به گزارش «
ميزنفت»، عبدالرضا حاجی حسیننژاد در گفتوگو با فارس، در پاسخ به پرسشی در زمینه اخبار منتشر شده درباره بازگشت ژاپنیها به توسعه میدان آزادگان به خصوص در بخش جنوبی آن اظهار داشت: شرکت «متن» درگیر هیچ مذاکرهای در خصوص بازگشت چینیها و ژاپنیها به میدان آزادگان نبوده است و بنده هم در این خصوص از آقای جوادی مدیرعامل محترم شرکت ملی نفت و آقای وزیر هیچ صحبتی نشنیدهام.
وی با بیان اینکه اساساً از کار آزادگان چیزی نمانده که کسی بخواهد در آن وارد شود، گفت: البته ممکن است شرکتی پول بیاورد و به تأمین مالی کمک کند اما ما همه مناقصات را برگزار کردهایم و کاری برای واگذاری باقی نمانده است.
مدیرعامل شرکت ملی مهندسی و توسعه نفت (متن) اضافه کرد: ممکن است بعضی شرکتها برای ورود به فاز دوم توسعه آزادگان تمایل داشته باشند که این مسأله به نظر زعمای نفت بستگی دارد اما در فاز یک کاری روی زمین نمانده که شرکتها وارد آن شوند.
*در حال تسویه حساب با چینیها در آزادگان هستیم
وی در ادامه اظهار داشت: در مورد چینیهایی که قبلاً در این میدان کار میکردند نیز مطلبی مطرح نشده است و چون در حال تسویه حساب با آنها هستیم برگشت آنها هم مطرح نیست.
حسیننژاد ادامه داد: چینیها ادعاهایی مطرح کردند که آقای وزیر دستور بررسی آن را به ما دادهاند و ما هم در حال بررسی هستیم اما آنها حق و حقوق چندانی در این میدان ندارند.
وی افزود: ژاپنیها با مقامات نفت به طور کلی مذاکره کردهاند اما به نظر میرسد حتی اگر بخواهند برای توسعه این میدان وارد شوند تنها راه آن آوردن پول باشد چرا که ما پیمانکاران را انتخاب کردهایم و یا پیمانکاران داخلی پروژه را پیش میبریم و با همه مشکلات و سختیها امیدواریم در زمان تعیین شده به جای خوبی برسیم.
پس از ملاقات هیئت اقتصادی ژاپنی با مدیران ارشد صنعت نفت ایران بعضی رسانههای ژاپنی از قول منابعی در صنعت نفت ایران که از آنها نام برده نشده از بازگشت شرکتهای ژاپنی به توسعه میدان آزادگان خبر دادند.
در عین حال پیش از این بعضی رسانههای خارجی نیز از بازگشت چینیها به توسعه این میدان مهم خبر داده بودند.
میدان نفتی آزادگان بزرگترین میدان نفتی کشف شده در دههها اخیر در ایران و مهمترین امید ایران برای افزایش ظرفیت تولید نفت محسوب میشود. شرکت اینپکس ژاپن پس از 6 سال مذاکره، در سال 82 قرارداد توسعه میدان آزادگان را در اختیار گرفت اما به دلایل مختلف از جمله مشکلات عمده قراردادی تا سال 89 هیچ اقدام موثری برای توسعه این میدان انجام نداد و در این سال از توسعه این میدان کنار رفت.
علاوه بر معطلی بیش از 10 ساله ژاپنیها برای توسعه این میدان مهم، ایرادات فنی بسیار مهمی بر طرح ژاپنی ها برای توسعه این میدان وارد است، چنانکه پس از سپردن کار به پیمانکاران ایرانی برای دستیابی به تولید زودهنگام در این میدان، تولید 50 هزار بشکهای اولیه از این میدان توسط پیمانکار ایرانی با سرمایهگذاری 300 میلیارد تومانی شد. در حالی که ژاپنیها برای تحقق همین مرحله 2 میلیارد دلار طلب کرده بودند.
پس از ژاپنیها، شرکت CNPC چین برای توسعه بخش جنوبی این میدان قدم جلو گذاشت و قرارداد بست که این شرکت هم به دلیل کمکاری و البته مخالفت بخشی از بدنه نفت، دو سال پیش از این میدان خلع ید شد.