یادداشتی در پاسخ به گزارش ميزنفت
HSE فراموش شده ای در صنعت نفت
ميزنفت/ پیرو انتشار گزارشی با عنوان «HSE؛ قربانی شلختگی ساختار شرکت نفت» در این رسانه٬ یکی از مخاطبان با ارسال نظر خود درباره عواقب قرار گرفتن مدیریت HSE در زیرمجموعه معاونت عملیات غیرصنعتی نکاتی را بیان کرده است که در ادامه می آید؛
***
گفته می شود که قرار گرفتن واحد HSE در زیر مجموعه عملیات غیرصنعتی به اصرار و موافقت وزیر نفت صورت گرفته ولی اینکه وزیر نفت و به تبع ایشان مدیر عامل شرکت ملی نفت با چه هدفی واحد HSE را زیر مجموعه عملیات غیر صنعتی قرار داده اند هنوز مشخص نیست و تاکنون هیچیک از این دو مقام، اظهار نظر رسمی در باره این تصمیمشان عنوان نکرده اند.
امید است که دلایل منطقی و علمی برای اینکار داشته باشند. البته این بار اول نیست که در وزارتخانه و یا سازمانی در رده مدیریت ارشد نظرات شخصی و بدون کار کارشناسی اعمال می شود. واقعاً جای بسی تاسف است که تصمیمات شکست خورده و بدون نتیجه را باید دوباره تجربه کنیم بیش از یکصد سال از عمر صنعت نفت در این کشور می گذرد ولی هنوز نتوانسته ساختاری را برای خود ایجاد کند که بهره وری مورد انتظار را کسب کند و یا فرایندی را جاری سازد که بتواند در کمترین زمان بصورتی کاملاً پویا خود را با تغییرات ملی و یا بین المللی تطبیق دهد.
به عبارت دیگر مدیریت تغییر٬ جایگاهی در این صنعت ندارد. اگر تغییر جایگاه HSE صرفاٌ، با هدف تقسیم مدیریت ها بین معاونت ها بوده٬ مناسب تر بود که واحد HSE در زیر مجموعه یکی از معاونت های فنی قرار می گرفت. به نظر می رسد که نویسنده مطلب اصلی از شاغلین در واحد های HSE است.
دوست عزیز جنابعالی قرار گرفتن واحد HSE را در مجموعه عملیات غیر صنعتی نشانه ای از ضعف در تعهد مدیریت (Leadership Commitment) می دانید.لازم می دانم سه مطلب را متذکر شوم اولا واژه Leadership Commitment تنها به منزله تعهد مدیر ارشد سازمان نیست بلکه منظور از Leadership مجموعه ای از مدیران و متولیان یک سازمان است که آن را رهبری می کنند.
به عبارت دیگر خود مدیر HSE هم جزء مجموعۀ Leadership محسوب می شود. ثانیا وقتی متولیان و مسئولان ارشد HSE خود تعهدی به مباحث HSE ندارند چگونه انتظار دارید که سایر مدیران و روسا داشته باشند. در زمانی که مباحث صلاحیت حرفه ای از سوی اداره کل HSE وزارت نفت به شدت دنبال می شد افرادی با حمایت همین اداره کل بر روی سمتهای مدیریتی HSE انتصاب پیدا کردند که کمترین تجربه، تعهد و تخصص را در حوزه HSE نداشتند.
در این مجال کوتاه فرصت پرداختن به چگونگی ماهیت و نحوه اجرای برنامه صلاحیت حرفه ای نیست ولی همین بس که هنوز هیچ گونه گزارشی از نتیجه برنامه صلاحیت حرفه ای ارائه نشده است.
ثالثا اگر ممیزان مدل های مدیریتی و سیستم مدیریت OHSAS قرار نداشتن واحد HSE را در زیر مجموعه مدیریت ارشد به عنوان عدم انطباق محسوب کنند حاکی از آنست که ممیز هم متاسفانه برداشت صحیحی از Leadership Commitment ندارد.
اتفاقا رویکرد استقرار این سیستم های مدیریتی با شرایط کنونی بجز اتلاف منابع چیز دیگری برای سازمان به ارمغان نیاورده است. به عنوان مثال استقرار سیستم OHSAS18001 چه سودی برای سازمان داشته است چند درصد از حوادث و بیماریهای شغلی را در سازمان کاهش داده، چقدر از اتلاف منابع جلوگیری کرده است. هیچیک از سازمانهایی که این سیستم ها را مستقر کرده اند قادر نیستند که تاثیر استقرار این سیستم را بطور ملموسی به عدد و رقم تبدیل کرده و آن را ارائه کنند. واقعیت این است که این سیستم ها با شکل و شمایل کنونی هیچ ارزش افزوده ای برای سازمان در بر ندارد.
***
گفته می شود که قرار گرفتن واحد HSE در زیر مجموعه عملیات غیرصنعتی به اصرار و موافقت وزیر نفت صورت گرفته ولی اینکه وزیر نفت و به تبع ایشان مدیر عامل شرکت ملی نفت با چه هدفی واحد HSE را زیر مجموعه عملیات غیر صنعتی قرار داده اند هنوز مشخص نیست و تاکنون هیچیک از این دو مقام، اظهار نظر رسمی در باره این تصمیمشان عنوان نکرده اند.
امید است که دلایل منطقی و علمی برای اینکار داشته باشند. البته این بار اول نیست که در وزارتخانه و یا سازمانی در رده مدیریت ارشد نظرات شخصی و بدون کار کارشناسی اعمال می شود. واقعاً جای بسی تاسف است که تصمیمات شکست خورده و بدون نتیجه را باید دوباره تجربه کنیم بیش از یکصد سال از عمر صنعت نفت در این کشور می گذرد ولی هنوز نتوانسته ساختاری را برای خود ایجاد کند که بهره وری مورد انتظار را کسب کند و یا فرایندی را جاری سازد که بتواند در کمترین زمان بصورتی کاملاً پویا خود را با تغییرات ملی و یا بین المللی تطبیق دهد.
به عبارت دیگر مدیریت تغییر٬ جایگاهی در این صنعت ندارد. اگر تغییر جایگاه HSE صرفاٌ، با هدف تقسیم مدیریت ها بین معاونت ها بوده٬ مناسب تر بود که واحد HSE در زیر مجموعه یکی از معاونت های فنی قرار می گرفت. به نظر می رسد که نویسنده مطلب اصلی از شاغلین در واحد های HSE است.
دوست عزیز جنابعالی قرار گرفتن واحد HSE را در مجموعه عملیات غیر صنعتی نشانه ای از ضعف در تعهد مدیریت (Leadership Commitment) می دانید.لازم می دانم سه مطلب را متذکر شوم اولا واژه Leadership Commitment تنها به منزله تعهد مدیر ارشد سازمان نیست بلکه منظور از Leadership مجموعه ای از مدیران و متولیان یک سازمان است که آن را رهبری می کنند.
به عبارت دیگر خود مدیر HSE هم جزء مجموعۀ Leadership محسوب می شود. ثانیا وقتی متولیان و مسئولان ارشد HSE خود تعهدی به مباحث HSE ندارند چگونه انتظار دارید که سایر مدیران و روسا داشته باشند. در زمانی که مباحث صلاحیت حرفه ای از سوی اداره کل HSE وزارت نفت به شدت دنبال می شد افرادی با حمایت همین اداره کل بر روی سمتهای مدیریتی HSE انتصاب پیدا کردند که کمترین تجربه، تعهد و تخصص را در حوزه HSE نداشتند.
در این مجال کوتاه فرصت پرداختن به چگونگی ماهیت و نحوه اجرای برنامه صلاحیت حرفه ای نیست ولی همین بس که هنوز هیچ گونه گزارشی از نتیجه برنامه صلاحیت حرفه ای ارائه نشده است.
ثالثا اگر ممیزان مدل های مدیریتی و سیستم مدیریت OHSAS قرار نداشتن واحد HSE را در زیر مجموعه مدیریت ارشد به عنوان عدم انطباق محسوب کنند حاکی از آنست که ممیز هم متاسفانه برداشت صحیحی از Leadership Commitment ندارد.
اتفاقا رویکرد استقرار این سیستم های مدیریتی با شرایط کنونی بجز اتلاف منابع چیز دیگری برای سازمان به ارمغان نیاورده است. به عنوان مثال استقرار سیستم OHSAS18001 چه سودی برای سازمان داشته است چند درصد از حوادث و بیماریهای شغلی را در سازمان کاهش داده، چقدر از اتلاف منابع جلوگیری کرده است. هیچیک از سازمانهایی که این سیستم ها را مستقر کرده اند قادر نیستند که تاثیر استقرار این سیستم را بطور ملموسی به عدد و رقم تبدیل کرده و آن را ارائه کنند. واقعیت این است که این سیستم ها با شکل و شمایل کنونی هیچ ارزش افزوده ای برای سازمان در بر ندارد.
شنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۵۲
کد مطلب: 15942
واقعاً چه انتظاری دارید دوستان از یک مهندس عمران و زیردستانش؟؟؟ واقعاً چه انتظاری دارید از پروفسوری که HSE را به "سلام" تغیر نام میدهد و عواقبش میشود اینهمه آتش سوزی ... واقعاً چگونه توقع پیشرفت و ثبات پس از 100 سال صنعت دارید در حالی که یکی از ارکان این عدم ثبات همین پروفسوریست که در دوره قبل با تجزیه مناطق نفتخیز ضربه مهلکی به صنعت نفت وارد کرد یا همان زمان آموزشکده های فنی را از بین برد و اکنون نیز کمر همت به نابودی جاهای دیگر همچون HSE و دانشگاه نفت و ... بسته است به نظر میرسد ما باید در صنعت نفت خودمان را با او تطبیق دهیم چرا که مرغ خود رایی پروفسور زنگنه یک پا بیشتر ندارد!
یا داداشت ظاهرا تعاملی است بین بودن یا نبودن - ظاهرا نگارنده محترم یادداشت از طرفی مایل به تجمیع HSE در زیر مجموعه یکی از معاونت های دیگر شرکت ملی نفت است و کلا با اصل موضوع مخالفتی ندارد. جهت اطلاع همکاران می بایست یاد آوری کرد که این واژه ها در استاندارد ها و مدل های بین المللی حاصل نشست های و جلسات متعدد بین المللی و مکاتبات کارشناسان بیش از 150 کشور جهان است که حد اقل طی 3 تا 4 سال کار متمادی خروجی ان ها مدل و استاندارد می شود (رفرنس سازمان ISIRI در کشور ایران و کمیته های فنی حاضر در این جلسات بین المللی ) و تفسیر به رای و انتقال تعهدHSE از مدیریت ارشد و جاری سازی این تعهد از بالاترین مقام مسئول شرکت ملی نفت به ذینفعان و مدیریان زیر دست آنهم با مقایسه این تصمیم عجیب اصلا منطقی نیست و فرار به جلو می باشد.
به سه پاسخ منطقی ایشان شاید رابعا نیز باید اضافه می شد که پس چرا تابع الگو های سازمان های طراح و مبتکر HSE بین المللی نیستیم . به عبارتی شرکت ها و کشور هایی که پیشرو ایمنی در صنعت نفت و گاز هستند و خود مبتکر و مبدع این مدل مدیریتی هستند در اشتباه بوده و باید روند ساختار های مدیریتی خود را با سازمان های سلیقه ای ما تطبیق دهند ؟
سوال : چرا معاونت منابع انسانی را زیر مجموعه معاونت تولید نمی زاریم ؟
در ممیزی ها ی مدل منابع انسانی هم اصلا خروجی هایی به عدد و امار و شاخص های پیشرو نداریم . پس می توانیم مدل های منابع انسانی را فراموش کنیم و این بخش مهم را زیر مجموعه معاونت تولید کنیم .
بازی با واژه ها در مدل ها و استاندارد های بین المللی خطر زاست. پشت تک تک کلمات در این مدل ها و واژه های آن - حوادث و درس آموخته ها و تجربیاتی بوده که شرکت های معظم و طراحان این سیستم تصمیم به اجرا و طراحی این استاندارد ها گرفته اند. پیامد این تصمیمات لحظه ای ما در زمان بروز حوادث و عملیات های مدیریت بحران و تصمیم سازی های کلان و اولویت گذاری و تامین منابع HSE در آینده دیده خواهد شد.
ای کاش حد اقل پاسخ این مهم را می گرفتیم که آیا باید چرخ را از نوع اختراع کرد؟
شرکت هایی بین المللی که بعد از سال ها ارزیابی ریسک و مدیریت HSE به ما الگوی راه اندازی HSE را دادند آیا HSE را زیر مجموعه یکی از معاونت های خود گذاشته اند که نگارنده تعهد مدیر ارشد را به مدیر HSE نسبت داده تا این خطای مهم ساختاری را پوشش دهد ؟
اینکه سیستم ها و مدل های مدیریتی ارزیابی و ممیزی های OHASAS 18001 در بقیه کشور های دنیا موفق و اجرایی است و لی در کشور ما موفق نیست مسلما بدلیل نتایج حاصل از ممیزی ها و ضعف در برگزاری جلسات بازنگری مدیریت است که نهایتا می ترسیم تا انتقال ضعف های ساختار سیستمی HSE شرکت به مدیران ارشد حاشیه ساز نشود. (جلسات بازنگری مدیریت HSE به جرات در تمامی سازمان های تحت پوشش- فرمایشی و با ملاحظات کاری است ) چرا ؟ نگارنده یادداشت فوق مسلما اگاه است که خروجی جلسات مدیریت ارشد برای HSE و پوشش آن توسط Leadership مسلتزم پول و هزینه و اموزش از طرف سازمان است که پاشنه آشیل سازمان هزینه است. پس کوتاهی مدیریت خود را با مدل های بین المللی و بازی با واژه ها ممزوج نکنیم .
سوال: تا کنون در سازمان نگارنده محترم یادداشت فوق چند جلسه بازنگری ممیزیHSE مستند بر خروجی های ارزیابی HSE برگزار شده ؟؟؟؟؟؟ و با چه شفافیتی نتایج حاصله به اطلاع مدیریت ارشد رسیده است ؟؟؟؟؟ آماری از هزینه و میزان مشارکت مدیریت ارشد در جلسات HSE دارید؟ در چند جلسه رسمی سازمان موضوع HSE دستور کار بوده است؟؟؟؟؟ همین نواقص است که زمینه حذف HSE را از سر شاخه های اصلی فراهم کرده است.
از ماست که بر ماست .....