بازی «تضمین ها» با شرکت های نفتی

به گزارش ميزنفت ، پایگاه اینترنتی اویل پرایس نوشت:

با توجه به اقدام ایران در ارائه الگوی جدید برای امضای قراردادهای با شرکت های نفت خارجی، این شرکت ها شاهد بهبود فضای سرمایه گذاری در ایران هستند.

ایران در نشستی که در تهران برگزار شد، جزئیات اولیه را درباره چارچوب جدید قراردادها ارائه کرد. در این نشست نمایندگان 137 شرکت آسیایی و اروپایی از جمله شرکت های رویال داچ شل، استات اویل، توتال، سینوپک، رسپول، انل، شلومبرژر ، انی، لوک اویل، روس نفت،‌ دوو، اینپکس، و تکنیپ شرکت کردند. 

قرادادهای جدید گازی و نفتی ایران با شرکت های خارجی تا 15 تا 20 سال معتبر خواهد بود و امکان تمدید آنها تا 25 سال وجود دارد. طول مدت قراردادهای قبلی کوتاه تر بود و به همین دلیل خطرهای تجاری و فنی بیشتری برای سرمایه گذاران خارجی داشت. سازوکار جدیدی که ایران برای امضای قراردادهای نفتی و گازی با شرکت های خارجی ارائه کرده است، جایگزین الگوی بیع متقابل خواهد شد که بر اساس آن، کشورهای خارجی نمی توانستند از ذخایر نفت بهره مند شوند و مجبور بودند میادین نفتی را که در آن فعالیت می کردند به مقامات ایرانی بازگردانند. 

علاوه بر این، به موجب سازوکار جدید، بر خلاف الگوی قدیمی،‌ درآمدهای بیشتری نصیب شرکت هایی می شود که بیشتر از میزان تعیین شده قبلی، نفت تولید کنند.

سازوکار جدید قراردادهای نفتی و گازی چه مزایایی خواهد داشت؟ 
بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت ایران در نشست ماه نوامبر در تهران گفت: «برای تداوم ایفای نقش خود به عنوان یکی از تامین کنندگان بزرگ نفت، امیدوار به همکاری با شرکت های بزرگ و مشهور بین المللی تحت یک موقعیت برد-برد هستیم.» دولت ایران قصد دارد از طریق این تدابیر جدید حدود 30 میلیارد دلار (150 میلیارد دلار در پنج سال آینده) سرمایه خارجی جذب کند. به موجب نظام جدید قراردادهای نفتی و گازی، شرکت های پیمانکار خارجی از انعطاف پذیری بیشتری در برابر نوسانات احتمالی بازار و دیگر خطرهای احتمالی برخوردار خواهند شد. به موجب الگوی جدید، شرکت های خارجی باید برای اجرای فعالیت های خود اقدام به سرمایه گذاری مشترک با یک شرکت ایرانی کنند. درآمد این شرکت ها مبتنی بر میزان خطرات کلی موجود در هر میدان نفتی خواهد بود.

همچنین احتمال می رود سازوکار جدید قراردادهای نفتی و گازی موجب کاهش خطرهای معین (از جمله خطر تجاری مربوط به نوسان قیمت نفت) و شفافیت بیشتر فعالیت ها شود. با وجود این، کاملاً واضح است که ایران همچنان کنترل قابل توجهی بر شرکت های خارجی خواهند داشت، چرا که در واقع هیچ یک از میادین نفتی به این شرکت ها تعلق ندارند. در نشست تهران هیچ یک از شرکت های آمریکایی شرکت نکردند.

آشفتگی موجود در بازار فرصتی کمیاب برای سرمایه گذاران مشتاق در بخش انرژی فراهم کرده است. در حالی که رسانه های گروهی گزارش های نگران کننده ای درباره کاهش قیمت نفت منتشر می کنند، سرمایه گذاران زیرک در تدارک کسب سود نفتی در آینده هستند. 

شرکت های نفت ایرانی خواستار تضمین از سرمایه گذاران خارجی هستند موضوع دیگری که ممکن است آینده سرمایه گذاری خارجی را در ایران تحت تاثیر قرار دهد، این است که شرکت های نفتی ایران به دنبال دریافت تضمین کاری از شرکت های خارجی پس از آغاز فعالیت این شرکت ها در ایران (در پی لغو تحریم های غرب) هستند.

در واقع ایران باید به جای درخواست «تضمین» از شرکت های خارجی، بازآوری آنها را تضمین کند. برای کشوری مانند ایران که از سال 2012 به خاطر برنامه هسته ای خود تحت تحریم های غرب بوده است، ارائه یک سازوکار جدید برای امضای قراردادهای نفتی و گازی، و کنار گذاشتن الگوی قدیمی بیع متقابل، گامی مهمی در جهت افزایش اعتماد سرمایه گذاران، و مهم تر از آن بهبود فضای کلی تجاری خواهد بود.

دوشنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۳۵