سفر تاریخی به دارخوین

میز نفت/ دارخوین زمان حصر آبادان خط مقدم جبهه بود و بعد از شکست حصر مقر تدارکات عملیات شد. در این میان تلمبه‌خانه تبدیل شد به مکانی برای اسکان و آموزش نیروهایی که قرار بود به خط مقدم اعزام شوند. تلمبه‌خانه اوایل پیشروی ارتش بعث و حمله جنگنده‌های‌شان زخم‌های زیادی برداشت که هنوز هم جای بعضی‌ها پیداست؛ مثل زخم دودکش سر به فلک کشیده‌اش.

نقش نارنجکی که مثل گلدانی، 3 شاخه گل رز از آن بیرون زده، روی دیوار خودنمایی می‌کند. این قسمت از ساختمان شرقی نمازخانه سربازان بوده. ساختمان میانی هم وضعیتش به همین شکل است؛ گرد و خاک و دیوار نوشته سربازانی که دل‌شان برای خانه تنگ شده. «کاظم آلبو کریمی» و «حسین دولتی» پایین پنجره‌ای که به سوی شادگان باز می‌شود، نوشته‌اند: «عشق هرگز نمی‌میرد».

«رحمان کاری» اعزامی 18/12/63 هم نوشته: «وطن من ایران.»

چهارشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۶ ساعت ۰۶:۳۷