به گزارش میز نفت، زمانی که حضور
رستم قاسمی در وزارت نفت منتفی شد و رئیسی او را برای وزارت
راه و شهرسازی درنظر گرفت، بسیاری گفتند رستم قاسمی با تجربه دو سال وزارت در نفت، می تواند با
تهاتر نفت و ساخت مسکن، وزارت راه و شهرسازی را احیا کند.
دولت و مجلس هم مجوزی را برای این موضوع صادر کردند اما مخالفت سازمان برنامه و بودچه و
وزارت نفت با این مجوز، اختلافات را در دولت به اوج خود رساند.
مرحوم قاسمی در تاریخ 26 مهر 1400گفت:«برای ساخت یک میلیون واحد مسکن در سال، قرار است موضوع تهاتر نفت و مسکن اجرایی شود.»
در تاریخ 13 بهمن 1400 خبرگزاری دولتی برنا به نقل از علاءالدین ختایی، مدیرعامل شرکت بازار تهاتر ایرانیان نوشت: «شرکت بازار تهاتر ایرانیان تفاهمنامه دوجانبه بین شورای روابط ایران و چین منعقد کرده است که در قالب آن، کمپانیهای چینی اعلام آمادگی کردهاند در قبال دریافت نفت، اقدامات اجرایی و ازجمله خدمات مهندسی در حوزه مسکن را انجام دهند.»
این موضوع در سال 1400 کاملا مسکوت ماند تا امیدها با سال 1401 باشد؛ در سه ماه نخست سال 1401 هم هیچ اتفاقی نیفتاد.مرحوم قاسمی در تاریخ 27 خرداد هم در پاسخ به
توییت سردبیر میز نفت، نوشت که با وجود پیگیری های صورت گرفته، تا کنون هیچ سهمیه ای برای این موضوع درنظر گرفته نشده است.
پیگیری های مداوم رستم برای اخذ سهمیه نفت راه به جایی نبرد تا اینکه در تاریخ 1 آذر 1401 رئیس جمهور با
استعفای رستم قاسمی موافقت کرد.
پس از رستم قاسمی، مهرداد بذرپاش سکان وزارت راه و شهرسازی را بر عهده گرفت تا اوضاع کاملا تغییر کند؛ نه سازمان برنامه و بودجه با تخصیص نفت برای تهاتر مخالفت کرد و نه وزارت نفت، چالش جدیدی کلید زد. گویی همه مشکل، شخص رستم قاسمی بود.
از روزی که بذرپاش – وابسته به جبهه پایداری- وزیر شد، مجوزها و قراردادهای گوناگونی برای تهاتر نفت صادر و امضا شد. از ساخت فاز 2 فرودگاه امام خمینی(ره) تا خرید واگن های مسافری و ساخت آزادراه ها و
راه آهن.
نکته جالب در این باره، سکوت و انفعال وزارت نفت درباره
تهاتر نفت است که در دوره رستم قاسمی، یک عمل ناقض منافع ملی بود ولی در دوره بذرپاش، یک اقدام انقلابی و مهم است!