به گزارش
میز نفت، سرپرست معاونت راهبری تولید شرکت برق حرارتی آمار مهمی داده است؛ او گفته است:« وجودی مخازن
سوخت مایع نیروگاهها نسبت به سال گذشته دو میلیارد لیتر کمتر است.»
این گزاره به این معنی است که سوخت مورد نیاز در مخازن نیروگاهی وجود ندارد و رقم 2 میلیارد لیتر، یعنی یا دولت سیزدهم کم کاری کرده و یا دولت چهاردهم. دولت جدید از شهریور 1403 کار خود را آغاز کرد و با توجه به نیمه خالی بودن مخازن، با افزایش تولید در پالایشگاه ها تصمم گرفت از همه ظرفیت ها برای افزایش حجم ذخایر استفاده کند.
آمارها سخن می گویند
بر اساس آمارهای رسمی، میزان ذخایر سوخت مایع در تاریخ 31 مرداد 1403 در مقایسه به سال گذشته خود، نشان می دهد 2 میلیارد لیتر کاهش ذخیره سازی صورت گرفته است.
با افزایش تولید گازوئیل، رشد 122 درصدی در تحویل سوخت مایع ثبت شد اما با این وجود، نتوانست عدد تجمیعی ذخایر سوخت را افزایش دهد و همچنان، 2 میلیارد لیتر کمبود وجود دارد. علت این موضوع، به کم کاری دولت 1+12 بر می گردد که هنوز کسی نمی داند چرا مخازن را نیمه خالی تحویل داده است.
به عنوان نمونه، میزان ذخیرهسازی گازوئیل نیروگاهی در تیرماه سال گذشته، حدود ۲/۹ میلیارد لیتر بوده که این عدد برای امسال با یک کاهش وحشتناک مواجه شده و به رقم ۱/۳ میلیارد لیتر رسید. این روند در مرداد هم ادامه داشت تا رسما، یک خرابکاری مهندسی شده شکل بگیرد.
اگر نهادهای نظارتی ورود می کردند
میز نفت برای تخستین بار در تاریخ 30 تیر 1403 این آمار را منتشر کرد و شرکت ملی پالایش و پخش که مدیریتش بر عهده جلیل سالاری بود، ترجیح داد با سکوت این خیانت تاریخی را مشمول گذر زمان کند. در گزارشی که به تاریخ فوق الذکر منتشر شد، پیش بینی شده بود این اقدام با هدف خرابکاری زمستانی انجام شده است که همین نیز شد.
ضمن آنکه با وجود افزایش تحویل سوخت به نیروگاهها، چون واحدهای تولید برق با سوخت مایع کار میکنند، پس طبیعی است ذخایر متناسب با مصرف ثابت بماند. ۲ میلیارد لیتر کسری هم، محصول کمکاری دولت قبل در ۵ ماه پایانی عمر خود است.