آمریکایی ها به ایران نمی آیند

به گزارش «ميزنفت»، نیویورک تایمز نوشت:

شرکت های اروپایی در حال اعزام تیم های کوچکی به ایران به منظور یافتن راه های سرمایه گذاری در ایران در زمانی هستند که از سوی آمریکا و اروپا چراغ سبز دریافت کنند. احتمال می رود این اتفاق در اوایل سال 2016 رخ دهد.
مقامات صنعت نفت آمریکا اعلام کردند شرکت های نفتی این کشور -که بیشتر از همتایان اروپایی خود در معرض محدودیت های سخت گیرانه ای هستند- در این باره بسیار محتاط تر عمل می کنند. 

این شرکت ها در این باره نگرانند که به سبب توافق هسته ای حاصل شده بین ایران و آمریکا و پنج قدرت دیگر جهانی که بر اساس آن تحریم های آمریکا همچنان بر سر جای خود باقی خواهد بود، ممکن است در رقابت با رقبای بین المللی متضرر شوند.

دیوید هورن وکیلی که به شرکت ویلمر هیل در واشنگتن مشاوره هایی در ارتباط با تحریم ها ارائه می دهد، اعلام کرد:‌ «تعهد اولیه آمریکا بر اساس توافق هسته ای ایران کاهش تحریم هایی است که سبب اعمال محدودیت هایی در زمینه دسترسی به نظام مالی آمریکا و دیگر محدودیت ها بر شرکت های خارجی شده است که فعالیت های تجاری خاصی با ایران انجام می دهند.»

او همچنین گفت: «تعهد آمریکا شامل بیشتر تحریم هایی نمی شود که مانع از آن می شود شرکت های آمریکایی به انجام مبادلات تجاری با ایران بپردازند.»

هورن خاطرنشان کرد در حالی که توافق هسته ای با ایران سبب ایجاد اختیارات جدیدی برای شرکت های خارجی تابعه شرکت های آمریکایی برای فعالیت در ایران می شود، اما آنها باید منتظر تأییدیه دولت آمریکا درباره جزییات دقیق در ارتباط با میزان آزادی عمل خود هستند.

مدیران اجرایی شرکت ها می گویند با آن که مقامات ایرانی از مشارکت شرکت های آمریکایی در این کشور استقبال می کنند اما این شرکت ها درباره برقراری هر گونه تماس با ایرانی ها خودداری می کنند تا زمانی که اوضاع برایشان شفاف تر شود. همچنین این احتمال وحود دارد که این شرکت ها درباره انجام سرمایه گذاری های عظیم در ایران در زمانی که در حال کاهش حجم فعالیت های خود به سبب پایین ماندن بهای نفت در بازارهای جهانی هستند، با دقت عمل می کنند. 

مدیران اجرایی شرکت های غربی می گویند ایران که به مدت بیش از یک قرن نفت و گاز تولید می کند، منابع کافی زمینی برای ارائه به صنعت نفت غرب دارد. براساس گزارش شرکت بی پی، ایران در زمینه ذخایر گازی در جهان پیشرو است و در زمینه ذخایر نفتی نیز در رتبه چهارم قرار دارد.

اما کارشناسان نفتی در این باره هشدار می دهند که شرکت های نفتی و گازی باید کمی صبر کنند. دیوید گلدوین که هماهنگ کننده مسائل بین المللی انرژی در وزارت امور خارجه آمریکا در زمان هیلاری کلینتون بود، اعلام کرد‌: «سطح تمایل در ایران بسیار بالاست اما روند انجام سرمایه گذاری واقعی در این کشور کند خواهد بود.» این ها از جمله دلایلی هستند که بر اساس آنها، تولید نفت ایران بسیار کندتر از حد انتظار افزایش می یابد و بر اساس پیش بینی های برخی مقامات ایرانی به یک میلیون بشکه در روز خواهد رسید.

علاوه بر این، ایران احتمالا می خواهد از بروز جنگ بر سر بهای نفت با عربستان سعودی -تولید کننده اصلی نفت در سازمان کشورهای صادر کننده نفت اوپک- خودداری کند .

بوشان بحری تحلیل گر مسائل اوپک در موسسه تحقیقاتی آی اچ اس انرژی در واشنگتن اعلام کرد ایران ممکن است به منظور جلوگیری از افزایش بیش از اندازه عرضه نفت در بازارهای جهانی تولید نفت خود را در ماه های نخست پس از برداشته شدن تحریم ها، بیش تر از حدود 200 هزار بشکه در روز افزایش ندهد.

آی اچ اس تخمین می زند تولید نفت ایران طی چند ماه پی در پی به افزایش ادامه خواهد داد و در پایان سال 2016 به حدود 3 میلیون و 400 هزار بشکه در روز خواهد رسید البته با فرض این که تحریم ها در بهار آینده برداشته شوند.

بحری همچنین گفت: «سقوط بهای نفت در بازارهای جهانی و جدال این کشور با عربستان سعودی به سبب افزایش اضافه عرضه در بازارها به نفع ایران نیست.» سرمایه گذاری و فن آوری های غربی می تواند به احیای صنعتی کمک کند که طی یک دهه تحریم در مقابل رقبایی همانند عراق و عربستان سعودی عقب ماند.

تولید نفت ایران از سال 2009 بیش از بیست درصد کاهش یافت و به حدود 2 میلیون و 90 هزار بشکه در روز رسید و این در حالی است که میزان تولید نفت در عراق طی این دوره با افزایش 70 درصدی مواجه بوده است. سعودی ها نیز تولید نفت خود را به شدت افزایش داده اند و در این باره رکورد تازه ای ثبت کرده اند. تولید نفت در ایران -به میزان قبل از اعمال تحریم ها- ممکن است مستلزم سرمایه گذاری های بیشتر از آنی باشد که شرکت ملی نفت ایران می تواند در زمان پایین بودن بهای نفت جذب کند.

چنین سرمایه گذاری هایی تنها در صورت برداشته شدن تحریم ها انجام خواهند شد اما مقامات غربی می گویند این سرمایه گذاری بیشتر به این موضوع بستگی دارد که آیا ایرانی های تمایل دارند به سرمایه گذاران خارجی اجازه دهند تا با استخراج از منابع این کشور پولسازی کنند یا خیر. 

یکی از مقامات یک شرکت نفتی اروپایی -که خواست نامش فاش نشود- اعلام کرد:‌ «مطمئنا بخش نفت ایران از ظرفیت های بالایی برخوردار است اما تبدیل کردن این ظرفیت به یک فرصت خوب بر اساس قرارداد تعیین می شود.»

قبل از آن که تحریم ها سبب بسته شدن بازارهای ایران به روی شرکت های غربی شوند، شرکت های اروپایی فعال در ایران به سبب قوانین سخت گیرانه مالی و همچنین کنترل های شدید اعمال شده از سوی ایرانی ها ناامید شده بودند
مقامات ایرانی در کنفرانس های مختلف اعلام کرده اند در حال رایزنی با شرکای احتمالی غربی و کار کردن بر روی قوانین اصلاح شده ای هستند که طی ماه های آتی اعلام خواهد شد اما مقامات نفتی غربی می گویند باید از جزییات بیشتری درباره اصلاح این قوانین مطلع شوند.

همایون فلک شاهی تحلیل گر مسائل ایران در موسسه وود مکنزی در ادینبورو اعلام کرد پیشنهاداتی که ایرانی ارائه کرده اند احتمالا با هدف بر طرف کردن نگرانی های کشورهای غربی است و در عین حال اولویت های ایران نیز بر اساس آنها حفظ خواهد شد. او گفت برای نمونه، بعید به نظر می رسد ایران با توافق نامه هایی موافقت کند که بر اساس آن تولید به اشتراک گذاشته خواهد شد که بدین ترتیب؛ شرکت های خارجی می توانند به نوعی بر دخایر یا منابع در میدان های نفتی مالکیت داشته باشند، یعنی همان جایی که آنها در آن سرمایه گذاری کرده اند.

فلک شاهی گفت در عوض، این احتمال وجود دارد که ایرانی ها در پی قراردادهایی هستند که بر اساس آن، آنها به منظور افزایش تولیدات با کمک سرمایه گذاری و فن آوری های غربی برای هر بشکه پول پرداخت می کنند. 

احتمال می رود این قراردادها در مقایسه با 5 تا 8 سال گذشته، طولانی مدت تر باشند و پرداخت ها نیز بر اساس بهای نفت تعیین خواهد شد.

او همچنین گفت الگوی این قراردادها احتمالا قراردادهایی خواهد بود که عراق پس از سقوط رژیم صدام به شرکت های خارجی ارائه کرد. او خاطرنشان کرد:‌ «ما فکر می کنیم ایرانی ها در تلاش برای رقابت با عراق هستند. آنها قراردادهای عراقی ها را بررسی کرده اند تا بتوانند پیشنهادهای بهتری ارائه دهند.»

مقامات ایرانی همچنین برای دست یابی به بالاترین سطح افزایش در تولید تلاش خواهند کرد.

تحلیل گران می گویند یک بعد از راهبرد ایران احتمالا تلاش برای افزایش تولید گاز طبیعی خواهد بود تا بتواند سوخت بیشتری به میدان های فرسوده نفتی ایران تزریق کند. بر اساس این تحلیل ها، ایران همچنین ممکن است خواهان توسعه میادین خود در نزدیکی مرز عراق باشد تا مانع از آن شود تا بغداد از همه منافع این میادین بهره مند شود.

دلیل این که این چشم اندازها همانند یک ثروت بادآورده به نظر نمی آیند این است که در واقع بادآورده نیستند. همان گونه که یکی از مقامات شرکت های نفتی غربی اعلام کرد، بیشتر فرصت های پیش روی شرکت های بین المللی در منطقه خاورمیانه (غرب آسیا) درباره کمک به شرکت های ملی نفتی کشورهای این منطقه برای ادامه حیات و تولید از میدان های فرسوده است.
 

چهارشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۳۷