به گزارش میز نفت، ایران عمده نفت خود را با تخفیف بیشتری نسبت به نفت روسیه، به چین میفروشد. اما خریدار نفت ایران، دولت چین نیست؛ بلکه پالایشگاههای کوچک چینی موسوم به تیپات خریدار هستند و در نتیجه فشار بایدن بر دولت چین لزوما موفق نخواهد شد.
اکونومیست مینویسد کشتیهای حامل نفت ایران در چین، ویتنام یا امارات تغییر نام میدهند، اما اغلب آنهایی که توسط خزانهداری آمریکا شناسایی شدهاند به صاحبان چینی برمیگشتهاند که نشان میدهد ذینفع اصلی در همان تیپاتهای چینی است. گرچه تجربه نشان میدهد هر شرکتی را آمریکا دست گذاشته، ارتباط با ایران را متوقف کرده است؛ اما نکته اینجاست شرکتهای صوری مجدد ظاهر میشوند که به گفته یک حقوقدان آمریکایی، هدفی جز واردات نفت ایران ندارند.
هر گونه اختلالی در عرضه نفت ایران احتمالا فقط برای سه ماه به طول میانجامد. طبق برآورد موسسه مشاورهای ریستاد انرژی، امکان دارد اثر اولیه سختگیری تحریمها بر ایران کاهش ۳۰۰ هزار بشکهای عرضه نفت باشد که قیمت نفت را ۴ تا ۵ دلار گران میکند.
منبع: فردای اقتصاد
شنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۲ ساعت ۰۷:۱۲