وحید حاجیپور | ماندن یا نماندن نصرت رحیمی بر مسند ریاست صندوق بازنشستکی صنعت نفت برای هرکه مهم نباشد، برای دستیار وزیر نفت یک عامل حیاتی است؛ ختلان طی یک سال گذشته برای سلطه بر صندوق بازنشستکی بیقراری میکند و برای راهبری این مجموعه بسیار پولدار، نیروهای خود را راهی این نهاد کرده است.
متحدان ختلان توسط زنگنه به صندوق بازنشستگی منتقل شدند تا در روزهای پس از رحیمی، کنترل آنجا را به به دست بگیرند مانند مدلی که در هلدینگ خلیج فارس حاکم بود و سید علی حسینی، یکی دیگر از نیروهای ختلان کنترل امور را در هلدینگ به واسطه وی در دست گرفته بود و ربیعی در ابتدای مدیریت خود، مکلف به امضای برنامههایی بود که ختلان و حسینی به وی تکلیف میکردند.
حسینی نیز پیش از تغییر و تحولات هلدینگ، سمتی نه چندان مهم در هلدینگ داشت اما وفتی ربیعی جایگزین نژادسلیم در مدیریت این شرکت شد، تبدیل به معاون ربیعی شد و آقای مدیر را مدیریت کردند. ختلان گرچه علاقه فراوانی دارد ریاست صندوق را بر عهده بگیرد اما با توجه به مخالفت نهادهای نظارتی برای اهدای سمتهای مدیریتی به وی، پلن دیگری را جایگزین برنامه خود کرده است که بر اساس آن، توسط بازوهای خود میخواهد صندوق را مدیریت کند.
نصرت رحیمی که طی دو سال گذشته سه بار استعفا داده و هر سه بار نیز با مخالفت زنگنه مجبور به ماندن شده است، با ختلان اختلافات ریشهای فراوانی دارد و کار به جایی رسید که زنگنه از ختلان خواست وارد حوزه کاری دیگران نشود. حتی وقتی با علی کاردر و حمیدرضا عراقی برای مدیریت صندوقهای بازنشستگی صحبتهایی مطرح شد دو نفر گفتند نمیتوانند ماشین امضایی باشند برای دیگران و ترجیح دادند کنار بنشینند.
البته کاردر این روزها خانه نشین است و با توجه به نقش تشریفاتی که در شرکت ملی نفت داشت، بعید هم نیست این حکم را بپذیرد و دوباره در نقش اصلی خود وارد بازی ختلان شود. دو سال به پایان دولت باقی مانده است و دقیقا زمانی است که ممکن است عدهای «بارها» را ببندند. اینکه رحیمی بماند یا برود بستگی به تصمیم نهایی وی دارد اما خبرسازی درباره اینکه وی به دلیل کسالت جسمی استعفا داده است برای آنهایی که به بازی ختلان آگاه هستند حاوی این نکته است که اینگونه خبرسازیها در صدد پنهان کردن دلیل اصلی استعفای رحیمی از سمت خود است.
ختلان پس از حذف چهرههایی مانند رکن الدین جوادی، منصور معظمی، فریدون ثقفیان، سیدکاظم وزیری هامانه و ... قصد دارد یکی دیگر از افراد حلقه اول زنگنه را نیز به کنار براند تا پس از به دست گرفتن شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران، هلدینگ پتروشیمی خلیحفارس و نیکو، صندوق بازنشستگی صنعت نفت را هم به زیر بال خود بیاورد. شاید عدم تایید صلاحیت وی برای حضور در سمتهای مدیریتی، از اقبال بلندش بود تا با این محدودیت، مدیریت نیابتی را کلید زده و با حذف برخی نزدیکان زنگنه، همه چیز را تا سال 1400 به دست بگیرد.
رفتن رحیمی به بهانه بیماری، سادهترین راهکار برای تیم ختلان است تا هزینه کنار رفتن وی را برای زنگنه به صفر برسانند اما باید توجه داشت صندوق بازنشستگی با هزاران میلیارد تومان سرمایه و درآمد، بشکه عسلی است که ختلان برای افتادن درونش، لحظه شماری میکند.
شنبه ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۱۶:۳۲