تاریخ صنعت نفت نروژ
نروژ چگونه نفتی شد؟
هنگامی که نخستین واگذاری میادین نفتی نروژ در میانه دهه ۱۹۶۰ میلادی انجام شد، کمتر کسی پیش بینی می کرد که توسعه صنعت نفت بر اقتصاد این کشور چه تاثیراتی خواهد داشت. ۵۰ سال بعد، این تاثیر بیشتر از همیشه شده است.
نفت نروژ | میز نفت
۵۰ سال پیش، عصر نفت در نروژ آغاز گردید و تعدادی از میادین اولیه همچنان در حال تولید هستند. نخستین میدان ها در دریای شمال قرار داشتند و با حرکت تدریجی به سوی شمال، در دریای نروژ و دریای برنت شاهد توسعه میادین هیدروکربوری هستیم.
در پایان دهه ۱۹۵۰ میلادی، افراد اندکی معتقد بودند در اعماق آب های فلات قاره نروژ ذخایر عظیم نفت و گاز وجود دارد. حتی براساس مطالعات زمین شناسی دولت نروژ در سال ۱۹۵۸ میلادی اعلام شد که احتمال یافتن ذخایر نفت در این کشور پایین است. اما در سال ۱۹۵۹ میلادی و با کشف میدان گازی گرونیگن در هلند، چشم انداز جدیدی در مورد منابع هیدروکربوری بستر دریای شمال پدید آمد.
در اکتبر ۱۹۶۲ میلادی، شرکت فیلیپس پترولیوم درخواست اکتشاف در آب های دریای شمال را به دولت نروژ ارایه کرد. منطقه مورد نظر در آب های حاکمیتی نروژ قرار داشت. این شرکت پیشنهاد داده بود که ماهانه 160000 دلار به دولت نروژ در برابر دریافت حقوق انحصاری اکتشاف در آب های دریای شمال بپردازد.
اما دولت نروژ با این درخواست مخالفت کرد. چرا که آنها معتقد بودند باید چند شرکت در بلوک های فراساحلی دریای شمال به فعالیت بپردازند. بدین ترتیب چند بلوک مختلف تعیین شد.
در ماه می سال 1963 میلادی، قانون مالکیت ذخایر نفتی و اختصاص آن به دولت و نه پادشاه تصویب شد. همچنین خط مرزی دریایی میان دو کشور ترسیم شد. در آوریل سال 1965 میلادی، نخستین واگذاری میادین نفتی نروژ انجام شد و 22 مجوز تولید در 78 بلوک ارایه شد. در تابستان سال بعد، حفاری نخستین چاه انجام شد، اما به نفت نرسید.
در سال 1967 میلادی، نخستین نفت در بخش نروژی دریای شمال و در بلوک بالدر کشف شد. در آن زمان میزان ذخایر کشف شده، غیر اقتصادی اعلام شد. به همین دلیل توسعه این میدان ۳۰ سال به تاخیر افتاد.
پیش از کریسمس سال ۱۹۶۹ میلادی، فیلیپس به دولتمردان نروژی خبر کشف میدان اکوفیسک را اعلام کرد. این میدان بعدها به یکی از بزرگترین میادین نفتی فراساحلی کشف شده دنیا تبدیل گردید.
بدین ترتیب داستان موفقیت نروژ در صنعت نفت آغاز شد. در ۱۵ ژوین سال ۱۹۷۱ میلادی تولید از این میدان آغاز گردید در چند سال پس از آن شاهد چند کشف بزرگ در آبهای دریای شمال بودیم.
در دهه ۱۹۷۰ میلادی عملیات اکتشاف در بخش های جنوبی دریای شمال (مدار ۶۲ درجه شمالی) متمرکز شده بود.
به تدریج تعداد میدان های نفت و گاز توسعه یافته در آب های دریای شمال افزایش یافت. تمرکز شرکت ها بر مناطقی بود که اکتشافات موفق تری داشتند. میدان های اکوفیسک، استان فجورد، اوسیبرگ، گلفاکس و ترول، بزرگترین میدان های کشف شده به شمار می روند. و همچنان در پیشبرد صنعت نفت نروژ نقشی کلیدی دارند.
امکان اتصال میادین کوچک‌تر به زیرساخت‌های میادین بزرگ تر در توسعه آنها پیش بینی شده است. میزان تولید نفت در تعدادی از میدان های بزرگ در حال کاهش است و در تعدادی از میدان های کوچک و جدید عملیات توسعه ادامه دارد. بدین ترتیب در میادین دریای شمال برداشت از تعداد زیادی از میادین کوچک و بزرگ در حال انجام است.
در سال ۱۹۷۹ میلادی، میدان های بالاتر از عرض ۶۲ درجه شمالی نیز واگذار شدند. در اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی، عملیات اکتشاف و تولید در دریای نروژ و دریای برنت آغاز شد. در سال ۱۹۹۳ میلادی نخستین برداشت از دریای نروژ انجام شد. در سال ۲۰۰۷ میلادی نیز جشن آغاز تولید از دریای برنت برگزار شد.
در سال های اولیه، شرکت های خارجی بخش عمده فعالیت های اکتشافی را را بر عهده داشتند، اما به تدریج شرکت نروژی نورسک هیدرو مشارکت خود را آغاز کرد. شرکت خصوصی ساگا پترولیوم در سال ۱۹۷۲ میلادی تأسیس شد. شرکت استات اویل (هم اینک اکویینور) نیز در سال ۱۹۷۲ میلادی با مالکیت دولت تشکیل گردید.
دولت نروژ قانونی تصویب کرده که ۵۰ درصد سهام هر بلوک تولید باید به دولت این کشور واگذار شود.
از اول ژانویه سال ۱۹۸۵ میادین شاهد تغییرات گسترده در شیوه فعالیت شرکت های فعال در صنعت نفت نروژ بودیم. در سایه مقررات جدید، درآمدهای نفتی به صندوق توسعه واریز می گردید. همچنین سهام شرکت استات اویل واگذار شد. در سال ۲۰۰۷ میلادی، شرکت های استات اویل و نورسک هیدرو ادغام شدند.
در آغاز قرن کنونی، شاهد افزایش چشمگیر حضور شرکت های بین المللی در میادین نفت و گاز نروژ بودیم. رقابت و تنوع یا حضور بیش از ۴۰ شرکت های نفتی نروژی و خارجی در این منطقه به چشم می خورد.
صنعت نفت یکی از عوامل کلیدی رفاه در اقتصاد نروژ بوده است. پنجاه سال پیش کمتر کسی فکر می کرد صنعت نفت بتواند اقتصاد نروژ را تا این اندازه دگرگون کند.اما این آرزو هم اکنون محقق شده است.
در پایان دهه ۱۹۵۰ میلادی، افراد اندکی معتقد بودند در اعماق آب های فلات قاره نروژ ذخایر عظیم نفت و گاز وجود دارد. حتی براساس مطالعات زمین شناسی دولت نروژ در سال ۱۹۵۸ میلادی اعلام شد که احتمال یافتن ذخایر نفت در این کشور پایین است. اما در سال ۱۹۵۹ میلادی و با کشف میدان گازی گرونیگن در هلند، چشم انداز جدیدی در مورد منابع هیدروکربوری بستر دریای شمال پدید آمد.
در اکتبر ۱۹۶۲ میلادی، شرکت فیلیپس پترولیوم درخواست اکتشاف در آب های دریای شمال را به دولت نروژ ارایه کرد. منطقه مورد نظر در آب های حاکمیتی نروژ قرار داشت. این شرکت پیشنهاد داده بود که ماهانه 160000 دلار به دولت نروژ در برابر دریافت حقوق انحصاری اکتشاف در آب های دریای شمال بپردازد.
اما دولت نروژ با این درخواست مخالفت کرد. چرا که آنها معتقد بودند باید چند شرکت در بلوک های فراساحلی دریای شمال به فعالیت بپردازند. بدین ترتیب چند بلوک مختلف تعیین شد.
در ماه می سال 1963 میلادی، قانون مالکیت ذخایر نفتی و اختصاص آن به دولت و نه پادشاه تصویب شد. همچنین خط مرزی دریایی میان دو کشور ترسیم شد. در آوریل سال 1965 میلادی، نخستین واگذاری میادین نفتی نروژ انجام شد و 22 مجوز تولید در 78 بلوک ارایه شد. در تابستان سال بعد، حفاری نخستین چاه انجام شد، اما به نفت نرسید.
در سال 1967 میلادی، نخستین نفت در بخش نروژی دریای شمال و در بلوک بالدر کشف شد. در آن زمان میزان ذخایر کشف شده، غیر اقتصادی اعلام شد. به همین دلیل توسعه این میدان ۳۰ سال به تاخیر افتاد.
پیش از کریسمس سال ۱۹۶۹ میلادی، فیلیپس به دولتمردان نروژی خبر کشف میدان اکوفیسک را اعلام کرد. این میدان بعدها به یکی از بزرگترین میادین نفتی فراساحلی کشف شده دنیا تبدیل گردید.
بدین ترتیب داستان موفقیت نروژ در صنعت نفت آغاز شد. در ۱۵ ژوین سال ۱۹۷۱ میلادی تولید از این میدان آغاز گردید در چند سال پس از آن شاهد چند کشف بزرگ در آبهای دریای شمال بودیم.
در دهه ۱۹۷۰ میلادی عملیات اکتشاف در بخش های جنوبی دریای شمال (مدار ۶۲ درجه شمالی) متمرکز شده بود.
به تدریج تعداد میدان های نفت و گاز توسعه یافته در آب های دریای شمال افزایش یافت. تمرکز شرکت ها بر مناطقی بود که اکتشافات موفق تری داشتند. میدان های اکوفیسک، استان فجورد، اوسیبرگ، گلفاکس و ترول، بزرگترین میدان های کشف شده به شمار می روند. و همچنان در پیشبرد صنعت نفت نروژ نقشی کلیدی دارند.
امکان اتصال میادین کوچک‌تر به زیرساخت‌های میادین بزرگ تر در توسعه آنها پیش بینی شده است. میزان تولید نفت در تعدادی از میدان های بزرگ در حال کاهش است و در تعدادی از میدان های کوچک و جدید عملیات توسعه ادامه دارد. بدین ترتیب در میادین دریای شمال برداشت از تعداد زیادی از میادین کوچک و بزرگ در حال انجام است.
در سال ۱۹۷۹ میلادی، میدان های بالاتر از عرض ۶۲ درجه شمالی نیز واگذار شدند. در اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی، عملیات اکتشاف و تولید در دریای نروژ و دریای برنت آغاز شد. در سال ۱۹۹۳ میلادی نخستین برداشت از دریای نروژ انجام شد. در سال ۲۰۰۷ میلادی نیز جشن آغاز تولید از دریای برنت برگزار شد.
در سال های اولیه، شرکت های خارجی بخش عمده فعالیت های اکتشافی را را بر عهده داشتند، اما به تدریج شرکت نروژی نورسک هیدرو مشارکت خود را آغاز کرد. شرکت خصوصی ساگا پترولیوم در سال ۱۹۷۲ میلادی تأسیس شد. شرکت استات اویل (هم اینک اکویینور) نیز در سال ۱۹۷۲ میلادی با مالکیت دولت تشکیل گردید.
دولت نروژ قانونی تصویب کرده که ۵۰ درصد سهام هر بلوک تولید باید به دولت این کشور واگذار شود.
از اول ژانویه سال ۱۹۸۵ میادین شاهد تغییرات گسترده در شیوه فعالیت شرکت های فعال در صنعت نفت نروژ بودیم. در سایه مقررات جدید، درآمدهای نفتی به صندوق توسعه واریز می گردید. همچنین سهام شرکت استات اویل واگذار شد. در سال ۲۰۰۷ میلادی، شرکت های استات اویل و نورسک هیدرو ادغام شدند.
در آغاز قرن کنونی، شاهد افزایش چشمگیر حضور شرکت های بین المللی در میادین نفت و گاز نروژ بودیم. رقابت و تنوع یا حضور بیش از ۴۰ شرکت های نفتی نروژی و خارجی در این منطقه به چشم می خورد.
صنعت نفت یکی از عوامل کلیدی رفاه در اقتصاد نروژ بوده است. پنجاه سال پیش کمتر کسی فکر می کرد صنعت نفت بتواند اقتصاد نروژ را تا این اندازه دگرگون کند.اما این آرزو هم اکنون محقق شده است.
يکشنبه ۹ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۹:۵۴
کد مطلب: 30058
