به گزارش
میز نفت، جنگ عراق با ایران که پایان یافت،
صدام به کویت حمله کرد. ترس آمریکاییها بیشتر شد زیرا محاسبات آنها نشان میداد با
اشغال کویت توسط عراق، صدام صاحب 20 درصد از منابع نفتی دنیا میشود و این چیزی نبود که کاخ سفید از کنار آن بهراحتی بگذرد.
یک سال پس از یورش نظامی عراق به کویت، آمریکا با شعار حمایت از جریان منظم نفت، وارد
خلیج فارس شد و نیروهای صدام را در جنگ معروف خلیجفارس، از کویت بیرون راند. عراق پس از عقبنشینی، در تیررس
تحریمهای نفتی آمریکا قرار گرفت و برنامه نفت در برابر غذا اجرایی شد.
ماجرای نظم نوین جهانی
از سال 1991 به بعد، آمریکاییها نظم نوین جهانی را در پیش گرفتند و تحریم ها را محکم تر کردند؛ آنها دوست نداشتند هر چه که ساخته بودند از دست برود لذا برای محافظت بیشتر از منابع نفتی این منطقه، از سال 1991 برنامه های خود را برای ساخت پایگاه های نظامی در خاورمیانه آغاز کرد که تغییری اساسی در سیاست های نظامی آمریکا قلمداد شد.
در ابتدای قرن بیست و یکم،
مصرف نفت آمریکا بشدت افزایشیافته بود و به از رقم 16 میلیون به 20 میلیون بشکه در روز رسیده بود که بیش از 10 میلیون بشکه آن، از طریق واردات تأمین میشد. روندی که برای امنیت ملی آمریکا تبدیل به یک بمب ساعتی شده بود. گرچه تحریمهای نفتی برای عقبنشینی برخی کشورهای نفتی از مواضع خود، وضعشده بود اما آمریکا در رسیدن به اهداف اصلی خود ناکام گذاشته بود
.