سفر به 20 سال پیش:
ماجرای تغییر ساختار فروش نفت ایران
میز نفت - در دوران زنگنه اول در نفت، آقای وزیر تمرکز جدی روی ساختار صنعت نفت داشت؛ از مبادی تولید گرفته تا فروش و بازاریابی نفت و فرآورده‌های نفتی. در همان دوره، زنگنه روی مدیریت امور بین‌الملل شرکت ملی نفت دست گذاشت و در جلسه‌ای اعلام کرد می‌خواهد، برای سامان دادن به فعالیت بازاریابی نفت، این مدیریت را به شرکت تبدیل کند.
به گزارش میز نفت، در دوران زنگنه اول در نفت، آقای وزیر تمرکز جدی روی ساختار صنعت نفت داشت؛ از مبادی تولید گرفته تا فروش و بازاریابی نفت و فرآورده‌های نفتی. در همان دوره، زنگنه روی مدیریت امور بین‌الملل شرکت ملی نفت دست گذاشت و در جلسه‌ای اعلام کرد می‌خواهد، برای سامان دادن به فعالیت بازاریابی نفت، این مدیریت را به شرکت تبدیل کند.
این تصمیم با مخالفت‌های بسیاری همراه شد ولی زنگنه تصمیم خود را گرفته بود و چند ماهی، مدیریت امور بین‌الملل شکل شرکتی به خود پیدا کرد. دکتر حجت‌الله غنیمی فرد که نزدیک دو دهه مسئولیت فروش نفت ایران و مدیریت امور بین‌الملل را بر عهده داشت، درباره این اتفاق، اظهارات جالبی دارد
بخشی از گفته‌های وی به نقل از کتاب ناگفته‌های فروش نفت در ادامه می‌آید.
در آن زمان قرار بود کل فعالیت‌های بین‌المللی نفت ازجمله صادرات گاز البته به‌جز صادرات گاز به ترکیه، سرمایه‌گذاری‌های ایران در کشورهای دیگر مانند پالایشگاه مدرس هند و آبردین دریای شمال در انگلیس و شاه دنيز آذربایجان، معاملات نفت خام و فرآورده‌های نفتی، سوآپ و ... در یک مجموعه به نام شرکت بین‌الملل نفت ایران قرار بگیرد.
همه این موارد قرار بود در یک شرکت انجام شود یعنی درست مانند شرکت‌های بزرگ دیگری که در مجموعه وزارت نفت وجود دارد، یعنی چهار شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی گاز ایران، شرکت ملی پتروشیمی و شرکت ملی پالایش و پخش شرکت پنجمی به نام شرکت بین‌الملل نفت اضافه شد و مجمع آن‌هم مجمعی باشد که چهار شرکت دیگر داشتند که مرکب از رئیس‌جمهور و برخی وزرا ازجمله وزیر نفت است.
اما نظر دومی هم بود که مجمع این شرکت، هیئت‌مدیره شرکت ملی نفت ایران باشد یعنی زیر نظر مستقیم هیئت‌مدیره شرکت ملی نفت ایران. زمانی که این ایده در سطحی بالاتر از شرکت ملی نفت ایران مطرح شده بود، بحثی پیش‌آمده بود که بر آن اساس گفته شده بود وظایف و کارهای تجاری این شرکت سنگین و پرحجم است و باید زیر نظر مجمع اصلی باشد که قبلاً به آن اشاره کردم. البته خودم در آن جلسه نبودم ولی بحث روی این موضوع صورت گرفته بود.
اگر اشتباه نکنم حدود یک ماه از فعالیت این شرکت گذشته بود و چون قطعیت درباره برخی موارد آن وجود نداشت این شرکت منحل شد و مجموعه وظایف و مسئولیت‌های آن در معاونت بین‌الملل مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران متمرکز شد که عمر زیادی نداشت. امور صادرات گاز در این معاونت که چند صباح بعد تبدیل به شرکت ملی صادرات گاز ایران شد. موارد سرمایه‌گذاری خارجی و قراردادهای سوآپ نفت هم به شرکت نیکو منتقل و تجارت و معاملات نفت خام و فرآورده‌های نفتی هم در امور بین‌الملل شرکت نفت ایران باقی ماند.
معاونت مدیرعامل در شرکت ملی نفت ایران بعدازاینکه تأسیس شرکت بین‌الملل نفت عملی نشد به وجود آمد که مسئولیت آن معاونت با آقای مهندس احمد رهگذر، معاون سابق وزیر و مدیرعامل سابق شرکت پتروشیمی و از دوستان خوب بود. بنده هم قائم‌مقام ایشان در این معاونت بودم که پس از بازنشستگی ایشان این معاونت به‌طور کل حذف شد و روال به وضعیت سابق برگشت.
این تصمیم با مخالفت‌های بسیاری همراه شد ولی زنگنه تصمیم خود را گرفته بود و چند ماهی، مدیریت امور بین‌الملل شکل شرکتی به خود پیدا کرد. دکتر حجت‌الله غنیمی فرد که نزدیک دو دهه مسئولیت فروش نفت ایران و مدیریت امور بین‌الملل را بر عهده داشت، درباره این اتفاق، اظهارات جالبی دارد
بخشی از گفته‌های وی به نقل از کتاب ناگفته‌های فروش نفت در ادامه می‌آید.
جزئیات ایده نفتی زنگنه چه بود؟
در آن زمان قرار بود کل فعالیت‌های بین‌المللی نفت ازجمله صادرات گاز البته به‌جز صادرات گاز به ترکیه، سرمایه‌گذاری‌های ایران در کشورهای دیگر مانند پالایشگاه مدرس هند و آبردین دریای شمال در انگلیس و شاه دنيز آذربایجان، معاملات نفت خام و فرآورده‌های نفتی، سوآپ و ... در یک مجموعه به نام شرکت بین‌الملل نفت ایران قرار بگیرد.
همه این موارد قرار بود در یک شرکت انجام شود یعنی درست مانند شرکت‌های بزرگ دیگری که در مجموعه وزارت نفت وجود دارد، یعنی چهار شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی گاز ایران، شرکت ملی پتروشیمی و شرکت ملی پالایش و پخش شرکت پنجمی به نام شرکت بین‌الملل نفت اضافه شد و مجمع آن‌هم مجمعی باشد که چهار شرکت دیگر داشتند که مرکب از رئیس‌جمهور و برخی وزرا ازجمله وزیر نفت است.
اما نظر دومی هم بود که مجمع این شرکت، هیئت‌مدیره شرکت ملی نفت ایران باشد یعنی زیر نظر مستقیم هیئت‌مدیره شرکت ملی نفت ایران. زمانی که این ایده در سطحی بالاتر از شرکت ملی نفت ایران مطرح شده بود، بحثی پیش‌آمده بود که بر آن اساس گفته شده بود وظایف و کارهای تجاری این شرکت سنگین و پرحجم است و باید زیر نظر مجمع اصلی باشد که قبلاً به آن اشاره کردم. البته خودم در آن جلسه نبودم ولی بحث روی این موضوع صورت گرفته بود.
فقط یک ماه!
اگر اشتباه نکنم حدود یک ماه از فعالیت این شرکت گذشته بود و چون قطعیت درباره برخی موارد آن وجود نداشت این شرکت منحل شد و مجموعه وظایف و مسئولیت‌های آن در معاونت بین‌الملل مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران متمرکز شد که عمر زیادی نداشت. امور صادرات گاز در این معاونت که چند صباح بعد تبدیل به شرکت ملی صادرات گاز ایران شد. موارد سرمایه‌گذاری خارجی و قراردادهای سوآپ نفت هم به شرکت نیکو منتقل و تجارت و معاملات نفت خام و فرآورده‌های نفتی هم در امور بین‌الملل شرکت نفت ایران باقی ماند.
معاونت مدیرعامل در شرکت ملی نفت ایران بعدازاینکه تأسیس شرکت بین‌الملل نفت عملی نشد به وجود آمد که مسئولیت آن معاونت با آقای مهندس احمد رهگذر، معاون سابق وزیر و مدیرعامل سابق شرکت پتروشیمی و از دوستان خوب بود. بنده هم قائم‌مقام ایشان در این معاونت بودم که پس از بازنشستگی ایشان این معاونت به‌طور کل حذف شد و روال به وضعیت سابق برگشت.
يکشنبه ۸ مهر ۱۴۰۳ ساعت ۱۴:۴۸
کد مطلب: 39151