به گزارش میز نفت، آمارهای رسمی میگویند ظرفیت تولید نفت ایران در سال 1389 حدود 4 میلیون بشکه در روز بود؛ در همان سال، آمریکاییها حدود 5 میلیون بشکه نفت تولید میکردند. از سال 1389 بود که تحریمهای هوشمندانه ایالاتمتحده علیه ایران کلید خورد و منجر به کاهش شدید صادرات نفت ایران شد.
با آغاز تحریمها در سال 1390، صادرات نفت کشور بشدت کاهش یافت و از 2.3 میلیون بشکه به یک میلیون بشکه هم رسید. در رویکرد امنیت انرژی آمریکا، نفت ایران باید به حدی در بازار میبود که منجر به شوک قیمتی نشود؛ بر همین اساس،
معافیتهایی برای مشتریان نفتی ایران در نظر گرفته شد به این شرط که هر 6 ماه یکبار، از میزان وابستگی خود به نفت ایران بکاهند.
واشنگتن همزمان، با
تحریمهای بانکی بیشتر درآمدهای نفتی کشور را در بانکهای خارجی قفل کرد تا نفت ایران وارد بازار شود ولی پول آن به در اختیار تهران قرار نگیرد. تولید نفت ایران به کمتر از سه میلیون بشکه کاهش یافت ولی در آنسوی دنیا، آمریکا برنامه خود را بهپیش برد.
برحسب
برنامه «انقلاب تولیدی» که اوباما در حال پیادهسازیاش بود، تولید نفت آمریکا روزبهروز در حال افزایش بود؛ تولید آمریکا در دوران اوباما تقریباً دو برابر شد و در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، به 12.5 میلیون بشکه در روز رسید. ترامپ که توانسته بود ایالاتمتحده را پس از 60 سال دوباره به صادرکننده نفت تبدیل کند، از برجام خارج شد و دوباره نفت ایران را از بازار کنار زد.
اوج این تحریمها، مصادف شد با
شیوع ویروس کرونا و سقوط تقاضای جهانی نفت؛ تولید ایران به 2.3 میلیون بشکه در روز رسید و پس از پایان محدودیتهای کرونایی و احیای اقتصاد جهانی، دوباره افزایش یافت و این روزها حدود 3 میلیون بشکه در روز است.
همه کشورهای جهان به ظرفیت پیش از دوران کرونا برگشتند جز ایران که
هیچگاه به رقم 4 میلیون بشکه خود بازنگشت؛ دلیل اصلی این عقبماندگی هم چیزی نبود جز
تحریمهای غرب که ازنظر برخی، یک «نعمت بزرگ» بود تا مثلاً صنعت نفت به خودکفایی برسد. شعارهای افول آمریکا هم طبق معمول، توسط سیاستمداران وارد اتمسفر جامعه میشد اما اعداد نشان داد، افولِ بزرگ بیش از ایالاتمتحده، نصیب ایران شده است.
*روند تولید نفت آمریکا
اعداد بهخوبی این گزاره را ثابت میکنند؛ در سال 1389 اختلاف تولید نفت ایران و آمریکا فقط یک میلیون بشکه بود و امروز اما، این اختلاف به بیش از 10 میلیون بشکه در روز رسیده است. جهش غیرقابل وصف واشنگتن در تولید نفت، با
کاهش تولید ایران مصادف شده است و این نشانه روشنی است از اتفاقاتی که توهم و خیالپردازیهای داخلی را به اثبات میرساند.