لزوم ورود نهادهای امنیتی به پرونده منابع انسانی
بمب ساعتي در نفت
خبرهايي كه از جلسات شوري راهبري منابع انساني صنعت نفت به بيرون درز كرده نشان مي‌دهد عده‌اي به عمد مي‌خواهند كاركنان را در تنگنا قرار دهند و همين موضوع موجب استعفاي برخي افراد شده است تا مبادا در تصميمات مسئله‌ساز براي امنيت كشور شريك باشند.
وحید حاجی‌پور | برخوردهاي عجيب و تصميمات عجيب‌تر درباره كاركنان صنعت نفت، نارضايتي معناداري را در بدنه منابع انساني بزرگ‌ترين صنعت كشور به‌وجود آورده است. موضوعي كه از نظر اقتصادي و امنيتي يك موضوع بسيار مهم براي كشور تلقي مي‌شود، اما در كمال شگفتي، مسئولان وزارت نفت نه‌تنها هيچ توجهي به مطالبات و خواسته‌هاي قانوني كاركنان نمي‌كنند، بلكه روز‌به‌روز عرصه را بر آنها تنگ كرده و با اقداماتي معنادار، شرايط را براي بروز اعتراض‌هاي بيشتر آماده مي‌كنند.
يكي از ويژگي‌هاي وزير نفت، بي‌تفاوتي نسبت به دغدغه‌ها و مشكلات پرسنل است؛ وزيري كه بارها نيمي از كاركنان نفت را «زائد» خوانده است، نه با آنها رو در رو مي‌شود و نه به مسائل آنها توجهي مي‌كند و حتي در برخي موارد در موضعي قرار گرفته كه به كاركنان غضب كرده كه فاصله‌ات را با من رعايت كن!
از كاهش شديد امكانات پزشكي و رفاهي گرفته تا فريز كردن تمامي مراحل استخدامي و قراردادي، همه و همه موجب بروز نارضايتي‌هايي شده است كه يكي از نتايح آن، افزايش حوادث در صنعت نفت و كشته شدن بيش از 50 نفر از پرسنل باشد. ميليون‌ها دلار از سرمايه ملي كشور هم در اين حوادث از بين رفته و هيچ نهادي نيز تا به امروز دلايل اين حوادث را ريشه‌يابي نكرده است.
مسئله بسيار ساده است، اما نهادهاي نظارتي و امنيتي گويا فراموش كرده‌اند كه شريان حياتي اقتصاد ايران در دست چه كساني است؛ بيشترين حوادث صنعت نفت در چهار دهه گذشته در شش سال اخير رخ داده است، دوراني كه كاركنان در محدوديت قرار گرفته و فشارهاي بسياري را از جانب تصميم‌سازان تحمل مي‌كنند؛ اين فشارها چه به صورت سهوي و چه غيرسهوي بر عملكرد آنان تأثيرگذار بوده و حوادث ناگواري را مي‌آفريند.
وزير نفت، راهبري حوزه منابع انساني را به دو جوان اعطا كرده است كه هيچ سابقه كاري ندارند چه برسد به سابقه كار در حوزه نفت؛ آيدين ختلان و فرزين مينو دو جوان كم سن و سال معيشت كاركنان صنعت نفت را به گروگان گرفته و به تأسي از وزير خود، مدام به جنگ عليه كاركنان مي‌پردازند و همه تصميمات درباره كاركنان بايد از فيلتر آنها عبور كند.
بسياري از كاركنان صنعت نفت، آينده خود را به دليل صدور بخشنامه‌هاي شبانه و آني وزير نفت و مديران وي از دست داده‌اند و با فريز شدن همه چيز، نه مي‌توانند پيشرفت كنند و نه اميدي به سال‌هاي بعد دارند. افرادي كه يك پله با نهايي شدن امور اداري خود فاصله داشتند به يكباره با دستور وزير نفت سقوط كردند. نه حق و حقوقشان داده و نه پاسخ روشني به آنها ارائه مي‌شود، هر چه مي‌شنوند دروغ است و دروغ و همين دروغ‌پردازي‌ها، آنها را عصباني كرده است.
كساني كه با 20 سال سابقه كار و قرارداد مدت معين، اخراج شده و به نيروهاي پيمانكاري تنزل مي‌يابند تمام زندگي خود را از دست داده‌اند و اين بستري است براي يك انتقام‌گيري از وزارت نفت، دولت و در نهايت نظام. همين مسئله درباره فارغ‌التحصيلان دانشگاه صنعت نفت هم ديده شد كه وزارت نفت با دروغ‌هاي بسيار و خريد زمان، در يك بي‌تعهدي محض به زير همه چيز زده و در نهايت قصد دارد اين دانشگاه را تعطيل كند، دانشگاهي كه تربيت نيروهاي صنعت نفت را بر عهده دارد.
تضعيف نيروي انساني و تبديل آنها به نيروهاي مخالف، چه هدفدار باشد چه بي‌هدف امنيت ملي كشور را در معرض خطر قرار داده و اينجاست كه نهادهاي امنيتي - اطلاعاتي بايد با ورود به ريز تصميمات گرفته شده و به ويژه اختيارات دستيار جوان و مشكوك وزير نفت، شش سال گذشته را به دقت زير ذره‌بين برده و بررسي كنند كه مخالف‌سازي از كاركنان نفت، با چه انگيزه‌اي صورت گرفته است.
از ياد نبريم كاركنان صنعت نفت همواره در خط مقدم جنگ قرار داشتند؛ چه آنكه با اعتصاب و دست كشيدن از كار ضربه نهايي را به رژيم پهلوي زدند، چه در زمان جنگ تحميلي و چه در دوران آرامش ولي شرايط امروز كشور و بي‌توجهي محض وزارت نفت به معيشت كاركنان، آنها را به جدي عصباني كرده است كه كمترين خواسته‌شان بركناري زنگنه و دستيار پر رمز و راز وي، يعني آيدين ختلان است.
خبرهايي كه از جلسات شوري راهبري منابع انساني صنعت نفت به بيرون درز كرده نشان مي‌دهد عده‌اي به عمد مي‌خواهند كاركنان را در تنگنا قرار دهند و همين موضوع موجب استعفاي برخي افراد شده است تا مبادا در تصميمات مسئله‌ساز براي امنيت كشور شريك باشند.
به نظر مي‌رسد در غفلت نهادهايي كه به امور ديگر مشغول هستند، همه چيز براي انفجار بمب ساعتي كار گذاشته شده در نفت آماده است. اميدواريم دير نشود.
منبع: روزنامه جوان
يكي از ويژگي‌هاي وزير نفت، بي‌تفاوتي نسبت به دغدغه‌ها و مشكلات پرسنل است؛ وزيري كه بارها نيمي از كاركنان نفت را «زائد» خوانده است، نه با آنها رو در رو مي‌شود و نه به مسائل آنها توجهي مي‌كند و حتي در برخي موارد در موضعي قرار گرفته كه به كاركنان غضب كرده كه فاصله‌ات را با من رعايت كن!
از كاهش شديد امكانات پزشكي و رفاهي گرفته تا فريز كردن تمامي مراحل استخدامي و قراردادي، همه و همه موجب بروز نارضايتي‌هايي شده است كه يكي از نتايح آن، افزايش حوادث در صنعت نفت و كشته شدن بيش از 50 نفر از پرسنل باشد. ميليون‌ها دلار از سرمايه ملي كشور هم در اين حوادث از بين رفته و هيچ نهادي نيز تا به امروز دلايل اين حوادث را ريشه‌يابي نكرده است.
مسئله بسيار ساده است، اما نهادهاي نظارتي و امنيتي گويا فراموش كرده‌اند كه شريان حياتي اقتصاد ايران در دست چه كساني است؛ بيشترين حوادث صنعت نفت در چهار دهه گذشته در شش سال اخير رخ داده است، دوراني كه كاركنان در محدوديت قرار گرفته و فشارهاي بسياري را از جانب تصميم‌سازان تحمل مي‌كنند؛ اين فشارها چه به صورت سهوي و چه غيرسهوي بر عملكرد آنان تأثيرگذار بوده و حوادث ناگواري را مي‌آفريند.
وزير نفت، راهبري حوزه منابع انساني را به دو جوان اعطا كرده است كه هيچ سابقه كاري ندارند چه برسد به سابقه كار در حوزه نفت؛ آيدين ختلان و فرزين مينو دو جوان كم سن و سال معيشت كاركنان صنعت نفت را به گروگان گرفته و به تأسي از وزير خود، مدام به جنگ عليه كاركنان مي‌پردازند و همه تصميمات درباره كاركنان بايد از فيلتر آنها عبور كند.
بسياري از كاركنان صنعت نفت، آينده خود را به دليل صدور بخشنامه‌هاي شبانه و آني وزير نفت و مديران وي از دست داده‌اند و با فريز شدن همه چيز، نه مي‌توانند پيشرفت كنند و نه اميدي به سال‌هاي بعد دارند. افرادي كه يك پله با نهايي شدن امور اداري خود فاصله داشتند به يكباره با دستور وزير نفت سقوط كردند. نه حق و حقوقشان داده و نه پاسخ روشني به آنها ارائه مي‌شود، هر چه مي‌شنوند دروغ است و دروغ و همين دروغ‌پردازي‌ها، آنها را عصباني كرده است.
كساني كه با 20 سال سابقه كار و قرارداد مدت معين، اخراج شده و به نيروهاي پيمانكاري تنزل مي‌يابند تمام زندگي خود را از دست داده‌اند و اين بستري است براي يك انتقام‌گيري از وزارت نفت، دولت و در نهايت نظام. همين مسئله درباره فارغ‌التحصيلان دانشگاه صنعت نفت هم ديده شد كه وزارت نفت با دروغ‌هاي بسيار و خريد زمان، در يك بي‌تعهدي محض به زير همه چيز زده و در نهايت قصد دارد اين دانشگاه را تعطيل كند، دانشگاهي كه تربيت نيروهاي صنعت نفت را بر عهده دارد.
تضعيف نيروي انساني و تبديل آنها به نيروهاي مخالف، چه هدفدار باشد چه بي‌هدف امنيت ملي كشور را در معرض خطر قرار داده و اينجاست كه نهادهاي امنيتي - اطلاعاتي بايد با ورود به ريز تصميمات گرفته شده و به ويژه اختيارات دستيار جوان و مشكوك وزير نفت، شش سال گذشته را به دقت زير ذره‌بين برده و بررسي كنند كه مخالف‌سازي از كاركنان نفت، با چه انگيزه‌اي صورت گرفته است.
از ياد نبريم كاركنان صنعت نفت همواره در خط مقدم جنگ قرار داشتند؛ چه آنكه با اعتصاب و دست كشيدن از كار ضربه نهايي را به رژيم پهلوي زدند، چه در زمان جنگ تحميلي و چه در دوران آرامش ولي شرايط امروز كشور و بي‌توجهي محض وزارت نفت به معيشت كاركنان، آنها را به جدي عصباني كرده است كه كمترين خواسته‌شان بركناري زنگنه و دستيار پر رمز و راز وي، يعني آيدين ختلان است.
خبرهايي كه از جلسات شوري راهبري منابع انساني صنعت نفت به بيرون درز كرده نشان مي‌دهد عده‌اي به عمد مي‌خواهند كاركنان را در تنگنا قرار دهند و همين موضوع موجب استعفاي برخي افراد شده است تا مبادا در تصميمات مسئله‌ساز براي امنيت كشور شريك باشند.
به نظر مي‌رسد در غفلت نهادهايي كه به امور ديگر مشغول هستند، همه چيز براي انفجار بمب ساعتي كار گذاشته شده در نفت آماده است. اميدواريم دير نشود.
منبع: روزنامه جوان
شنبه ۴ خرداد ۱۳۹۸ ساعت ۱۲:۰۲
کد مطلب: 23681
