۰
گزارش خواندنی الجزیره

در جهان نفت چه خبر است؟

زمانی دیک چنی معاون جرج بوش رئیس جمهور سابق سابق آمریکا گفته بود که خداوند صلاح ندیده است، نفت به کشورهایی داده شود که دموکراسی دارند اما باید توجه داشت که آمریکا هرگز به دنبال استقرار دموکراسی در کشورهای دارنده نفت نبوده است.
در جهان نفت چه خبر است؟
به گزارش «ميزنفت»، الجزیره انگلیسی در گزارشی نوشت:

نقش نفت در کشورهای مختلف دارنده این ثروت طبیعی کاملا روشن است. کشورهای نفت خیز با تکیه بر این طلای سیاه به اعمال نقش و نفوذ در معادله های بین المللی مبادرت می کنند. این کشورها از افزایش شدید قیمت نفت در بازارهای جهانی ، سود کلانی به دست می آورند.

هفت شرکت بزرگ نفتی جهان به نامهای اکسون، موبایل، شورون، گالف ، شل، بریتریش پترولیوم و تکساکو که هفت خواهر نفتی نامیده می شوند، غولهای نفتی جهان به شمار می روند. همین شرکت های نفتی کشورها را به جان هم می اندازند تا کشور دیگری را ویران کنند. کشورهایی که این کالای حیاتی را ندارند به کشورهای دیگر یورش می برند تا با تهاجم خود، این کالای گرانبها را به دست بیاورند. 

در خاورمیانه و درجایی که شط العرب (اروند رود) به فرات می پیوندد، نیز یکی از کانونهای عظیم نفتی جهان واقع است. شناورهای آمریکایی نیز در اطراف پایانه های نفتی عراق در آب های منطقه بویژه پایانه نفتی البکر دیده می شوند. نفت عراق در کنترل آمریکا قرار دارد و این وضع برای عراقی ها ، تحقیر شدید است. مسئولان نفتی عراق از این وضع ناراحت هسند. 


این رسانه سپس به ایران پرداخت و به نقل از فرانسیس پرین روزنامه نگار فرانسوی نوشت: ایران منابع عظیم نفت و گاز دارد که به بهره برداری نرسیده است. علت این مسئله نیز تحریم های آمریکا و تحریم های بین المللی است. بخشی از تحریم های مذکور، بخش نفت و گاز ایران را هدف قرار داده است. به همین علت، شرکت های بزرگ نفتی غرب حاضر نیستند، در ایران فعالیت کنند.وی نتیجه گیری کرد، نتیجه این وضع آن است که ایران بیش از پیش منزوی شده است.

ایران برای توسعه میدان های نفت و گاز خود به سرمایه گذاری عظیم خارجی نیاز دارد. منابع نفت و گاز ایران عظیم است. ایران ازنظر منابع نفت و گاز درزمره سه کشور برتر جهان قرار دارد. ایران نقش اساسی در دغدغه های آتی انرژی جهان دارد.

کامل الحرمی کارشناس نفتی در کویت در این خصوص گفت: ما باید با دوستان ایرانی خود دوست باشیم. ایران تنگه هرمز را در کنترل خودش دارد. ایران منابع زیادی از نفت جهانی را در خود جا داده است. ایران در مناطق ملتهب منطقه ازجمله عراق و غزه و لبنان حضور و نقش دارد. ایران در همه جای منطقه ، التهاب بوجود می آورد. ایران نه تنها در کشورهای منطقه بلکه در عرصه بین المللی این کار را انجام می دهد و همه نگران این مسئله هستند. 

آمریکا نیز نگران رویکرد ایران است. تنگه هرمز در امتداد آب های ایران، یکی از راهبردی ترین و مهمترین و آسیب پذیرترین مناطق در جهان است. ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا بر مهمترین آبراه جهان یعنی تنگه هرمز نظارت دارد. بیش از 15 میلیون بشکه نفت هر روز از تنگه هرمز جابجا می شود.

 پارس جنوبی ایران به سرمایه گذاران خارجی نیاز دارد. از سال 1996 تحریم های آمریکا سبب فلج شدن صنعت نفت وگاز سومین تولید کننده بزرگ نفت در جهان شده است. این تحریمها، حلقه فشارها را در دور  ایران تنگ تر کرده است. آمریکا ایران را به تلاش برای ساخت تسلیحات هسته ای متهم کرده است. با تشدید تحریم ها علیه ایران، شرکت های بزرگ نفتی یعنی توتال و شل از ایران خارج شدند. آخرین شرکت های نفتی خارجی که در ایران فعال بوده اند، چینی و مالزیایی و هندی بوده اند. 

دانگ ژیو چینگ رئیس مرکز پژوهش های نفتی پکن پکن در این خصوص گفت: اتهامات غرب علیه ایران به نفع چین تمام شده است. اتهامات مطرح علیه ایران کاملا بی اساس است. اینکه چند کشور با کشوری اختلاف داشته باشند به معنای آن نیست که کشورهای دیگر نیز باید از خواست و کار آنها دنباله روی کنند. چین دیپلماسی خودش را دنبال می کند بدون آنکه دستورات سازمان ملل متحد را نقض کند. این کار کاملا عادی است. ما با اتهامات غرب علیه ایران مخالف هستیم. اگر آمریکا با کشوری اختلاف داشته باشد، به این معنا نیست که دیگر کشورهای جهان نیز باید دنباله روی آمریکا باشند. این کار کاملا اشتباه است. 

کامل الحرمی در ادامه گفت: چین دومین اقتصاد جهان است و می خواهد به اولین قطب اقتصادی جهان تبدیل شود. چین برای تبدیل شدن به این قدرت اول جهانی به نفت نیاز دارد. چین در این خواست تنها نیست. چین و آمریکا که دو مصرف کننده بزرگ نفت هستند، با هم به شدت رقابت می کنند تا به انرژی دسترسی داشته باشند. فعلا این جنگ در عرصه دیپلماتیک و سیاسی است. چین همانند آمریکا به شدت نگران امنیت انرژی است. چین به شدت نگران تامین امنیت انرژی و تضمین این مسئله است. این کشور آسیایی همانند آمریکا نگران وابستگی شدید به نفت منطقه خاورمیانه است. چین نگران وابستگی شدید به آمریکا است به این معنا که اگر با آمریکا درگیر شود، نیروی دریایی آن کشور، خلیج فارس را به روی شناورهای چینی ببندند. 

دیپلماسی جدیدی در عرصه بین المللی با تمرکز روی بازار نفت شکل گرفته و توسعه پیدا کرده است. قیمت جهانی نفت سبب تقویت موقعیت و قدرت کشورهای تولید کننده نفت شده است. شماری از این کشورهای تولید کننده نفت در کنترل آمریکا نیستند.این کشورها ، روسیه و ایران و ونزوئلا هستند. 

یک کارشناس ونزوئلایی در این خصوص گفت: وقتی قمیت نفت به 100 دلار در بشکه رسید، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه و هوگو چاوز رئیس جمهور سابق ونزوئلا، همانند گوریل هایی 500 کیلوگرمی و عظیم الجثه شدند و وقتی نفت به 40 دلار رسید، آنها به شامپانزه های کوچک تبدیل شدند. بنابراین وقتی قیمت نفت بالا می رود، چنین رهبرانی قدرت می گیرند. راه تبدیل کردن چنین افرادی به شامپانزه هایی فاقد قدرت بسیار ساده است. برای این منظور ، باید عربستان سعودی را تشویق کرد تا نفت بیشتری تولید کند. وقتی عربستان سعودی نفت بیشتری تولید کند، قیمت نفت کاهش می یابد و این مسئله سبب بروز مشکل برای کشورهای تولید کننده نفت می شود که قدرت آنها به علت اتکاء به نفت بیش از قدرت واقعی شان شده است. 

زمانی دیک چنی معاون جرج بوش رئیس جمهور سابق سابق آمریکا گفته بود که خداوند صلاح ندیده است، نفت به کشورهایی داده شود که دموکراسی دارند اما باید توجه داشت که آمریکا هرگز به دنبال استقرار دموکراسی در کشورهای دارنده نفت نبوده است. وقتی در چنین کشورهایی دموکراسی وجود نداشته باشد، بهره برداری از ثروت عظیم نفتی آنها بسیار آسانتر خواهد بود زیرا می توان با دیکتاتورهای حاکم بر این کشورها راحت تر همکاری کرد و تبانی داشت. 

با خودسوزی جوان تونسی یعنی محمد بوزیده در بازار میوه فروشان تونس، بهار عربی کلید خورد. دیوار ترس در کشورهای عربی فروریخت و نسل جدید جوانان عربی ، صدای آزادی خواهی خودشان را بلندکردند. این صداها برای خانواده های حاکم بر کشورهای دارنده نفت در منطقه بسیار نگران کننده بود. با خیزش کشورهای عربی، کل جهان دچار لرزه شد. با این تحول، دیکتاتوری ها در منطقه سقوط کرد و نظامهای سلطنتی دچار لرزه شد. تاثیر زنجیره وار وحشتناک این مسئله همانند آتشی بود که دامنه آن ممکن است به عربستان سعودی نیز کشیده شود.

عربستان سعودی همانند بانک جهانی نفت است. کارشناسان می گویند اگر این ناآرامی ها به عربستان سعودی برسد، آثار فاجعه بار آن بسیار شدید خواهد بود و هیچکس قادر نخواهد بود از این تاثیرات فرار کند زیرا همه به نفت عربستان سعودی وابسته هستند. با رسیدن بحران به عربستان سعودی، قیمت نفت در بازارهای جهانی به صورت بی سابقه ای افزایش خواهد یافت. آثار سوء این مسئله نه تنها از نظر اقتصادی مشهود خواهد بود بلکه مشکل جدی درزمینه فقدان نفت در جهان بروز خواهد یافت. 

شهر هوستون در آمریکا به منزله پایتخت نفتی جهان است. هفت خواهر نفتی جهان در این شهر حضور پررنگ دارند. باشگاه نفتی هوستون بسیار پویا است. پویایی صنعت نفت سبب رونق شدید فعالیت این هفت خواهر نفتی جهان شده است. شرکت های اکسون، شل، شورون، بریتیش پترولیوم و توتال و گالف هرساله میلیاردها دلار پول به جیب می زنند. این شرکت ها در فاصله ای بسیار زیاد از میدان های نفتی ، در بازارهای بورس ثروت خود را به دست می آورند. این شرکت ها از محل گمانه زنی ها درباره نفتی که وجود خارجی ندارد، سود کلانی به دست می آورند. این شرکت ها دانش و تجهیزات و فناوری لازم برای فعالیت های نفتی و گازی را دارند. 

البته در کنار فعالیت این هفت خواهر نفتی جهان باید به شرکت های ملی نفتی کشورهایی نیز توجه داشت که صنایع نفت آنها ملی شده است. شرکت سعودی آرامکو بزرگترین و پیشرفته ترین شرکت نفتی جهان است. در روسیه نیز شرکت گازپروم فعال است و سزار جدید این کشور یعنی ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه، این شرکت را از کنترل معدود ثروتمندان مسکو خارج کرده است. 

شرکت ملی نفت چین نیز در حال قدرت گرفتن است. این شرکت دومین شرکت بزرگ نفتی جهان از نظر ارزش است. 
شرکت ملی نفت ایران نیز حق انحصاری اکتشاف و استحصال و انتقال نفت خام را در ایران برعهده دارد. ایران پس از عربستان سعودی، دومین کشور بزرگ تولید کننده نفت در میان کشورهای عضو اوپک است. 

شرکت نفتی ملی ونزوئلا که هوگو چاوز با ساختار جدیدی آن را بنیان نهاد، دیگر شرکت مطرح در این حوزه است. 
شرکت نفتی پتروبراس برزیل یکی از شرکتهای مطرح نفتی بویژه در حوزه تولید نفت از منابع زیرآبی است. این شرکت روزانه دو میلیون نفت تولید می کند. 

شرکت نفتی پتروناس مالزی نیز در این حوزه بسیار فعال است. پتروناس در سال 2012، سودده ترین شرکت نفتی آسیا بود. 

این هفت شرکت نفتی ملی ، که هفت خواهر نفتی جدید جهان به شمار می روند، حدود یک سوم تولید نفت و گاز را در جهان در اختیار خود دارند. بیش از یک سوم منابع نفت و گاز جهان نیز در کشورهایی واقع است که این شرکتهای ملی فعالیت دارند. هفت خواهر نفتی قدیمی یا همان غول های قدیمی نفت، فقط یک دهم نفت جهان را تولید می کنند و فقط سه درصد ذخایر نفت و گاز جهان را دارند.

کارشناسان می گویند برای بازیگران جدید، قواعد جدید لازم است. هفت خواهر نفتی قدیمی به این قواعد پایبند نبودند. این هفت خواهر نفتی قدیمی برای مدت یک قرن، کشورهای دارنده نفت را غارت کردند و در مسیر کار خود، جنگ و فقر و مصیبت را به بار آوردند. واقعیت مسموم کننده مربوط به نفت ، واقعیتی دیرپای است.
سه شنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۷:۵۹
کد مطلب: 7953
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *