سید علی بهشتیان مطرح کرد:
نفت، قبل و بعد از انقلاب
میز نفت - واقعیت تاریخی اینکه به همان اندازه که دولت‌هاى حاکم بر کنسرسیوم و عمدتا آمریکا و انگلیس انتظار پیروزى انقلاب اسلامی و سقوط شاه به فکرشان هم خطور نمی‌کرد، به همان اندازه نیز ایرانی‌ها و صنعتگران نفت نیز براى خلع ید از کنسرسیوم و به عهده گرفتن مدیریت این صنعت مادر و بسیار استراتژیک آمادگى چندانی نداشتند.
به گزارش میز نفت، سید علی بهشتیان از مدیران با سابقه صنعت نفت در مصاحبه با فارس به روزهای نفتی دوران پیش از انقلاب پرداخته که مهمترین بخش های این مصاحبه در ادامه می آید:
* تولید و اداره بخش اعظم صنعت نفت و مخازن نفتی از آغاز اکتشاف و تولیدى شدن اولین چاه نفت در مسجد سلیمان تا مقطع انقلاب در اختیار بیگانگان بوده است. نقش شرکت ملى نفت ایران تا قبل از انقلاب چندان پررنگ نبوده است گرچه مدیریت و اختیارات همین شرکت نفت در قبل از انقلاب در بالاترین سطح خود در کشور در مقایسه با دیگر بنگاه‌ها بود. مدیرعامل شرکت نفت مستقیما توسط شاه انتخاب و فقط با شخص شاه کار می‌کرد. جایگاه مدیرعامل شرکت نفت از نخست وزیر هم بالاتر بود و به هیچ سازمانى غیر از شاه پاسخگو نبود.
*تحریم‌هایی که متعاقب ملى شدن صنعت نفت اتفاق افتاد و کودتاى ٢٨ مرداد و اتفاقات مختلف بعد از آن هزینه‌های بسیار سنگینی را بر ایران تحمیل و شرایط نامناسب را بر کشور تحمیل کرد و حضور کودتاگران که در غالب کنسرسیوم، صنعت نفت ایران را اداره و می‌توان گفت غارت می‌کردند تا انقلاب اسلامى ادامه یافت.
*نکته قابل توجه اینکه چه انگلیسى‌ها در پالایشگاه آبادان و چه کنسرسیوم در مناطق نفت‌خیز و حوزه قرارداد از همه ظرفیت‌هاى فنى و مدیریتى خود براى حداکثر بهره‌بردارى و منتفع شدن از این ظرفیت بالاى نفتى استفاده می‌کردند، به‌گونه‌ای که در جنگ جهانى نقش نفت ایران به ویژه پالایشگاه آبادان در تامین سوخت کشتی‌هاى متفقین بسیار تعیین‌کننده و استراتژیک بود و این در شرایطی بود که کشتی‌های جنگی انگلیس سوخت خود را از زغال سنگ به نفت تغییر داده بودند.
*همچنین در بحران نفت و تحریم نفتى اعراب علیه اسرائیل، کشورهای غربی به نفت ایران وابستگی شدیدی پیدا کرده بودند و در چنین شرایطی تولید حداکثری و حتى غیرصیانتى از میادین ایران به ویژه میدان مارون خسارت‌هایى به مخازن نفت ایران وارد کرد، چرا که نیاز بالاى غرب به نفت ایجاب می‌کرد تا حداکثر تولید بدون توجه به عوارض آن ادامه داشته باشند.
*واقعیت تاریخی اینکه به همان اندازه که دولت‌هاى حاکم بر کنسرسیوم و عمدتا آمریکا و انگلیس انتظار پیروزى انقلاب اسلامی و سقوط شاه به فکرشان هم خطور نمی‌کرد، به همان اندازه نیز ایرانی‌ها و صنعتگران نفت نیز براى خلع ید از کنسرسیوم و به عهده گرفتن مدیریت این صنعت مادر و بسیار استراتژیک آمادگى چندانی نداشتند.
*شرایط در مقطع انقلاب و فضاى حاکم بر کشور از ابعاد سیاسى، اجتماعى و اقتصادى از یکسو و حضور مدیرانى که تجربه کشوردارى نداشتند در کنار آشفتگى حاصل از انقلاب و حضور گروه‌هاى سیاسى مختلف و متنوع در سطح کشور و دانشگاه‌ها و به‌ویژه صنعت نفت شرایط را براى مدیریت حرفه‌اى و متناسب با صنعت را به دست اندرکاران نداد.با وقوع انقلاب اسلامی و خروج خارجی‌ها خیل عظیمى از ایرانیان شاغل و مؤثر در صنعت نفت نیز ایران را ترک کردند. در چنین شرایطی و با فاصله بسیار کم، جنگ بر ایران اسلامی تحمیل شد و همزمان تحریم صنعت نفت از طرف آمریکا مزید بر علت شد به‌گونه‌ای که می‌توان قویا ادعا کرد که بزرگترین هنر انقلاب و نظام اداره و روى پا نگه‌داشتن صنعت عظیم نفت در طول جنگ تحمیلی بود.
*متخصصان ایرانی با تمهیدات مختلف از جمله سهمیه‌بندى فرآورده‌هاى نفتى نیازهاى مردم و از همه مهمتر جبهه‌ها را نیز به خوبى تامین و پشتیبانى کردند. اشغال بخشى از میادین نفتى کشور و تخریب و توقف پالایشگاه آبادان و بمباران‌هاى روزانه و مداوم تاسیسات نفتى و به خصوص جزیره خارک و پالایشگاه‌ها و تلمبه‌خانه‌هاى انتقال نفت خام گرچه مشکلات زیادی برای کشور بوجود آورد ولی نتوانست این شریان حیاتى را حتى براى یک روز هم قطع کند و این را می‌توان بزرگترین موفقیت نظام جمهوری اسلامى در دوران جنگ تحمیلى و دفاع مقدس دانست.
*همزمان با جنگ و بلافاصله پس از هر حمله دشمن کار بازسازى و عملیاتى کردن تاسیسات صدمه دیده شروع می‌شد ولى با خاتمه جنگ، کار بازسازى و نوسازى صنعت نفت در بخش‌هاى مختلف با استفاده از همه ظرفیت‌هاى ملى و بین‌المللى آغاز شد.
* بازسازى و نوسازى تاسیسات خارک، پالایشگاه‌ها، پتروشیمى بندرامام و تاسیسات جانبى یکى پس از دیگرى آغاز و به مرور تولید نفت و فرآورده‌هاى نفتى بیشتر و بیشتر شد. پس از تعمیر و راه‌اندازى پالایشگاه آبادان که در جنگ شدیدا آسیب دیده بود، پالایشگاه اراک و بندرعباس نیز تاسیس و راه‌اندازى شدند، در سال‌های اخیر احداث پالایشگاه خلیج فارس و تولید فرآورده از میعانات گازی نقطه عطفی در تولید فرآورده بود و ایران را از واردکننده بنزین به صادرکننده تبدیل کرد.
گرچه این رویداد در هنگام راه‌اندازی پالایشگاه بندرعباس نیز اتفاق افتاد اما روند افزایشی مصرف فرآورده به ویژه بنزین، ایران را مجددا به واردکننده بنزین تبدیل کرد. در حال حاضر هم اگر در کنار راهبرد ایجاد پتروپالایشگاه‌ها و افزایش تولید، استراتژی مصرف بهینه را به صورت جامع و حرفه‌ای تدوین و اجرایی نکنیم، مجددا به واردکننده بنزین تبدیل خواهیم شد.متعاقبا براى تامین هر چه بیشتر نیازهاى کشور به فرآورده و حتى صادرات سوخت، پالایشگاه‌هاى آبادان، تبریز، لاوان و شیراز توسعه پیدا کرد و خط لوله‌هاى جدیدى براى انتقال هرچه بیشتر نفت خام و فرآورده احداث شد.
*در بخش پتروشیمى، همه واحدهاى آسیب‌دیده راه‌اندازى و پتروشیمى اراک نیز احداث شد. منطقه ویژه بندر ماهشهر ایجاد و ظرفیت‌هاى پتروشیمى اعم از اتیلن، پروپیلن، متانول و آروماتیک‌ها و پى.وى.سى توسعه خوبى پیدا کرد.
*با کشف میدان گازى پارس جنوبى نیز پالایشگاه‌هاى شیرین‌سازى گاز احداث و فاز یک پتروشیمى در عسلویه ایجاد شد و متعاقب توسعه عسلویه، فاز دو پتروشیمى در عسلویه نیز در دست احداث است و خیلى از واحدهاى آن تاکنون راه‌اندازى شده است به‌گونه‌ای که ظرفیت تولید پتروشیمی نسبت به شروع انقلاب اسلامی بیش از بیست برابر شده است.
*البته متاسفانه به دلیل عدم توسعه زنجیره ارزش و استفاده از تکنولوژی روز، به همان اندازه که از نظر کمی صنعت پتروشیمی در ایران توسعه پیدا کرده است از نظر کیفی و دانش روز متحول نشده است و قیمت فروش و صادرات یک تن مواد پتروشیمی تولید شده در ایران در مقایسه با رقبای منطقه‌ای و بین‌المللی ۳۰ تا ۵۰ درصد کمتر است. ضروری است با استفاده از دانش روز به توسعه صنایع میان‌دستی و پایین‌دستی پتروشیمی نیز توجه ویژه‌ای شود.
* تولید و اداره بخش اعظم صنعت نفت و مخازن نفتی از آغاز اکتشاف و تولیدى شدن اولین چاه نفت در مسجد سلیمان تا مقطع انقلاب در اختیار بیگانگان بوده است. نقش شرکت ملى نفت ایران تا قبل از انقلاب چندان پررنگ نبوده است گرچه مدیریت و اختیارات همین شرکت نفت در قبل از انقلاب در بالاترین سطح خود در کشور در مقایسه با دیگر بنگاه‌ها بود. مدیرعامل شرکت نفت مستقیما توسط شاه انتخاب و فقط با شخص شاه کار می‌کرد. جایگاه مدیرعامل شرکت نفت از نخست وزیر هم بالاتر بود و به هیچ سازمانى غیر از شاه پاسخگو نبود.
*تحریم‌هایی که متعاقب ملى شدن صنعت نفت اتفاق افتاد و کودتاى ٢٨ مرداد و اتفاقات مختلف بعد از آن هزینه‌های بسیار سنگینی را بر ایران تحمیل و شرایط نامناسب را بر کشور تحمیل کرد و حضور کودتاگران که در غالب کنسرسیوم، صنعت نفت ایران را اداره و می‌توان گفت غارت می‌کردند تا انقلاب اسلامى ادامه یافت.
*نکته قابل توجه اینکه چه انگلیسى‌ها در پالایشگاه آبادان و چه کنسرسیوم در مناطق نفت‌خیز و حوزه قرارداد از همه ظرفیت‌هاى فنى و مدیریتى خود براى حداکثر بهره‌بردارى و منتفع شدن از این ظرفیت بالاى نفتى استفاده می‌کردند، به‌گونه‌ای که در جنگ جهانى نقش نفت ایران به ویژه پالایشگاه آبادان در تامین سوخت کشتی‌هاى متفقین بسیار تعیین‌کننده و استراتژیک بود و این در شرایطی بود که کشتی‌های جنگی انگلیس سوخت خود را از زغال سنگ به نفت تغییر داده بودند.
*همچنین در بحران نفت و تحریم نفتى اعراب علیه اسرائیل، کشورهای غربی به نفت ایران وابستگی شدیدی پیدا کرده بودند و در چنین شرایطی تولید حداکثری و حتى غیرصیانتى از میادین ایران به ویژه میدان مارون خسارت‌هایى به مخازن نفت ایران وارد کرد، چرا که نیاز بالاى غرب به نفت ایجاب می‌کرد تا حداکثر تولید بدون توجه به عوارض آن ادامه داشته باشند.
*واقعیت تاریخی اینکه به همان اندازه که دولت‌هاى حاکم بر کنسرسیوم و عمدتا آمریکا و انگلیس انتظار پیروزى انقلاب اسلامی و سقوط شاه به فکرشان هم خطور نمی‌کرد، به همان اندازه نیز ایرانی‌ها و صنعتگران نفت نیز براى خلع ید از کنسرسیوم و به عهده گرفتن مدیریت این صنعت مادر و بسیار استراتژیک آمادگى چندانی نداشتند.
*شرایط در مقطع انقلاب و فضاى حاکم بر کشور از ابعاد سیاسى، اجتماعى و اقتصادى از یکسو و حضور مدیرانى که تجربه کشوردارى نداشتند در کنار آشفتگى حاصل از انقلاب و حضور گروه‌هاى سیاسى مختلف و متنوع در سطح کشور و دانشگاه‌ها و به‌ویژه صنعت نفت شرایط را براى مدیریت حرفه‌اى و متناسب با صنعت را به دست اندرکاران نداد.با وقوع انقلاب اسلامی و خروج خارجی‌ها خیل عظیمى از ایرانیان شاغل و مؤثر در صنعت نفت نیز ایران را ترک کردند. در چنین شرایطی و با فاصله بسیار کم، جنگ بر ایران اسلامی تحمیل شد و همزمان تحریم صنعت نفت از طرف آمریکا مزید بر علت شد به‌گونه‌ای که می‌توان قویا ادعا کرد که بزرگترین هنر انقلاب و نظام اداره و روى پا نگه‌داشتن صنعت عظیم نفت در طول جنگ تحمیلی بود.
*متخصصان ایرانی با تمهیدات مختلف از جمله سهمیه‌بندى فرآورده‌هاى نفتى نیازهاى مردم و از همه مهمتر جبهه‌ها را نیز به خوبى تامین و پشتیبانى کردند. اشغال بخشى از میادین نفتى کشور و تخریب و توقف پالایشگاه آبادان و بمباران‌هاى روزانه و مداوم تاسیسات نفتى و به خصوص جزیره خارک و پالایشگاه‌ها و تلمبه‌خانه‌هاى انتقال نفت خام گرچه مشکلات زیادی برای کشور بوجود آورد ولی نتوانست این شریان حیاتى را حتى براى یک روز هم قطع کند و این را می‌توان بزرگترین موفقیت نظام جمهوری اسلامى در دوران جنگ تحمیلى و دفاع مقدس دانست.
*همزمان با جنگ و بلافاصله پس از هر حمله دشمن کار بازسازى و عملیاتى کردن تاسیسات صدمه دیده شروع می‌شد ولى با خاتمه جنگ، کار بازسازى و نوسازى صنعت نفت در بخش‌هاى مختلف با استفاده از همه ظرفیت‌هاى ملى و بین‌المللى آغاز شد.
* بازسازى و نوسازى تاسیسات خارک، پالایشگاه‌ها، پتروشیمى بندرامام و تاسیسات جانبى یکى پس از دیگرى آغاز و به مرور تولید نفت و فرآورده‌هاى نفتى بیشتر و بیشتر شد. پس از تعمیر و راه‌اندازى پالایشگاه آبادان که در جنگ شدیدا آسیب دیده بود، پالایشگاه اراک و بندرعباس نیز تاسیس و راه‌اندازى شدند، در سال‌های اخیر احداث پالایشگاه خلیج فارس و تولید فرآورده از میعانات گازی نقطه عطفی در تولید فرآورده بود و ایران را از واردکننده بنزین به صادرکننده تبدیل کرد.
گرچه این رویداد در هنگام راه‌اندازی پالایشگاه بندرعباس نیز اتفاق افتاد اما روند افزایشی مصرف فرآورده به ویژه بنزین، ایران را مجددا به واردکننده بنزین تبدیل کرد. در حال حاضر هم اگر در کنار راهبرد ایجاد پتروپالایشگاه‌ها و افزایش تولید، استراتژی مصرف بهینه را به صورت جامع و حرفه‌ای تدوین و اجرایی نکنیم، مجددا به واردکننده بنزین تبدیل خواهیم شد.متعاقبا براى تامین هر چه بیشتر نیازهاى کشور به فرآورده و حتى صادرات سوخت، پالایشگاه‌هاى آبادان، تبریز، لاوان و شیراز توسعه پیدا کرد و خط لوله‌هاى جدیدى براى انتقال هرچه بیشتر نفت خام و فرآورده احداث شد.
*در بخش پتروشیمى، همه واحدهاى آسیب‌دیده راه‌اندازى و پتروشیمى اراک نیز احداث شد. منطقه ویژه بندر ماهشهر ایجاد و ظرفیت‌هاى پتروشیمى اعم از اتیلن، پروپیلن، متانول و آروماتیک‌ها و پى.وى.سى توسعه خوبى پیدا کرد.
*با کشف میدان گازى پارس جنوبى نیز پالایشگاه‌هاى شیرین‌سازى گاز احداث و فاز یک پتروشیمى در عسلویه ایجاد شد و متعاقب توسعه عسلویه، فاز دو پتروشیمى در عسلویه نیز در دست احداث است و خیلى از واحدهاى آن تاکنون راه‌اندازى شده است به‌گونه‌ای که ظرفیت تولید پتروشیمی نسبت به شروع انقلاب اسلامی بیش از بیست برابر شده است.
*البته متاسفانه به دلیل عدم توسعه زنجیره ارزش و استفاده از تکنولوژی روز، به همان اندازه که از نظر کمی صنعت پتروشیمی در ایران توسعه پیدا کرده است از نظر کیفی و دانش روز متحول نشده است و قیمت فروش و صادرات یک تن مواد پتروشیمی تولید شده در ایران در مقایسه با رقبای منطقه‌ای و بین‌المللی ۳۰ تا ۵۰ درصد کمتر است. ضروری است با استفاده از دانش روز به توسعه صنایع میان‌دستی و پایین‌دستی پتروشیمی نیز توجه ویژه‌ای شود.
پنجشنبه ۲۱ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۰۸:۰۸
کد مطلب: 32485