۰
زنگنه برای چه چیزی به اوپک رفت؟

طلب سهمیه از دست رفته

ثبيت توليد تصميم اعضاي سازمان كشورهاي صادركننده نفت جهان در اجلاس ۱۶۷ اوپك بود؛ تصميمي كه پيش‌بيني مي‌شد اتخاذ شود تا براي هشتمين دوره پي در پي سطح توليد اين سازمان ثابت بماند. این به کنار، از «توپ پر» زنگنه برای اوپک هم باد گفت که این بار بی پروارتر وارد گود شد.
طلب سهمیه از دست رفته
به گزارش «ميزنفت»، ثبيت توليد تصميم اعضاي سازمان كشورهاي صادركننده نفت جهان در اجلاس ۱۶۷ اوپك بود؛ تصميمي كه پيش‌بيني مي‌شد اتخاذ شود تا براي هشتمين دوره پي در پي سطح توليد اين سازمان ثابت بماند. 

موضع ايران در اين نشست تثبيت توليد نفت بود هرچند معتقد است روند قيمتي نفت خام بايد با كاهش سطح توليد اوپك در نشست قبلي اصلاح مي‌شد اما كشورهاي حوزه خليج فارس اين سازمان، رأي به تثبيت توليد دادند. قيمت نفت از آن زمان تا به امروز افزايش يافت و بيش از ۶۰ دلار در هربشكه رسيد؛ قيمتي كه در آن روزها در حال نزديك شدن به زير ۴۰ دلار بود اما با كاهش توليد نفت امريكا و بخشي ديگر از نقاط جهان بهبود يافت. با وجود آنكه وزير نفت كشورمان در حاشيه اين اجلاس گفت ايران از قيمت فعلي نفت راضي نيست اما علي النعيمي مرد كهنه كار نفت عربستان معتقد بود رضايت كامل از قيمت نفت دارد.
اين در شرايطي است كه عربستان با كاهش درآمدهاي نفتي و كسري بودجه دست و پنجه نرم مي‌كند اما به هر حال سياست اين كشور منبعث از سياست‌هاي كلان سياسي اين كشور بر حفظ وضعيت موجود تأكيد دارد. 

عربستان معتقد است بازار نفت طي ماه‌هاي گذشته شاهد افزايش تقاضاي جهاني، بهبود رشد اقتصاد جهاني و كاهش عرضه نفت توسط توليد كنندگان غير اوپكي بوده است. 

النعيمي اما در پاسخ به سؤالي در مورد احتمال بازگشت قيمت نفت به حدود ۱۰۰ دلار گفت: عوامل متعددي در قيمت گذاري نفت در جهان دخيل هستند و جهان نبايد در محاسبات خود به قيمت‌هاي كنوني تكيه كند، چراكه قيمت‌ها به صورت روزانه بالا يا پايين مي‌شوند. 

در مقابل موضع النعيمي، بيژن نامدار زنگنه با مطالبه بازپس‌گيري سهم ايران به وين رفت. زنگنه مي‌دانست بهترين تصميم در شرايط فعلي تثبيت توليد است، لذا همه تلاش خود را براي گرفتن «سهم خورد شده» ايران در سهميه‌هاي صادراتي به كار گرفت. 

وي در ابتدا نامه‌اي به دست اعضاي اوپك داد كه فحواي آن بازگشت سطح صادرات نفت ايران به پيش از تحريم‌ها بود و از آنها درخواست كرده بود خود را براي پس دادن سهم ايران آماده كنند؛ نامه‌اي كه نشان از «توپ پر» وزير نفت ايران داشت كه طي دو سال گذشته همواره بر آن تأكيد داشت. زنگنه گفت كه يك ماه پس از لغو تحريم‌ها، ايران ۵۰۰ هزار بشكه نفت روانه بازار مي‌كند؛ اين پيام نسبت به ساير اظهارات گذشته زنگنه جنبه تهديد‌آميز براي اوپك داشت به طوري كه رسانه‌هاي جهان نوشتند ايران به هر طريقي كه ممكن است مي‌خواهد سهم خود را بازستاند و صدايش را به همه برساند. وال استريت ژورنال: « ايران تلاش مي‌كند صدايش در اوپك شنيده شود.» 

با اين وجود زنگنه در سخنراني خود جانب همراهي با اوپك را گرفت و گفت: اضافه توليد نفت سبب فشار آمدن به قيمت‌ها در بازار مي‌شود. معتقديم بازگشت نفت ايران به بازار به طور تدريجي انجام مي‌شود و به زمان زيادي نياز ندارد. ما بلافاصله يا يك ماه پس از لغو تحريم‌ها، روزانه نيم ميليون بشكه نفت عرضه مي‌كنيم و پس از شش تا هفت ماه به سطح يك ميليون بشكه در روز مي‌رسيم. 

زنگنه با تأكيد بر همراهي اوپك براي بازگشت ايران به بازارهاي جهاني نفت گفت: مطمئن هستم كشورهاي عضو اوپك همراهي مي‌كنند و بازگشت ايران را به بازار مدنظر قرار مي‌دهند. افزايش عرضه نفت ايران، تأثير منفي بر بازار نخواهد گذاشت. 

اما در آن سوي دوئل، النعيمي مانند گذشته واكنش نشان داد: «نگران بازگشت نفت ايران و ليبي به بازار نيستيم، صد‌درصد از شرايط عرضه و تقاضا در بازار نفت خشنود است.» 

النعيمي در گفت‌وگو با الحيات افزود: شاهد افزايش تقاضا براي نفت هستم و در روند رشد اقتصاد جهاني نيز بهبودهايي مشاهده مي‌شود و همزمان عرضه نفت از سوي توليدكنندگان خارج اوپك نيز كاهش يافته است. در نتيجه من صددرصد از شرايط بازار خشنودم ولي مسئله قيمت‌ها، موضوعي متفاوت است. 

وي در پاسخ به سؤالي در اين خصوص كه آيا قيمت نفت بار ديگر به سطح ۱۰۰ دلار در هر بشكه باز مي‌گردد يا خير، گفت: خدا مي‌داند. هيچ كسي نمي‌تواند آن را پيش‌بيني كند. من به جهان مي‌گويم كه بيش از حد ذهن خود را مشغول قيمت‌ها نكند. قيمت‌ها در بازار مشخص مي‌شوند و عناصر مختلفي در آن تأثير دارند قيمت‌ها هر روز بالا و پايين مي‌روند. 

وزير نفت عربستان همچنين با تأكيد بر آنكه نگراني‌اي از بابت بازگشت نفت ايران و ليبي به بازار ندارد، گفت: من به‌خوبي بخش مبادلات نفتي را مي‌شناسم. امروزه دنيا روزانه ٩٣ ميليون بشكه نفت مصرف مي‌كند كه اگر ميعانات و ديگر موارد را از آن كم كنيم، مصرف جهاني به روزانه ٧٥ ميليون بشكه مي‌رسد. از سوي ديگر نرخ كاهش طبيعي توليد نيز ١٠ درصد در سال است كه معادل از دست رفتن سالانه ۵/۷ ميليون بشكه در روز مي‌شود كه اين ميزان را مي‌توان با حفر چاه‌هاي جديد جبران كرد. 

همزمان با خواسته‌هاي ايران كشورهاي ديگر نيز مطالبات خود را ارائه دادند؛ كويت از لزوم تثبيت ميزان توليد گفت، الجزاير به دنبال كاهش كاهش توليد بود، عراق براي سهم آينده خود تضمين خواست، ونزوئلا برنامه‌اي بلند‌مدت براي توليد و قيمت نفت طلب كرد، آنگولا به نفت ۸۰ دلاري اشاره كرد و ليبي براي مبارزه با داعش كمك خواست. وزير نفت هند كه در حاشيه اين اجلاس حضور داشت از اوپك خواست به هندي‌ها تخفيف دهد. 

دبيركل اوپك هم از كشورهاي توليدكننده نفت خواست علاوه بر نفت، به دنبال منابع درآمدي ديگري نيز باشند: «بسياري از توليدكنندگان نفت به شدت به درآمدهاي ناشي از فروش اين حامل انرژي وابسته هستند و به همين خاطر نيز سقوط قيمت نفت در چند ماه گذشته مشكلات اقتصادي زيادي را براي اين كشورها ايجاد كرده است. اوپك پيش‌ بيني مي‌كند تقاضاي جهاني نفت تا سال ٢٠٤٠ ميلادي با افزايشي حدود ١٨ ميليون بشكه در روز، به روزانه ١١١ ميليون بشكه برسد.»
با همه اين مباحث، ظهر روز گذشته اجلاس ۱۶۷ اوپك برگزار شد و اعضاي اين سازمان به تثبيت توليد ۳۰ ميليون بشكه‌اي خود رضايت دادند تا براي بار هشتم سقف توليد اوپك با همه فراز و فرودهاي بازار نفت طي چهار سال گذشته، آب از آب اوپك تكان نخورد.

منبع: جوان
شنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۴۹
کد مطلب: 6562
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *