به گزارش میز نفت، پاکستان سال هاست با یک بحران فلج کننده انرژی دست و پنجه نرم می کند که به دلیل سوء مدیریت و زیرساخت های ناکافی تشدید شده و اینک رهبران آنها خود را در مقطع حساسی می بینند که در آن تصمیمات استراتژیک برای ثبات اقتصادی و رفاه اجتماعی کسورشان ضروری است.
در این زمان، تحولات اخیر در مورد پروژه خط لوله گاز ایران و
پاکستان بر تعادل حساس میان حاکمیت ملی و فشارهای خارجی، بهویژه از جانب ایالات متحده تاکید میکند.
موضع دولت آمریکا که از طریق اظهارات وزیر امور خارجه ایالات متحده علیه پروژه
خط لوله صلح بیان شد، نشان دهنده الگوی آشنای مداخله کاخ سفید در امور داخلی کشورهای مستقل است.
موضع جدید پاکستان درباره واردات گاز
وزیر نفت پاکستان در هفته جاری اعلام کرد کشورش به دنبال مستثنا شدن پروژه متوقف شده ساخت خط لوله ۱۱۰۰ کیلومتری انتقال گاز ایران به پاکستان از تحریم های واشنگتن است. دولت های عزاق، هند و ترکیه پیشتر از این معافیت ها بهره برده اند.
در حالی که نگرانی های
آمریکا در مورد تحریم های احتمالی در چارچوب سیاست خارجی آن قابل احترام است، ضروری است که به رسمیت شناخته شود که اسلام آباد، به عنوان یک کشور دموکراتیک، استقلال خود را برای دنبال کردن سیاست هایی که در خدمت منافع شهروندانش باشد، حفظ می کند.
در کانون این موضوع، نیازهای مبرم پاکستان به داشتن منابع پایدار انرژی نهفته است. این کشور با کمبود مزمن برق به عنوان مانع بهرهوری صنعتی، مانع رشد اقتصادی و تأثیر بر زندگی روزانه میلیونها نفر شهروندش روبرو است.
در این زمینه، خط لوله
واردات گاز از ایران، یک راه حل مناسب برای کاهش چالش های انرژی پاکستان یا صرفه جویی سالانه ۲ میلیارد دلاری ارائه می دهد.
استفاده از منابع فراوان گاز طبیعی ایران، رویکردی عملی برای تنوع بخشیدن به سبد انرژی پاکستان، کاهش اتکا به واردات پرهزینه و افزایش امنیت انرژی ارائه میکند.
پر نقابل، آمریکایی ها خواهان پرداخت کمک های مالی و فنی برای ساخت خط لوله دریایی پرهزینه چند هزار کیلومتری صادرات گاز قطر به پاکستان با هزینه ای هنگفت هستند.
تغییر نگاه پاکستان به ایران؟
تعامل گسترده احسن اقبال، وزیر برنامه ریزی با مقامات ایرانی، فوریت و پتانسیل همکاری های منطقه ای در رسیدگی به کسری انرژی پاکستان را نشان می دهد. حمایت وی از مسیرهای ترانزیتی موثر جاده ای-راه آهنی و احیای خدمات باربری مرزی نشان دهنده تعهد به یافتن راه حل های جامع فراتر از زیرساخت های انرژی سنتی است.
علاوه بر این، پیشنهاد استفاده از ابزار آموزش های فنی و حرفهای ایران بر رویکردی جامع برای مقابله با بیکاری، بهویژه در بلوچستان تأکید میکند. با توانمندسازی جوانان با مهارتهای مرتبط با بازار، پاکستان میتواند توسعه اقتصادی را سرعت بخشیده و ناآرامیهای اجتماعی را کاهش داده و از این طریق عواملی را که به بیثباتی منطقهای کمک میکنند، مهار نماید.
فراتر از همکاری های اقتصادی، روابط متقابل نوید تقویت صلح و ثبات منطقه را به دنبال دارد. هر دو کشور، پتانسیل پروژه های زیرساختی استراتژیک مانند بندر چابهار و گوادر را در تسهیل تجارت و اتصال مسیرهای تجاری نه تنها در داخل منطقه بلکه به آسیای مرکزی و فراتر از آن می شناسند. در این زمینه، مداخله بازیگران خارجی، به ویژه ایالات متحده، خطر تضعیف پیشرفت و حاکمیت فرآیندهای تصمیم گیری پاکستان را به همراه دارد.
در حالی که مشارکتها و اتحادهای بینالمللی برای همکاری جهانی ضروری هستند، اما باید بر مبنای احترام متقابل و به رسمیت شناختن حق هر کشور برای دنبال کردن سیاستهایی باشد که به بهترین نحو در خدمت منافع ملی آن کشور باشد.
اسلام آباد به دنبال منافع خود
دموکراسی حاکم بر پاکستان به دولت این اختیار را می دهد که رفاه شهروندان خود را در اولویت قرار داده و به چالش های کلیدی اقتصادی-اجتماعی پاسخ دهد. بدین ترتیب، فشارهای خارجی با هدف منصرف کردن مشارکت های مشروع مانند پروژه خط لوله صادرات گاز ایران به پاکستان، باید با پایبندی قاطعانه به منافع ملی و حاکمیت پاسخ داده شود.
علاوه بر این، جامعه بین المللی، از جمله ایالات متحده، موظف است از تلاش های پاکستان در دستیابی به امنیت انرژی و شکوفایی اقتصادی حمایت کند. تعامل و همکاری سازنده به جای جلوگیری از پیشرفت از طریق تحریم ها یا اجبار دیپلماتیک، مسیر مناسب تری را به سوی اهداف مشترک ثبات و توسعه منطقه ای ارائه می دهد.
در پایان باید به این نکته اشاره کرد که پاکستان در تلاش برای امنیت انرژی و انعطافپذیری اقتصادی در شرایطی حساس قرار دارد. پروژه خط لوله گاز ایران-پاکستان فرصتی ارزشمند برای رفع کمبودهای دیرینه انرژی و توسعه پتانسیل کامل منابع کشور است.
همانطور که پاکستان این چالش ها را پشت سر می گذارد، ضروری است که از حاکمیت و استقلال خود در تصمیم گیری فارغ از مداخله خارجی حمایت کند. جامعه بین المللی، از جمله ایالات متحده، باید به فرآیندهای دموکراتیک پاکستان احترام بگذارد و از تلاش های این کشور برای تامین آینده ای مرفه برای مردمش حمایت کند.
منبع: Tribune
نویسنده: صابر حسین
مترجم: محسن داوری