تطهیر کاسبان تحریم در روزنامه‌های اصلاح طلبان
کاسبی از کاسبان تحریم!
اگر کاسب تحریم پدیده‌ای نوظهور در اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی ایران است، حضور پررنگ آن‌ها در این رسانه‌ها به چه معناست؟ رسانه‌هایی که مدام از کاسبان تحریم و دور زدن تحریم انتقاد می‌کنند این روزها پشتیبان همان‌ها هستند و تطهیر آن‌ها را به شکلی ویژه پیگیری می‌کنند.
وحید حاجی‌پور| بهره برداری سیاسی از سوءاستفاده و فسادهای نفتی در کشور تبدیل به یک اپیدمی در رسانه‌های اصلاح طلب شده است. این رسانه‌ها با باز تولید مطالب قدیمی، واگذاری تریبون به مهره‌های اصلی فساد و ارائه گزاره‌های غلط و آدرس‌های انحرافی، در صدد مهندسی افکار عمومی به سود جبهه سیاسی متعلق به آن هستند.
در این میان، روزنامه شرق نقش برجسته‌ای ایفا می‌کند؛ روزنامه‌ای که به محض دمیدن شایعه یا سوتفاهمی به سرعت تیتر یک خود را به موضوعی اختصاص می‌دهد که یا غلط است و یا به صورت گزیده بخشی از ماجرای فساد را روایت می‌کند. تیترهای این روزنامه که هنوز در ایام انتخابات سیر می‌کند، به گونه‌ای شگفت انگیز است که آدمی تعجب می‌کند چرا این رسانه و رسانه‌های شبیه به آن، چنین در گرداب اطلاع رسانی غلط گرفتار شده‌اند.
طی چند سال اخیر چند پرونده فساد مربوط به دولت گذشته حاشیه‌های بسیاری به پا کرده است؛ بابک زنجانی، دکل گمشده و اخلال در نظام اقتصادی در شرکت بازرگانی پتروشیمی سه پرونده‌ای هستند که شرق علاقه فراوانی به واکاوی آن دارد ولو با اطلاعات غلط و کهنه.
سه سال پیش که ماجرای دکل گمشده به میان آمد، این جریده در سلسله گزارس‌هایی مستند روایت درست و دقیقی را از آن ارائه کرد و در مرحله بعد با معرفی مهره اصلی این پرونده یعنی رضا مصطفوی طباطبایی، سوابق و نحوه کلاهبرداری وی را عیان کرد. اسنادی که در دادگاه نیز مورد استناد قرار گرفت به خوبی نشان داد روایت صحیح از یک پرونده فساد تا چه اندازه می‌تواند به تنویر افکار عمومی کمک کند اما روزنامه شرق در یک اقدام عجیب، تیتر یک خود را به طباطبایی اختصاص داد تا این دلال برایتون نشین، به دفاع تمام قد از خود بپردازد و با برچسب زدن به برخی مدیران، خود را فرسته نجات صنعت نفت معرفی کند.
طباطبایی خود را فعال بخش خصوصی‌ای می‌داند که توانسته با تکیه بر توان و ارتباطات خود دکل‌های حفاری را وارد ایران کند و جریان فساد برای وی پرونده سازی کرده است که این دروغ محض را روزنامه شرق و البته خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی ایران پوشش دادند و هر دو رسانه در کنار بی بی سی فارسی و صدای آمریکا در خدمت طباطبایی بودند و هستند.
این روزنامه چند روز پیش هم با بازتولید خبرهای سوخته و قدیمی، به نقل از وکیل تاسیسات دریایی مطالبی را منتشر کرد که همه آن‌ها پیشتر در رسانه‌های کشور به ثبت رسیده بودند اما از آنجا که شرق علاقه بسیاری به اینگونه اطلاع رسانی دارد، به کار خود مشغول بود و در مرحله بعد، تریبون یک طرفه‌ای را طبق معمول در اختیار طباطبایی قرار داد تا وی با عنوان کردن مطالبی، خود را تبرئه کند.
طباطبایی در آن مصاحبه ادعاهایی را مطرح کرده و شرق هم تیتر زده است: «پای 30 دکل در میان است». اینکه یک رسانه بخواهد تیتر یک خود را به چه کسی هدیه کند بر اساس اهداف و تشخیص خودش است اما آیا دادستانی و مدعی العموم نباید به پشت پرده این موضوع ورود کند؟ چرا و به چه دلیل یک دلال شراب ساز و همکار با اپوزسیون طاغوتی، به راحتی می‌تواند رپرتاژی که در رسانه‌های ضدانقلابی منتشر می‌کند را در شرق منتشر کند و در صدد انحراف افکار عمومی از اتفاقات رخ داده باشد؟
این رسانه پیشتر هم درباره فساد پتروشیمی هم دست به بزرگنمایی زده و به دروغ تیتر یک خود را به اختلاس 6.5 میلیارد یورویی اختصاص داد که با تکذیب دادستان تهران و قاضی پرونده مواجه شد اما این روزنامه به روی خود نیاورد که چگونه با دروغ، اعتماد عمومی به نظام را خدشه دار کرده است. حالا هم این روزنامه خطی را در پرونده پتروشیمی پیگیری می‌کند که نزدیکی به واقعیت ندارد و به گونه‌ای خبررسانی می‌شود که احساس می‌شود اشتراک منافعی در این باره وجود دارد.
تریبون‌های یک طرفه برای افرادی که متهم اصلی در پرونده‌های فسادهای اخیر هستند که از نظر رسانه‌های اصلاح طلب کاسبان تحریمی هستند که برای اعمال تحریم‌های بیشتر دعا می‌کنند اما خود به آن‌ها بلندگو می‌دهند تا خود را سفید کنند.
اگر کاسب تحریم پدیده‌ای نوظهور در اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی ایران است، حضور پررنگ آن‌ها در این رسانه‌ها به چه معناست؟ رسانه‌هایی که مدام از کاسبان تحریم و دور زدن تحریم انتقاد می‌کنند این روزها پشتیبان همان‌ها هستند و تطهیر آن‌ها را به شکلی ویژه پیگیری می‌کنند.
در این میان، روزنامه شرق نقش برجسته‌ای ایفا می‌کند؛ روزنامه‌ای که به محض دمیدن شایعه یا سوتفاهمی به سرعت تیتر یک خود را به موضوعی اختصاص می‌دهد که یا غلط است و یا به صورت گزیده بخشی از ماجرای فساد را روایت می‌کند. تیترهای این روزنامه که هنوز در ایام انتخابات سیر می‌کند، به گونه‌ای شگفت انگیز است که آدمی تعجب می‌کند چرا این رسانه و رسانه‌های شبیه به آن، چنین در گرداب اطلاع رسانی غلط گرفتار شده‌اند.
طی چند سال اخیر چند پرونده فساد مربوط به دولت گذشته حاشیه‌های بسیاری به پا کرده است؛ بابک زنجانی، دکل گمشده و اخلال در نظام اقتصادی در شرکت بازرگانی پتروشیمی سه پرونده‌ای هستند که شرق علاقه فراوانی به واکاوی آن دارد ولو با اطلاعات غلط و کهنه.
سه سال پیش که ماجرای دکل گمشده به میان آمد، این جریده در سلسله گزارس‌هایی مستند روایت درست و دقیقی را از آن ارائه کرد و در مرحله بعد با معرفی مهره اصلی این پرونده یعنی رضا مصطفوی طباطبایی، سوابق و نحوه کلاهبرداری وی را عیان کرد. اسنادی که در دادگاه نیز مورد استناد قرار گرفت به خوبی نشان داد روایت صحیح از یک پرونده فساد تا چه اندازه می‌تواند به تنویر افکار عمومی کمک کند اما روزنامه شرق در یک اقدام عجیب، تیتر یک خود را به طباطبایی اختصاص داد تا این دلال برایتون نشین، به دفاع تمام قد از خود بپردازد و با برچسب زدن به برخی مدیران، خود را فرسته نجات صنعت نفت معرفی کند.
طباطبایی خود را فعال بخش خصوصی‌ای می‌داند که توانسته با تکیه بر توان و ارتباطات خود دکل‌های حفاری را وارد ایران کند و جریان فساد برای وی پرونده سازی کرده است که این دروغ محض را روزنامه شرق و البته خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی ایران پوشش دادند و هر دو رسانه در کنار بی بی سی فارسی و صدای آمریکا در خدمت طباطبایی بودند و هستند.
این روزنامه چند روز پیش هم با بازتولید خبرهای سوخته و قدیمی، به نقل از وکیل تاسیسات دریایی مطالبی را منتشر کرد که همه آن‌ها پیشتر در رسانه‌های کشور به ثبت رسیده بودند اما از آنجا که شرق علاقه بسیاری به اینگونه اطلاع رسانی دارد، به کار خود مشغول بود و در مرحله بعد، تریبون یک طرفه‌ای را طبق معمول در اختیار طباطبایی قرار داد تا وی با عنوان کردن مطالبی، خود را تبرئه کند.
طباطبایی در آن مصاحبه ادعاهایی را مطرح کرده و شرق هم تیتر زده است: «پای 30 دکل در میان است». اینکه یک رسانه بخواهد تیتر یک خود را به چه کسی هدیه کند بر اساس اهداف و تشخیص خودش است اما آیا دادستانی و مدعی العموم نباید به پشت پرده این موضوع ورود کند؟ چرا و به چه دلیل یک دلال شراب ساز و همکار با اپوزسیون طاغوتی، به راحتی می‌تواند رپرتاژی که در رسانه‌های ضدانقلابی منتشر می‌کند را در شرق منتشر کند و در صدد انحراف افکار عمومی از اتفاقات رخ داده باشد؟
این رسانه پیشتر هم درباره فساد پتروشیمی هم دست به بزرگنمایی زده و به دروغ تیتر یک خود را به اختلاس 6.5 میلیارد یورویی اختصاص داد که با تکذیب دادستان تهران و قاضی پرونده مواجه شد اما این روزنامه به روی خود نیاورد که چگونه با دروغ، اعتماد عمومی به نظام را خدشه دار کرده است. حالا هم این روزنامه خطی را در پرونده پتروشیمی پیگیری می‌کند که نزدیکی به واقعیت ندارد و به گونه‌ای خبررسانی می‌شود که احساس می‌شود اشتراک منافعی در این باره وجود دارد.
تریبون‌های یک طرفه برای افرادی که متهم اصلی در پرونده‌های فسادهای اخیر هستند که از نظر رسانه‌های اصلاح طلب کاسبان تحریمی هستند که برای اعمال تحریم‌های بیشتر دعا می‌کنند اما خود به آن‌ها بلندگو می‌دهند تا خود را سفید کنند.
اگر کاسب تحریم پدیده‌ای نوظهور در اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی ایران است، حضور پررنگ آن‌ها در این رسانه‌ها به چه معناست؟ رسانه‌هایی که مدام از کاسبان تحریم و دور زدن تحریم انتقاد می‌کنند این روزها پشتیبان همان‌ها هستند و تطهیر آن‌ها را به شکلی ویژه پیگیری می‌کنند.
يکشنبه ۲۵ فروردين ۱۳۹۸ ساعت ۱۱:۱۸
کد مطلب: 23362
