به گزارش میز نفت، پیش از خروج آمریکا از برجام میزان صادرات نفت ایران به
چین حدود 400 هزار بشکه بود که در
دوران تحریم این عدد بین 2.5 تا 3 برابر افزایش یافته است.
بر اساس اطلاعات نمودار زیر،
صادرات نفت ایران در دوران بی تحریمی بیش از 2 میلیون بشکه در روز بوده است که چین، حدود 20 درصد از سبد صادراتی نفت ایران را تشکیل می داده است.
ژاپن، اروپا و
هندوستان سه مشتری اصلی نفت ایران بودند که پس از تحریم ها، واردات نفت از ایران را صفر کردند تا میزان صادرات نفت کشورمان کاهش شدیدی یابد.
با روی کار آمدن
بایدن از یک سو و پایان محدودیت های کرونایی از سوی دیگر، میزان صادرات نفت ایران روندی رو به رشد را آغاز کرد؛ رشدی که از در اواخر دوره روحانی کلید خورد و در دولت رئسی ثتبیت شد و البته اندکی افزایش یافت.
چینی ها تنها مشتری نفت ایران بودند؛ کشوری که محموله های نفت ایران را با
تخفیفی نجومی و با تسویه حساب بلند مدت از تهران می خرید و می خرد. شرکت های دولتی مانند سی ان پی سی، ساینوپک و پتروچاینا خرید نفت از ایران متوقف کردند تا شرکت های پالایشی کوچک یا همان تی پاتها مشتری نفت ایران شوند.
حالا حیات دولت ایران، در دست کشوری است که در ظاهر مخالف تحریم هاست ولی در واقع، بزرگترین کاسب تحریم های نفتی ایران است.