جوان در یادداشتی به شگردهای وزارت نفت برای فرار از پاسخگویی به نهادهای نظارتی پرداخت و با اشاره مستند به چند مصداق، که چگونه این وزاتخانه با برگزاری و ابطال مناقصات برای پروژهها و تغییر مداوم شرح کار آنها، منافع ملی را به خطر انداخته و طی 7 سال اخیر، میلیاردها دلار ضرر به کشور وارد کرده است.
در پاسخ به این یادداشت، وزارت نفت جوابیهای را ارسال کرد که وفق قانون مطبوعات روز گذشته منتشر شد؛ اما این جوابیه چنان از شلختگی و آلزایمر رنج میبرد که گویی نویسنده آن، حتی نمیدانسته وزیر نفت پیشتر چه گفته است. وزارت نفت در جوابیه خود، تحریم را ترجیعبندش قرار داده و ادعا کرده است با توجه به شرایط تحریمهای ظالمانه طی چند سال اخیر و کمبود منابع مالی، عقبماندگی در پروژهها و عدم پیشرفت امور، طبیعی است.
به بیان سادهتر، وزارت نفت با چنگ زدن به تحریم سعی دارد هرگونه قصور را به گردن تحریمها بیاندازد درصورتیکه فراموش کرده است شخص وزیر نفت در تاریخ 18 خرداد 93 به مجلس رفت و یک ادعای بزرگ مطرح کرد. زنگنه در آن جلسه گفت حتی در شرایط تحریم تا پایان سال 96 میتوانیم به ظرفیت تولید 5.7میلیون بشکه در روز برسیم.
اگر وزارت نفت تحریمها را بهانه میکند و میخواهد در جامه تحریمها، خود را از کمکاریها مبرا کند، پس چگونه میشود که وزیر نفت از افزایش تولید نفت و میعانات به میزان 5.7 میلیون بشکه در پایان سال 96 گفته است؟ یا وزیر نفت سر مجلس و مردم کلاه گذاشته است و یا اصولاً، چنین نمایشی برای آن بوده که زنگنه از خود یک چهره فنی و «مجاهد» در حوزه اقتصاد بتراشد.
وزارت نفت بجای بهانه کردن تحریمها، ایکاش به روند سرمایهگذاری در صنعت نفت ایران در چهار سال پایانی دولت دهم و رکورد زنی آن در توسعه بالادست اشاره میکرد تا مشخص شود چطور آن روزها همهچیز در مسیر توسعه قرار داشت و طی دو سال اخیری که تحریمهای ثانویه و نه جهانی، علیه ایران شکلگرفته است دستاویز جدیدی برای توجیه ناکارآمدیها خلق شده است!
در بخش دیگر این جوابیه گفتهشده است در این دولت تولید گاز از پارس جنوبی افزایشیافته و تولید از میادین غرب کارون چند برابر شده است؛ این هم از عجایب روزگار است که وزارت نفت، روی اعدادی مانور میدهد که بخش اعظمی از عملیات اجرایی آن در دولت گذشته انجامشده و دولت فعلی با پیش بردن بخش اندک کار و «قیچی کردن» روبان افتتاح، قصد دارد آن را به نام خود تمام کند.
در بخش دیگری از این جوابیه، به نیروهای متخصص و جوانی اشارهشده که با سن زیر 40 سال برای کشور افتخارآفرینی کردهاند. اگر منظور وزارت نفت از این جوانان، شاگردان دانشگاهی آقای وزیر باشند که بدون یک روز کارِ کارشناسی به مدیریتهای ارشد نفت نائل شدهاند این حرف پذیرفتنی است که واقعاً اقدام بینظیری در تاریخ صنعت نفت بوده است و یا اگر منظورشان، ویژه خواری مدیران نفتی استخدام « فلهای» نمایندگان مجلس با مدارک تحصیلی فقه، الهیات، معماری، مطالعات اجتماعی و ... است، دیگر مجالی برای بینظیر ندانستن عملکرد وزارت نفت نمیماند!
بخش اعظمی از جوابیه وزارت نفت، به حاشیه پرداختهشده است و قصد ندارد به خمیرمایه نقد مطرحشده در خصوص چندباره شدن برگزاری و ابطال مناقصات و تغییرات مکرر شرح کار پروژهها بپردازد؛ تنها در بخش پایانی این جوابیه گفتهشده است وزیر نفت بارها به مجلس رفته و به سؤالات پاسخ داده است؛ در این بخش هم هیچ اشارهای به شگردهای زنگنه برای فرار از پاسخگویی نشده است که نشان میدهد وزارت نفت، همچنان بهکلی گویی مشغول است آنهم به شکل ابتدایی خود و سعی دارد با توجیهات نخ نمای خود، «کوچه علی چپ» را برای عبور انتخاب کند.
به وزارت نفت توصیه میشود یکبار دیگر یادداشت منتشرشده را مطالعه کرده و بجای عنوان کردن مباحث بیارتباط به آن یادداشت، پاسخ بدهد دلیل انفعال هفتساله در بالادست نفت چه بوده و چه کسی مسئول ضررهای تحمیلی به کشور است؛ البته جز تحریم!
جمعه ۱۸ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۱۷:۰۸