ایران، بحرین را به جان عربستان می اندازد

به گزارش «ميزنفت»، راب نیکولوسکی در تحلیلی برای این پایگاه اینترنتی نوشت: کاهش قیمت نفت، اقتصادهای روسیه، ایران و ونزوئلا را به شدت به عقب خواهد راند. 

در حالی که نتیجه بحران های فعلی، در پیش روی ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه است، دولت ایران و جانشین هوگو چاوز در ونزوئلا، به دنبال این نیستند که همدردی کشورهای دیگر را برانگیزند و به همین دلیل برخی تحلیلگران سیاس خارجی نگران این هستند که رهبران این کشورها به کاهش نفت، چه واکنشی نشان خواهند داد. 

استفن سزابو، مدیر اجرایی آکادمی ترنس آتلانتیک  اظهار داشت:«با توجه به این وضعیت نفت، می تواند همه چیز، مسیر خیلی متفاوتی را در پیش بگیرد.» 

وی در ادامه افزود،‌رهبری در این کشورها در قبال مردم کاملا مسئولانه برخورد نمی کند و آنها می توانند به دیگران ضربه بزنند. 

هر سه کشور برای ادامه بقای دولت های خود به قیمت بالای نفت متکی هستند. 

براساس آخرین ارزیابی های صندوق بین المللی پول،‌دوتچ بانک و اداره اعتبار سنجی فیچ، روسیه برای تامین بودجه خود به نفت ۹۸ دلار برای هر بشکه نیاز داردو ونزوئلا نیز برای تامین هزینه های خود به نفت صدو هفده دلار و نیمی برای هر بشکه نیاز دارد و قیمت نفت مناسب برای ایران نیز بیشتر از ۱۳۰ دلار و هفتاد سنت برای هر بشکه است. 

استیو هانک، استاد اقتصاد کاربردی دانشگاه جان هاپکینز و مدیر پروژه ارزهای در خطر در موسسه کاتو به پایگاه اینترنتی دیدبان گفت، این برای ونزوئلا بسیار ‌بد است. آنها واقعا تحت فشار هستند. این یک معضل آنی است. این یک چیز چارچوب بندی شده و تئوریک نیست. آنها با یک کسری مالی بزرگ روبرو هستند و به دلیل نفت، بزرگتر نیز خواهد شد. 

تولید نفت ونزوئلا به پایین ترین حد خود از بیست سال گذشته رسیده است. 

این نگرانی وجود دارد که آشفتگی اقتصادی در ونزوئلا و ایران ممکن است این دو رژیم را به سمت اقدامات خطرناک برای ماندن خودشان در قدرت وادارد. 

سزوبا همچنین اظهار داشت، زمان بسیار خطرناکی است. شرایط حتی از زمان دوران جنگ سرد نیز خطرناکتر است. 

‌در ایران،‌سخت است که بگویم تا چه میزان کاهش قیمت نفت می تواند به اقتصاد داخلی ضربه بزند. در اول ماه دسامبر، قیمت نان در ایران، سی درصد افزایش یافت و حسن روحانی،‌رئیس جمهور ایران یک بودجه محتاطانه و فشرده فرستاد. ولی هم زمان،‌در همان بودجه خواستار افزایش سی و سه درصدی هزینه های دفاعی شده است. 

همچنین مشخص نیست که اقتصاد ایران تا چه حد تحت تاثیر پیشرفت های برنامه هسته ای ایران است که برای اسرائیل به عنوان یک تهدید وجودی محسوب می شود. همچنین روحانی، کاهش قیمت نفت را فریبکارانه توصیف کرده و آن را بخشی از توطئه سیاسی توسط برخی کشورهای مشخص دانست. 

هر چند سعودی ها این مسئله را انکار می کنند،‌اما دست کم برخی از تصمیمات اتخاذ شده توسط اوپک برای حفظ تولید نفت، نوعی انتقام گیری از ایران است که از رژیم بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه حمایت می کند.در مقابل سعودی ها نیز از نیروهایی که علیه بشار اسد می جنگند،‌حمایت می کند. علاوه بر این، ایران به شدت از شیعیان که یک شاخه از اسلام است، حمایت می کنند، در حالی که عربستان سعودی به شدت از سنی ها حمایت می کند. 

آیا ایران با حمایت از جمعیت شیعی در بحرین که در مجاورت برخی از غنی ترین حوزه های نفتی عربستان سعودی است، می تواند برای این کشور دردسر درست کند؟ یا اینکه آیا می تواند تنگه هرمز راببندند که سی درصد نفت خام منتقل شده از طریق دریا، از آنجا عبور می کند؟ 

دولت ایران روابط بسیار گرم توسعه یافته ای با روسیه دارد. والتر روسیل مید استاد سیاست خارجی کالج ییل و یارد اظهار داشت یک سناریوی احتمالی برای پوتین وجود دارد که هم می تواند به خودش کمک کند و هم برخی از عناصر رژیم ایران را یاری دهد. 

مید در مقاله ای در پایگاه منافع آمریکایی (دِ امریکن اینترست)نوشت، آیا روشی وجود دارد که سیاست خاررجی روسیه آیا می تواند در خاورمیانه بحرانی ایجاد کند که قیمت نفت را به قبل از سقوط آن برگرداند. 

واضح ترین شیوه ای که می تواند برای رسیدن به این وضعیت در پیش گیرد، بحث گفتگوهای هسته ای در ایران است و شاید با حمایت کامل از مواضع اصولگرایان ایرانی، این فرصت ایجاد شود که مذاکرات شکست بخورد.به وجود آمدن هر نوع نگرانی جدی درباره احتمال بروز جنگ در خلیج فارس می تواند برای اوضاع مالی روسیه خبر خوبی باشد.

سه شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۳ ساعت ۱۶:۴۶