به گزارش «
ميزنفت»، اسفندیار رحیم مشایی، محرابیان را ۴ ساعت پشت در اتاق رئیس جمهور نشاند تا نشان دهد که تا چه اندازه با برکناری احمد قلعه بانی مخالف است ولی محرابیان قلعه بانی را نمی خواست که نمی خواست.
بعد از ۴ ساعت انتظار دیدار میسر می شود و نتیجه آن چه می شود که محرابیان می خواست. قلعه بانی از ایدرو می رود اما به جایی بهتر!
محرابیان بی تفاوت به تماس هایی که پس از ترک جلسه با سایر وزرا گرفته می شود راهی وزارتخانه خود شد هرچند که کمتر از دو سال بعد، به بهانه ادغام وزارتخانه ها و پروژه حذف «سه میم» با میرکاظمی و محصولی قدرت خود را از دست می دهد.
بعد از این جلسه بود که تماس فوری با وزیر نفت برقرار می شود و مدیرعامل جدید شرکت ملی نفت به میرکاظمی معرفی می شود. این دستور به حدی جدی بود که وزیر نفت بدون مخالفت با آن، در روزهای برگزاری نمایشگاه نفت تهران و در یک بدعت منحصر به فرد ، قلعه بانی را مدیرعامل جدید شرکت ملی نفت معرفی می کند.
احمد قلعه بانی مدیرعامل شرکت ملی نفت شد؛ قطعا خود قلعه بانی نیز در رویاهای تنهایی خویش این روزها را متصور نبود که یک شبه به سمتی دست یابد که هیچ از آن نمی دانست اما وی مدیرعامل شرکت ملی نفت شد. قلعه بانی به همان اندازه که با نفت «غریب» بود با ایدرو «قریب» پس شد آنچه که انتظارش می رفت. ایدرو یک شبه صاحب فاز ۱۴ پارس جنوبی شد!
کوچ احمد قلعه بانی به شرکت ملی نفت ایران شاید برای هر پیمانکاری که شیرین نبوده باشد برای ایدرویی ها بسیار دل نواز بود؛حضور در پروژه ای بزرگ که به معنای واقعی رخت ابر پروژه را بر تن کرده است هیچ گاه در طرح های سازمان سابق متبوع قلعه بانی جایی نداشت چه رسد که پروژه ای با حجم میلیارد دلاری ، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران را در جنوب کشور متمرکز کند.
قلعه بانی برای آنکه از قانون تخطی نکرده باشد فاز ۱۴ را از ۱۳ جدا کرد زیرا طبق قانون برای پروژه های دوفاز به بیشتر، یک شرکت نمی تواند به تنهایی توسعه را بر عهده بگیرد و باید با تشکیل کنسرسیوم پروژه را راهبری کند اما ایدرو می خواست تک باشد که تک هم شد.
صفر خلیل ارجمندی معاون سابق قلعه بانی در ایدرو که قرار بود جایگزین علی وکیلی شود چند روز قبل از اعلام رسمی حضور ایدرو در پارس جنوبی گفته بود که ایدرو واگذاری فاز ۱۴ پارس جنوبی را اقدام انقلابی مدیرعامل نفت می داند.
از دیگر سو راهروهای طبقات بالای وزارت نفت هم حال و هوایی دیگر به خود گرفته بود . دلیل هم ،رفت و آمدهای برخی از مدیران ایدرو به اتاق قلعه بانی بود. خبرهای موثق حاکی از ان بود که قرار است علی وکیلی مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس از کار برکنار شده و صفر خلیل ارجمندی بر این مسند تکیه زند؛علت هم یک موضوع بود:"مخالفت وکیلی با واگذاری فاز ۱۴ به ایدرو"
فاز ۱۴ به ایدرو رسید و پس از آن فاز ۱۷ و ۱۸ به نام ایدرو ثبت شد. ۴ سال مدیرعاملی قلعه بانی در نفت تمام شد و مدیرعامل شرکت ملی نفت به پاس فرصت هایی که به ایدرو داده بود صاحب یکی از صندلی های هایت رئیسه این سازمان شد.
با این وجود وی کماکان مشتری جدی پارس جنوبی است و وزیر صنعت، معدن و تجارت را مجاب کرده است تا برای حضور ایدرو در فاز نحس ۱۱، پا پیش گذاشته و از طریق اسحاق جهانگیری، کلید این پروژه را از زنگنه دریافت کند حال آنکه سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران هرچه در پارس جنوبی کاشته است به درو نرسیده است.
شاید این روزها بتوان به این موضوع بیشتر اندیشید که قلعه بانی هرچند ۴ سال مدیرعامل شرکت ملی نفت بود اما ذاتا یک ایدرویی است و بیگانه با نفت؛ اگر محرابیان با حضور قلعه بانی در ایدرو مخالفت نمی کرد ...!