نگاه انرژی جهان به کابل‌های برق زیر دریا

به گزارش میز نفت،  ارزش بازار کابل‌های برق زیردریایی تا سال 2032 میلادی به 32.86 میلیارد دلار افزایش می‌یابد که مهم‌ترین دلیل این رشد، نیاز به انتقال انرژی کارآمد از منابع تجدید پذیر مانند مزارع بادی فراساحلی است. پروژه‌هایی مانند بزرگراه 190 کیلومتری برق زیردریایی بریتانیا و وایکینگ لینک دانمارک، نمونه‌هایی از سرمایه‌گذاری‌های بزرگ در این فناوری برای سهولت اشتراک‌گذاری انرژی برون‌مرزی هستند.

چالش‌های پیش روی بازار نيز شامل هزینه‌های بالای نصب و نگهداری، نگرانی‌های زیست‌محیطی و پیچیدگی تعمیر کابل‌های زیر آب است.

با توسعه ظرفیت انرژی‌های تجدید پذیر کشورهای سراسر جهان، دولت‌ها در حال بررسی راه‌های نوآورانه برای انتقال و صادرات برق جهت ترویج اشتراک انرژی هستند.

یکی از راه‌هایی که به‌صورت فزاینده‌ای محبوبیت یافته، استفاده از کابل زیردریایی است که برای انتقال برق از مسیر زیر دریا از یک کشور یا منطقه به کشور دیگر استفاده می‌شود. چندین پروژه در مقیاس بزرگ در حال حاضر در اروپا در حال انجام است و ما می‌توانیم انتظار داشته باشیم که این فناوری به‌زودی به سایر نقاط جهان گسترش یابد و از گذار دنیا به انرژی سبز حمایت کند.

برآوردهای اخیر نشان می‌دهد که اندازه بازار کابل برق زیردریایی می‌تواند تا سال 2032 میلادی از 32.86 میلیارد دلار فراتر رود و با ۸.۵ درصد رشد سالانه روبرو شود. در سال 2022 میلادی این بازار از ارزش 14.6 میلیارد دلار برخوردار بوده است.

تقاضا برای کابل‌های برق زیردریایی در سال‌های اخیر به میزان قابل‌توجهی افزایش‌ یافته، زیرا تمایل دولت‌ها و بخش‌های خصوصی افزایش‌یافته است. شرکت‌ها به دنبال راه‌هایی برای انتقال مطمئن و کارآمد برق در فواصل طولانی هستند. بسیاری از آن‌ها به مزارع بادی فراساحلی، سیستم‌های برق جزیره‌ای و فرامرزی متصل هستند و انتظار می‌رود بازار بر اساس خط لوله عظیم انرژی‌های تجدید پذیر جهانی، رشد فراوانی بیشتری داشته باشد.

دولت‌ها به‌صورت فزاینده‌ای طرفدار به اشتراک‌گذاری انرژی برون‌مرزی برای تسریع گذار به انرژی سبز هستند.

در سال‌های اخیر، سرمایه‌گذاری بیشتر در تحقیق و توسعه منجر به ایجاد کابل‌های زیردریایی قوی‌تر و کارآمدتر شده است که قادر به حمل نیروی برق در فواصل طولانی‌تر هستند. این امر باعث جذب سرمایه‌گذاری بیشتر به این بخش و تشویق شرکت‌ها به دنبال کردن تجارت برق می‌شود.

پیش‌بینی می‌شود کابل‌های زیردریایی ازنظر عملکرد و ظرفیت در دهه‌های آینده به توسعه خود ادامه دهند که از گسترش صنعت انرژی‌های تجدید پذیر حمایت می‌کند.

بااین‌وجود، چالش‌های اساسی در این بازار وجود دارد، ازجمله هزینه‌های بالای نصب و نگهداری، که اغلب توسعه‌دهندگان را از سرمایه‌گذاری در این فناوری بازمی‌دارد.

علاوه بر این، نگرانی‌های زیست‌محیطی در مورد ساخت کابل‌ها و نگرانی‌هایی در مورد تأثیر آن‌ها بر زندگی دریایی وجود دارد. از سوی دیگر، به دلیل قرار گرفتن آن‌ها در زیر دریا، دسترسی به کابل‌ها و تعمیر آن‌ها نیز دشوار است.

کابل‌های زیردریایی از زمان توسعه اولین مزرعه بادی دریایی در اروپا در سال ۱۹۹۱ میلادی محبوبیت بیشتری پیدا کرده‌اند. این امر منجر به تغییر تکنولوژی کابل برای تمرکز بر جابجايي نیرو شد.

این کابل‌ها معمولاً جریان پيوسته (AC) را برای انتقال نیرو در فواصل کوتاه و جریان مستقیم (DC) دارند که راندمان الکتریکی را برای مسافت‌های طولانی‌تر ارائه می‌دهد. کابل‌های AC معمولاً برای مسافت‌های 80 کیلومتری یا کمتر استفاده می‌شوند، درحالی‌که کابل‌های DC می‌توانند بیش از 700 کیلومتر گسترش یابند.

هزینه کابل‌های زیردریایی بسیار متفاوت است، کابل‌های ارتباطی زیردریایی معمولاً بین 30 هزار تا 50 هزار دلار در هر کیلومتر و کابل‌های برق زیردریایی بیش از 2.5 میلیون دلار در هر کیلومتر هزینه دارند.

بریتانیا اخیراً اجراي یک پروژه شبکه برق به ارزش بیش از 2.27 میلیارد دلار را تصویب کرد که شامل ساخت یک طرح 190 کیلومتری برق زیردریایی باهدف انتقال نیرو از اسکاتلند به شمال انگلستان خواهد بود. این بخشی از تلاش‌های مشترک شبکه ملی و برق اسکاتلندی برای توسعه خط برق فشار قوی 3.16 میلیارد دلاری در امتداد سواحل شرقی کشور از شرق لوتیان تا شهرستان دورهام از سال 2025 ميلادی است. انتظار می‌رود اين پروژه قادر به انتقال برق پاک کافی برای تأمین برق دو میلیون خانوار پس از تکمیل باشد.

دولت بریتانیا در سال‌های اخیر تعهدات بلندپروازانه‌ای برای برق پاک داده است و ازآنجایی‌که انتظار می‌رود تقاضای برق کشور تا سال 2040 ميلادي دو برابر شود، فشار فزاینده‌ای بر دولت برای سرمایه‌گذاری در شبکه وجود دارد.

تخمین‌های اخیر نشان می‌دهد که اگر بریتانیا امیدوار است به اهداف آب و هوایی خود دست یابد، باید از هم‌اکنون تا سال 2040 ميلادي بیش از 100کیلومتر در روز کابل‌کشی برق ایجاد کند. مديران شبکه ملی می‌گویند برای پاسخ به تقاضای فزاینده برق باید تعداد کابل‌های زیر دریا را چهار برابر کنند.

 پیتر روپر، مدیر پروژه EGL1اظهار داشت که این کابل فوق‌العاده یک پروژه متحول کننده برای بریتانیا خواهد بود که امنیت عرضه را افزایش داده و به اتصال و انتقال انرژی سبز برای همه مشتریان کمک می‌کند.

بریتانیا علاوه بر گسترش قابلیت‌های انتقال برق داخلی خود، در حال همکاری با سایر کشورها برای افزایش ظرفیت انرژی پاک خود است. در ماه دسامبر، دانمارک امیدوار است کابل زیردریایی وايكينگ لينك خود را راه‌اندازی کند، که انرژی باد پاک را از دانمارک به بریتانیا منتقل می‌کند و پس از عملیاتی شدن کامل، این لینک تا 1400 مگاوات ظرفیت خواهد داشت. اپراتور سیستم انتقال دانمارکی انرژي نت (TSO) مدیریت طرح  وايكينگ لينك را بر عهده دارد که تصور می‌شود طولانی‌ترین شبكه اتصال برق جهان باشد. پس از تکمیل فاز آزمایشی، انرژي نت ظرفیت را از 800 مگاوات اولیه افزایش خواهد داد.

دانمارک به دنبال توسعه پروژه‌های جاه‌طلبانه‌تر انتقال انرژی پاک در مسافت‌های طولانی‌تر است. بنابراین، پیوند وایکینگ لينك می‌تواند طرحی را برای سایر کشورها ارائه دهد تا از آن پیروی کنند. در همین حال، انتظار می‌رود سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی از شبکه ملی، بریتانیا را به‌عنوان نمونه‌ای برای انتقال انرژی کابلی زیردریایی پاک معرفی کند، که می‌تواند توسعه سیستم‌های مشابه را در ایالات‌متحده، جایی که شبکه ملی نیز در آن فعالیت می‌کند، تشویق کند.
 
منبع: www.oilprice.com
نویسنده: فلیسیتی برادستاک
مترجم: محسن داوری

دوشنبه ۱۱ دی ۱۴۰۲ ساعت ۱۰:۱۸