به گزارش میز نفت، در دوره دونالد ترامپ بود که آمریکا فشارهای خود را برای کاهش صادرات نفت ایران افزایش داد و تحریمهای وحشتناکی را وضع کرد. در آن دوره،
آمریکا پس از 60 سال به صادرکننده نفت تبدیل شده بود و برای بازار سازی برای خود، از ابزار تحریم بهره برد.
برای درک بهتر ماجرا باید به دوره باراک اوباما سفر کرد؛ در آن دوره، سرمایهگذاری ایالاتمتحده روی
منابع غیرمتعارف نفتی افزایش یافت باوجوداینکه، دمکراتها ذاتاً مانند جمهوری خواهان عاشق نفت نبوده و نیستند.
با افزایش سرمایهگذاری در آمریکا طی برنامهای که «
انقلاب تولید» نام گرفته بود، تحریمها علیه ایران نیز تشدید شد.
در دوران اوباما، استراتژی نفتی آمریکا تحریمهای گذشته را با بزرگی بیشتری و با عزم بیشتر بهپیش برد؛ تحریمهای ثانویه بر تحریمهای شورای امنیت سوار شد و همهچیز را تحتالشعاع خود قرار داد. هم سرمایهگذاری در ایران بسیار محدود شد و هم صادرات نفتی ایران کاهش یافت.
هوشمندی تحریمهای جدید واشنگتن به حدی بود که نفت ایران در بازار بود ولی با توجه به تحریم بانک مرکزی و عدم دسترسی ایران به شبکه بینالمللی سوئیفت، عملاً پول نفت ایران در کشورهای خارجی بلوکه میشد و یا کالاهای مصرفی و حتی لوکس به ایران صادر میشد. در این دوره، بیشترین فشار تحریمی به ایران وارد شد تا آنکه برجام تصویب شد.
اما ترامپ که به ریاست جمهوری رسید، اوضاع تغییر کرد؛ او انقلاب تولید اوباما را به «انقلاب صادرات» تغییر داد؛ او از
توافق پاریس خارج شد و همین تصمیم او شرکتهای آمریکایی را خوشحال کرد چراکه این خروج، موجب
افزایش تولید نفت آمریکا میشد. با حمایت بزرگ رئیسجمهور از افزایش تولید نفت و گاز اما یک مشکل اصلی وجود داشت. نفت و گاز باید به کجا صادر شود؟
واشنگتن برای ورود بشکههای نفت آمریکا به بازار نیاز به حذف چند کشور اصلی تولیدکننده نفت داشت. او به بهانه اینکه برجام یک توافق بد است،
تحریمهای ثانویه را دوباره فعال کرد و گفت میخواهد صادرات نفت ایران را به صفر برساند.
در این دوره تولید نفت آمریکا به حدی افزایش یافته بود که به صادرکننده خالص تبدیل شده بود؛ در چنین شرایطی، تحریمهای نفتی مانع دسترسی ایران به بازار شد تا بلافاصله، ترامپ نفت خود را جایگزین نفت ایران در کشورهای چین، کره جنوبی، هند و ژاپن کند.
یکی از بزرگترین چالشهای اقتصادی آمریکا در همین دوره رخ داد؛ جایی که ترامپ به چین فشار آورد تا واردات نفت از آمریکا را افزایش دهد و یکی از ارکان اصلی جنگ تجاری کاخ سفید با ترامپ بود. فشارها به حدی بالا بود که پکن در آگوست 2017 میزان واردات نفت از آمریکا را 350 هزار بشکه در روز افزایش داد.
با کنار رفتن ترامپ و ظهور جو بایدن، آمریکا تعامل با ایران را در پیش گرفت و برای نشان دادن حسن نیت خود به تهران،
چشمان خود را بر روی صادرات نفت ایران بست تا در یک سال نخست ریاست جمهوری بایدن که مصادف با شش ماه پایانی عمر دولت دوازدهم بود، صادرات نفت به رقم یک میلیون بشکه برسد.
نمودار بالا بهخوبی نشان میدهد، رفتن ترامپ و آمدن بایدن، چگونه به افزایش صادرات نفت ایران کمک بزرگی کرد.